Wystawa Węże, sztylety i płatki róży obejmuje prace młodego pokolenia ilustratorów tak, by zbudowały one dialog z wciąż inspirującą współczesnych twórców tradycją polskiej szkoły ilustracji. Wskazuje przy tym na ruch w przeciwnym kierunku, ponownie otwierając zamknięty już rozdział historii tej dziedziny sztuki i konfrontując go z żywą tkanką dzisiejszej ilustracji.
Jego brzmienie wywołuje we mnie dziwne obrazy, w których tle zawsze jest murawa z pięknej kolczastej trawy i buszujące w niej szerszenie i węże. (…) Owe wściekłe rycerskie wypady ze żmijami i płatkami róży składały się na upajającą muzykę, przypominającą rzępolenie na cytrze o stalowych strunach, rejestrującą również dość niezwykłe dźwięki, takie jak łkanie i odgłos spadających strumieni wody – Henry Miller, Sexus.
Prace przygotowane przez młodszych autorów specjalnie dla ekspozycji w Bunkrze Sztuki korespondują z pracami klasyków polskiej ilustracji, ukazując punkty styczne wszystkich prezentowanych projektów – podczas czytania wystawy zobaczycie na przykład podobieństwo strategii pracy nad tekstem.
W epoce dynamicznej ekspansji internetu, doświadczania rzeczywistości zapośredniczonej i medialnej, którym towarzyszy pewnego rodzaju spontaniczność i dowolność w doborze modelu komunikacji, ilustracja na nowo określa swój status pośród sztuk wizualnych. To, co charakterystyczne dla współczesnej ilustracji, to nie tylko nowatorstwo twórców i wynikająca z niego różnorodność form, technik artystycznych czy zmiana funkcji w kreowaniu świata przedstawionego (ilustracje nie przedstawiają tego samego, co tekst, ale są pewną wartością naddaną i mają swoją autonomię), ale także nietypowe nośniki. Nową ilustrację wyróżnia też procesualność, intermedialność, wielowarstwowość. Ilustratorzy nie boją się odwracania chronologii, tworząc najpierw rysunki czy inne reprezentacje wizualne, do których dopasowują potem słowa, niejako „ilustrując ilustracje” tekstem. Obraz tej współczesnej dziedziny sztuki dopełnia to, że posiada ona wiele kanałów dystrybucji: ilustratorzy równie chętnie publikują swoje prace w książkach czy prasie, co w internecie, tworzą animacje, modę, identyfikując te realizacje na równi z projektami książkowymi. Twórcy ilustracji, zestawiając słowa i obrazy z precyzją kompozytora, przyjmują różnorodne strategie pracy z tekstem, nie tylko te związane z jego treścią, ale także innymi właściwościami, jak brzmienie czy melodia.
