Wystawa Witkacy. Psychoholizm została przygotowana z okazji 70-lecia śmierci Stanisława Ignacego Witkiewicza. W Bunkrze Sztuki można oglądać ponad sto portretów i autoportretów z lat 1910-1938, wybranych pod kątem wyrazistości psychologicznej. Scenariusz wystawy akcentuje te działania artysty, które dotyczą gry z tożsamością i wizerunkiem. Witkacy uważnie analizował wszelkie przejawy ekspresji ludzkiej, rejestrując je za pomocą aparatu fotograficznego. Sam siebie nazywał psychologicznym portrecistą.
Autoportrety Witkacego zestawione z portretami eksponują ciekawą sprzeczność. Portrety są tajemnicze, milczące, niezwykle powściągliwe, dyskretne. Natomiast autoportrety – często auto-performance przed obiektywem – porażają ekshibicjonizmem i demonizmem. W ramach autoportretów prezentowane są także inscenizowane ujęcia grupowe. Miny i pozy, odgrywanie ról, przebieranie interesowały Witkacego w kontekście dynamicznych i gwałtownych przeobrażeń psychofizycznych, które można uchwycić dzięki fotografii.
Witkacy potrafił bardzo precyzyjnie wykorzystywać potencjał fotografii. Zdjęcia artysty nie mają charakteru dokumentalnego, ale są częścią jego kreacji twórczej i refleksji o relacjach międzyludzkich. Eksperymenty antropologiczne, jakich przy użyciu fotografii dokonywał Witkacy na sobie i innych, nadal są niezwykle interesujące pod względem artystycznym, a ich pionierskość uzasadnia szerokie uaktualnienie tego zjawiska.
Wystawa odbywa się w ramach Miesiąca Fotografii w Krakowie. Jej kuratorami są Maria Anna Potocka i Stefan Okołowicz. Wystawie towarzyszy publikacja albumowa zawierająca reprodukcje fotografii oraz zbiór tekstów artystyczno-psychologiczno-psychiatrycznych, m. in. teoretyka literatury (Michał Paweł Markowski), psychiatry (Bogusław Habrat), psychologa (Edward Nęcka), teoretyka sztuki (Maria Anna Potocka).
Galeria Sztuki Współczesnej Bunkier Sztuki
Kraków, pl. Szczepański 3 a
