Celem wystawy Obraz wewnętrzny. Pojawiające się / znikające obrazy jest pokazanie złożonej struktury rozważań artystycznych, które często podejmują treści dotyczące prawdy w dziele sztuki i stosunku do realnego świata. Artyści w swoich pracach tworzą granice między obrazem rzeczywistości a jego odzwierciedleniem wewnętrznym.
Natura współczesnego dzieła sztuki świadczy o umiejętności zajęcia przez artystę stanowiska wobec najnowszych technologii. Są one pewnego rodzaju nośnikiem humanizacji, a więc „uczłowieczenia” ludzkiego świata. Jeżeli spróbujemy uogólnić i pokazać w dziele sztuki formalną prawdziwość, która przebija się na powierzchnię, na przestrzeń obrazu, to naszą uwagę skoncentrujemy na kształcie, który został utrwalony w prawdzie – oraz na prawdzie utrwalonej w kształcie
Niektóre z prac prezentowanych na wystawie z pozoru stanowią proste historie, niemniej przedstawiają skomplikowane treści oparte na rozważaniach filozoficznych, stosunkach społeczno-politycznych, koncepcjach naukowych, a niekiedy na czystej intuicji. Wszystkie jednak odnoszą się do „wewnętrznej prawdy” dzieła, która wypływa z impulsu krytycznego oceniania rzeczywistości.
Kultura i filozofia Zachodu odsuwa na dalszy plan znikanie, pustkę czy nicość – jako zjawiska związane z przemijaniem, niszczeniem czy ukrywaniem. Tymczasem odzwierciedlenie tej nicości ma przecież znaczenie.
U Jaromíra Novotnego właściwości materiału, struktury, przejrzystość światła i powierzchni obrazu powstają w wyniku wielu stosunkowo prostych interakcji. Aleš Čermák w swoich magicznych pracach – zwłaszcza w wideo AISandSIA – porusza zarówno tematy wyrafinowanych najnowocześniejszych technologii, jak i prymitywizmu, stanowiących dowód zniewieściałości i brutalności instytucji religijnych i politycznych oraz reżimów totalitarnych jako instrumentów służących do zacierania śladów człowieka. W serii rysunków akustycznych Echo Daniela Hanzlíka gest autora, którego rękę prowadzi umysłowy sygnał dźwiękowy, staje się stopniowo narzędziem harmonizacji wewnętrznego rytmu dźwięku i myśli autora. Zbliża się wręcz do mechanicznej dokładności maszyny. W projekcie Płytki sen duet artystyczny Julia Gryboś i Barbora Zentková zajmuje się problematyką snu jako stanu pozornej bezczynności. Wiemy jednak bardzo dobrze, że we śnie zachodzi wiele różnych akcji i przemian. Milan Houser używa lakierów fluorescencyjnych, które dają efekt ciemności i światła. Dzięki temu jego dzieła ukazują nową rzeczywistość, zyskują inny wymiar.
Jan Lesák bada granice medium fotograficznego. W projekcie Running in Haze sugeruje niejasne i zatracające się granice między rzeczywistością a reprezentacją. Svätopluk Mikyta to wyróżniająca się osobowość czechosłowackiej sceny artystycznej. W swoich grafikach odnosi się do ideologicznej przeszłości komunistycznej, ale również do historii ogólnie, czy też do lokalnych tradycji i pamięci. Josef Mladějovski podejmuje podstawowy temat modernizmu, a więc idee utopijnych znaczeń i gestów. Ich pozycja zostaje poddana w jego dziele krytycznemu przewartościowaniu. Instalacja wideo Pavla Mrkusa przedstawia aktualną kwestię mediów, które zawłaszczają prywatność – w końcu dron jest narzędziem umożliwiającym śledzenie. Zasada dzieła opiera się na rozluźnieniu formy poprzez radykalne powtarzanie szybko zmieniającego się pod względem częstotliwości obrazu. Twórczość Gregora Eldarba stanowi rozwinięcie spektakularnych wizji urbanistycznych, które artysta przemienia w niezapomniane modele strukturalne. Obiekt Wooden Web Libora Novotnego sygnalizuje charakterystyczną właściwość rozważań autora. Często rozumie on dzieło jako kod semantyczny, który w swojej procesualności i efemeryczności zmienia się za pomocą zjawisk fizycznych, obierając za cel uwagę widza.
Chcielibyśmy zwrócić uwagę na krytyczną i społeczną funkcję sztuki, która to funkcja przemawia językiem uniwersalnym. Zaproszeni do wystawy artyści prezentują szeroką gamę technik i metod pracy artystycznej: instalacje, malarstwo, rysunki, wideo.
František Kowolowski
Obraz wewnętrzny. Pojawiające się i znikające obrazy
Artyści: Aleš Čermák, Gregor Eldarb, Julia Gryboś/Barbora Zentková, Daniel Hanzlík, Milan Houser, Jan Lesák, Svatopluk Mikyta, Josef Mladějovský, Pavel Mrkus, Jaromír Novotný, Libor Novotný
Kurator: František Kowolowski
Współpraca ze strony Galerii: Magdalena Godlewska-Siwerska
Od 8 grudnia 2017 roku do 18 stycznia 2018 roku
Otwarcie: 8 grudnia 2017 roku, godz. 17.30
Galeria Arsenał w Białymstoku
