Walenty Gabrysiak. Malarstwo

Galeria Stalowa zaprasza na spotkanie z artystyczną wizją świata Walentego Gabrysiaka. Wystawa grafik i obrazów z różnych okresów życia artysty jest jedynie wyborem: to pokaz najbardziej reprezentatywnych dzieł Gabrysiaka, sygnalizujący zmiany, jakie zaszły w jego twórczości na przestrzeni lat.

U mnie proste walczy z okrągłym, treść chce być przed formą, a forma przed treścią. Zastanawiam się, czy tak być musi. To pytanie jest wciąż aktualne i dopiero kiedy staję przed płótnem stwierdzam, że te sprzeczności, a może lepiej określić je jako współzawodniczenia, są głównym powodem malarskiego działania i nie chodzi o ich pogodzenie, lecz stworzenie w obrazie stref, w których będą na siebie działały najsilniej – notatka z zeszytu Walentego Gabrysiaka, zapisana pod datą 24 sierpnia 1985 roku.

Wystawie malarstwa Walentego Gabrysiaka w Galerii STALOWA patronuje Komitet Honorowy w składzie:

Rafał Olbiński, artysta malarz i grafik
Rosław Szaybo, artysta grafik, prof. ASP
Janusz Oskar Knorowski, artysta malarz, prof. ASP
Krzysztof Tchórzewski, reżyser filmowy, historyk sztuki, prof. ASP
Krzysztof Stanisławski, krytyk sztuki
Wojciech Jędrzejewski, kolekcjoner sztuki
Jerzy Fedak, fotografik, reżyser
Sławomir Rogowski, medioznawca – przewodniczący Komitetu
Mańka Dowling-Skibińska, malarka
Magdalena Heltman-Ossowska, siostrzenica, właścicielka kolekcji prac artysty

Ponadto podczas warszawskiej Nocy Muzeów, w sobotę 20 maja o godz. 21.00 zostanie odtworzone słuchowisko radiowe pt. Koniec wieńczy dzieło zrealizowane w Teatrze Polskiego Radia, w reżyserii Janusza Kukuły, do powstania którego impulsem była tragiczna śmierć Walentego Gabrysiaka. Autorami słuchowiska są: Sławomir Rogowski i Wojciech Dróżdż.

Walenty Gabrysiak – urodzony 11 lutego 1920 roku w Goli w Wielkopolsce. Malarz i grafik. W latach 1949-1954 studiował w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie w pracowniach prof. Fryderyka Pautscha, prof. Adama Marczyńskiego i prof. Wacława Taranczewskiego. Dyplom zdobył w 1956 roku w pracowni malarstwa monumentalnego prof. Taranczewskiego. W 1965 roku został stypendystą rządu belgijskiego w École Nationale Superieure d’Architecture et des Arts Décoratifs de la Cambre. Od 1954 do 1960 roku współpracował z prof. Taranczewskim. Pracował przy projektach malarstwa ściennego, np. sgraffito na ratuszu przy Pl. Wolnica w Krakowie. Zaprojektował i zrealizował mozaikę w Karczowie k. Opola (współpraca z Ewą Buczyńską). W 1956 roku w Warszawie zaprezentował pierwsze monotypie o tematyce sportowej wykonane z okazji Konkursu Olimpijskiego. W 1958 roku uczestniczył w organizacji Galerii Sztuki Nowoczesnej w Nowej Hucie. W latach 70. był przewodniczącym Rady Artystycznej Sekcji Malarstwa Zarządu Okręgu ZPAP w Krakowie. Zmarł 13 stycznia 2013 roku.