Wystawa znakomitego wrocławskiego artysty Alojzego Gryta została zaplanowana jako rozbudowana instalacja, w której artysta podejmuje twórczy dialog z przestrzenią ekspozycyjną. W ramach owej instalacji pojawiły się niektóre wątki i tematy, które od wielu lat obecne są w twórczości Gryta, jak np. jego specyficzne, unikalne podejście do motywu krajobrazu jako obiektu czy motywu rzeźbiarskiego, realizacje sytuujące się na pograniczach rzeźby i innych form artystycznej wypowiedzi, czy wreszcie tak istotny dla jego sztuki problem znaków.
Pokaz obejmuje również ulubione, najważniejsze dla niego tworzywa rzeźbiarskie: szkło, kamień, metal, światło itp. Choć poszczególne elementy ekspozycji mają charakter fragmentów wyjętych z pewnej większej struktury, to fragmenty owe i ich relacje z przestrzenią składają się na wielowątkową, lecz spójną zarazem, całościową wypowiedź artystyczną, poprzez którą ujawniają się najważniejsze, najbardziej charakterystyczne cechy postawy twórczej Alojzego Gryta.
Alojzy Gryt ma w swym dorobku kilkadziesiąt wystaw indywidualnych, był także uczestnikiem wielu ważnych i prestiżowych prezentacji zbiorowych w kraju i za granicą. Jest wybitnym przedstawicielem wrocławskiego strukturalizmu, twórczo rozwijającym w swych pracach tradycje minimalizmu i konceptualizmu. W swoich ascetycznych, wyrafinowanych intelektualnie dziełach wykorzystuje chętnie takie materiały jak kamień, metal i szkło, używając przy tym światła jako kolejnego rzeźbiarskiego „materiału” (cykle prac Krajobrazy i Szklane góry). Wykonywał także rzeźbiarskie obiekty z tworzywa ceramicznego (np. List otwarty czy Agrafka).
Jego instalacje nawiązują często wielowarstwowy dialog z miejscami (przestrzeniami), w których są prezentowane. Poprzez nieznaczne niekiedy artystyczne ingerencje, Gryt potrafi sprawić, że miejsce może „przemówić” (wystawa Znaki, Galeria Miejska we Wrocławiu, 1997) lub że ujawni się pewien ukryty wymiar jego struktury (Fontanna na wrocławskim Rynku, projekt – 1999, realizacja – 2001).
Alojzy Gryt (ur. 18 kwietnia 1937 roku w Niedobczycach) – rzeźbiarz, malarz, rysownik, autor instalacji i obiektów oraz dzieł plastycznych związanych z architekturą. W latach 1956–1962 studiował na Wydziale Architektury Politechniki Wrocławskiej (dyplom w 1962 roku) oraz w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych we Wrocławiu w latach 1961–1965 (dyplom z zakresu rzeźby architektonicznej w 1965 roku u doc. Apolinarego Czepelewskiego ). Od studiów związany zawodowo z wrocławską uczelnią plastyczną (w latach 1962–1968 był asystentem A. Czepelewskiego), od 1990 roku prof. PWSSP we Wrocławiu, w 1994 roku profesor zwyczajny wrocławskiej Akademii Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta. Był kierownikiem Katedry Rzeźby i Działań Przestrzennych oraz Katedry Rzeźby we wrocławskiej ASP. Wykładał również w Instytucie Plastyki Akademii im. Jana Długosza w Częstochowie oraz we wrocławskim Uniwersytecie Przyrodniczym (Architektura Krajobrazu).
Alojzy Gryt. Czas – okruchy, fragmenty, znaki
Kurator: Marek Śnieciński
Wernisaż: 23 listopada 2018 roku, godz. 18.00
Wystawa potrwa do 14 stycznia 2019 roku
Muzeum Współczesne Wrocław
