Obszarem tematycznym wystawy Jest tak, jak się Państwu wydaje jest nowatorskie podejście do nieprzystawalności naszych wyobrażeń o rzeczywistości do niej samej. Myślimy o rzeczywistości jako o czymś obiektywnym, niezależnym od nas, o czymś, co ma miejsce, dzieje się wokół, o czymś, w czym uczestniczymy i co próbujemy zmieniać, ale co generalnie nas przerasta, jest ponad nami.
Tymczasem fakt, że odbieramy rzeczywistość subiektywnie, poddajemy ją interpretacji, powoduje, że nie jest ona spójną obiektywną wartością. Kiedy konfrontujemy ze sobą nasze spostrzeżenia, dostrzegamy, jak bardzo się różnią. Nawet gdy patrzymy na proste, oczywiste przedmioty, widzimy je w sposób zindywidualizowany, a co dopiero gdy chodzi o złożone zjawiska i procesy, o „rozumienie świata”. Ta różnorodność widzenia sama w sobie jest fascynująca i wzbogacająca, ale jednocześnie komplikuje, uniemożliwia osiągnięcie porozumienia. Sztuka może być narzędziem komunikacji, ale przyjmijmy, że jest narzędziem bardzo nieprecyzyjnym. Podejmując próby tłumaczenia rzeczywistości, niejednokrotnie czyni jej obraz jeszcze bardziej niejednoznacznym.
Prace prezentowanych na wystawie artystów często nie są tym, czym się wydają. Czasem, udając proste przedmioty, zawierają w sobie złożone narracje; innym razem, pokazując skomplikowane procesy, komunikują proste treści. Czasem bazują na koncepcjach filozoficznych czy naukowych, kiedy indziej wynikają z prostych intuicji – ale wszystkie dotyczą interpretacji rzeczywistości i subtelnej granicy między nią samą a naszym o niej wyobrażeniem.
Diana Lelonek zmienia przestrzeń galerii w laboratorium, w którym testuje różne sposoby pasożytowania drobnoustrojów na podwalinach europejskiej cywilizacji. Na pograniczu natury i nauki sytuują się ostatnie prace Izy Tarasewicz. W minimalistycznych, zbudowanych z odpadów pracach Piotra Łakomego zredukowane walory odstają od otaczającej rzeczywistości, tworzą własne zdegenerowane uniwersum. Podobną estetyką operuje Gizela Mickiewicz. Obie z Alicją Bielawską budują konstelacje przedmiotów, wskazując na ich wzajemne powiązania; są to przedmioty abstrakcyjne, a mimo to budzące skojarzenia z codziennością. Analiza wzruszeń i rozdrażnień, poklatkowy film Wojciecha Bąkowskiego, wprowadza co prawda pewną narrację, ale pozostającą w obszarze niedomówień nostalgicznego poematu. Bownik i Witek Orski odrealniają obrazy, eksplorując codzienność w poszukiwaniu niesamowitości.
Chcemy zwrócić uwagę na społeczną funkcję sztuki jako otwartej płaszczyzny dyskursu o rzeczach uniwersalnych. Wybrani przez nas artyści przedstawią szerokie spektrum technik oraz sposobów prezentacji artystycznej – wideo, obrazy, instalacje, które staną się czytelne dla widzów niezależnie od ich wieku, płci, wykształcenia czy statusu społecznego.
Artyści: Wojciech Bąkowski, Alicja Bielawska, Piotr Bosacki, Bownik, Diana Lelonek, Piotr Łakomy, Gizela Mickiewicz, Witek Orski, Janek Simon, Iza Tarasewicz
Jest tak, jak się Państwu wydaje
Kuratorka: Monika Szewczyk
Od 9 czerwca do 17 sierpnia 2017 roku
Otwarcie: 9 czerwca 2017 roku, godz. 18.00
Galeria Arsenał w Białymstoku