Wystawa prac Jacka Jagielskiego – artysty związanego ze środowiskiem poznańskim – którą Mazowieckie Centrum Sztuki Współczesnej Elektrownia w Radomiu i Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku zaprezentują na początku lutego, jest kolejnym krokiem na drodze artystycznej współpracy pomiędzy instytucjami.
Projekt realizowany pod wspólnym szyldem obejmie dwie równoległe odsłony twórczości artysty, w Radomiu i Orońsku. Ekspozycja będzie miała charakter retrospektywy. Złożą się na nią prace zrealizowane w latach 1984–2016; od najstarszych, powstałych tuż po studiach do najnowszych, które na wystawie będą miały swoją premierę. W sumie ponad dwadzieścia obiektów i realizacji przestrzennych, z czego trzy, wymagające odrębnej przestrzeni pokazane zostaną w Elektrowni w Radomiu.
Jagielski zaprezentuje intrygujące, hybrydalne przedmioty, które cechuje skondensowana, wyrazista forma i doskonale zbalansowana kompozycja. Są to trudne do określenia konstrukcje, sytuacje pozornie nierealne, niepraktyczne, nieistniejące w życiu codziennym, a jednocześnie oczywiste, mówiące kategoriami, jakie znamy, obrośnięte kulturowymi i personalnymi kodami. Mówią o człowieku, choć bez człowieka – artysta nie pokazuje w ogóle postaci ludzkiej, a tylko przedmioty, które są formą dla ciała ludzkiego albo, którymi człowiek się posługuje. Jagielski zaprezentuje obiekty skompilowane z materii tradycyjnych, jak – ceramika, kamień, metal, drewno, z elementami gotowymi – fragmenty mebli, lustra, ptasie pióra, czerwony dywan, laska. Konstruowane na zasadzie specyficznych zestawień i subtelnych transformacji, kontrastów i napięć pomiędzy materiałami, z użyciem prostych reguł fizyki – jego prace zdają kłam naszym zmysłom, pozwalają ulec złudzeniu, że prawo grawitacji nie istnieje. Trwają w zawieszeniu, naprężeniu lub delikatnie balansują. Ważną część obiektów artysty stanowią tytuły prac. To one wyznaczają kierunek ich różnorakich interpretacji, otwierają całe ciągi metaforycznych skojarzeń, skłaniają do intelektualnej refleksji.
Obiekty Jacka Jagielskiego są czymś miedzy abstrakcją a rzeczywistością, czymś miedzy zrozumiałym a jedynie odczuwanym. „Forma ich wykonania – jak pisała Eulalia Domanowska, Dyrektorka CRP w Orońsku – przywodzi na myśl rozmaite inspiracje sztuką modernizmu: oszczędna forma kojarzy się z minimal artem, użycie przedmiotów gotowych z dadaizmem, poetyckie skojarzenia z surrealizmem, ruch z mobilną rzeźbą”.
Anna Podsiadły
Poruszamy się w kręgu nieustającego ciągu pytań o człowieka, jego miejsce, rolę, jakość. Te pytania nie tracą nic ze swojego zakresu i aktualności, lecz wręcz przeciwnie – rozszerzając się tworzą nowe, inne, o odmiennym i niespotykanym dotąd zabarwieniu. W swoich pracach próbuję postawić pytania wobec człowieka jako całości, z jego wrażliwością, emocjami, oczekiwaniami, niepewnością i marzeniami. Interesuje mnie on sam – człowiek z całym swoim indywidualnym wnętrzem, z nieustającą koniecznością podejmowania decyzji, co do których nigdy do końca nie jest całkowicie pewny – mówi Jacek Jagielski.
Jacek Jagielski – urodził się w 1956 r. w Wyrzysku. W latach 1979–1984 studiował na Wydziale Malarstwa, Grafiki i Rzeźby w PWSSP w Poznaniu. Dyplom z wyróżnieniem z zakresu rzeźby i rysunku uzyskał w pracowniach prof. Józefa Kopczyńskiego i prof. Jarosława Kozłowskiego w 1984 r. Od 2008 r. jest profesorem zwyczajnym. Pracuje na Wydziale Rzeźby i Działań Przestrzennych UAP, gdzie aktualnie prowadzi pracownię rzeźby. Pełnił liczne funkcje na uczelni, między innymi prodziekana i dziekana wydziału oraz prorektora ds. artystycznych Uniwersytetu Artystycznego w Poznaniu. Mieszka w Poznaniu, wystawia w kraju i za granicą.
Jacek Jagielski zajmuje się rzeźbą, rysunkiem, tworzy realizacje przestrzenne. W jego pracach dominuje problematyka związku z człowiekiem, jego egzystencją i wewnętrzną wrażliwością. Artysta realizuje prace klarowne, w których występują elementy natury takie jak kamień czy pióro. Często w jego realizacjach zawarty jest element ruchu, odnoszący się nie tylko do sfery wizualnej, ale również do czasu, jego upływu, trwania oraz przemijania. Obszary, które artysta prezentuje są jego indywidualne, lecz przez kreowane obiekty mogą docierać do wnętrza każdego z nas. Dorobek Jacka Jagielskiego cechuje różnorodność form i zróżnicowanie skali – od drobnych, niewielkich utworów, po duże założenia przestrzenne – jednakże wszystkie one niosą zamierzone przez niego przesłanie, zawsze czytelne, o dużej sile wewnętrznej ekspresji.
Jacek Jagielski. Ulotna trwałość horyzontu. Prace z lat 1984–2017
Kuratorka wystaw: Anna Podsiadły
Mazowieckie Centrum Sztuki Współczesnej Elektrownia w Radomiu
Od 3 lutego do 23 kwietnia 2017 roku
Wernisaż: 3 lutego 2017 roku, godz. 17.00
Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku
Od 4 lutego do 3 maja 2017 roku
Wernisaż: 4 lutego 2017 roku, godz. 14.00
