11 listopada 2011 r. w Warszawie rusza 6. edycja Międzynarodowego Festiwalu Teatru Lalek i Animacji Filmowych dla Dorosłych Lalka Też Człowiek. Pierwsza edycja Festiwalu odbyła się w 2006 roku. Bezpośrednią motywacją zorganizowania takiego festiwalu jest świadomość , że w wielu krajach teatr lalek, a nawet animacja kojarzona jest z twórczością adresowaną do dzieci. Twórcy przekonują, iż animacja, teatr lalek, jest pełnoprawnym językiem sztuki filmu i teatru. Artyści w procesie komunikacji z otoczeniem zawsze czerpali z arsenału znaku, metafory, skrótu myślowego. Czymże innym są atrybuty sztuki animacji?
Tegoroczny festiwal to 21 spektakli z różnych stron świata, a także ponad 40 animacji filmowych. Pierwszym spektaklem festiwalu będą Wizualne wiersze hiszpańskiej grupy teatralnej Companyia Jordi Bertran, który zobaczymy w Starej Prochowni. Zamiast lalek w spektaklu pojawiają się litery, które dzięki mistrzowskiej animacji zamieniają gesty w wersy, a wersy – w emocje. Spektakl jest inspirowany magią wierszy katalońskiego artysty Joana Brossa.
Pierwszy dzień festiwalu to także otwarcie wystaw w Starej Prochowni: konkursowej wystawy fotografii w/na/obok teatru, wystawy Agnieszki Szczepańskiej Atomowy ogród, inspirowanej kulturą cyber-punku oraz pokonkursowej wystawy projektów plakatu festiwalowego. Wieczór zakończy koncert niezwykłej, bo wydobywającej muzykę z codziennych przedmiotów, słowackiej grupy Vrbovski vitazi – w Teatrze Druga Strefa.
Podczas festiwalu zaprezentowane zostaną filmy animowane nagrodzone na 4. Międzynarodowym Festiwalu Filmów Animowanych Animator, filmy nagrodzone na koreańskim Cinema Digital Seoul Film Festival, produkcje izraelskiego Shenkar College of Engineering and Design oraz białoruskiej wytwórni filmowej Belarusfilm.
Zobaczyć będzie można również filmy powstałe w ramach warsztatu filmu animowanego Dziecięca Wytwórnia Filmowa. Projekcie filmowe również rozpoczynają się 11 listopada. Zaczynamy od Animatora w Służewskim Domu Kultury i Stowarzyszeniu Ścieżka oraz filmów białoruskich w księgarnio-kawiarni Tarabuk. W piątek zapraszamy także do Między winami w Podkowie Leśnej.
Kolejne festiwalowe dni wypełnione będą spektaklami oraz projekcjami filmowymi w wielu miejscach Warszawy. Miłośnikom makabresek spodoba się spektakl Pogrzebany żywcem amerykańskiej artystki Deborah Kaufmann, egzystencjaliści wybiorą się na Gęś, Śmierć i Tulipan niemieckiej grupy Theater mini-art, a zakochani na słowackie Wariacje miłości. Teatr lalek znów zaskoczy, wzruszy i uraduje. Ci, którzy wybiorą kino, zobaczą historię człowieka z głową ryby, spojrzą na świat oczami nadpobudliwego dziecka, poznają białoruskie baśnie.
Ta część publiczności, która nie tylko chce być widzem festiwalu , ale także jego twórcą, może wziąć udział w warsztatach teatralnych i warsztatach animacji w Stołecznym Centrum Edukacji Kulturalnej. 15 listopada w Instytucie Kultury Włoskiej zostanie otwarta wystawa lalek teatralnych Przez wiek XX. Sztuka i teatr Marii Signorelli, którą można będzie zobaczyć także po zakończeniu festiwalu – do 9 stycznia 2012 r.
Szczegółowy program Festiwalu:
Stara Prochownia 11.11 / godz. 18.30 / 60 min.
Wizualne wiersze
Companyia Jordi Bertran (Hiszpania / Spain)
Wizualne wiersze to czarujący spektakl, wypełniający każdy kąt sceny niezwykłą wirtuozerią. Zamiast lalek ożywają tu litery, które dzięki mistrzowskiej animacji zamieniają gesty w wersy, a wersy – w emocje. Spektakl jest inspirowany magią wierszy katalońskiego artysty Joana Brossa. Zapożycza jego alfabet i zabawę literami, za pomocą której poeta ilustruje swoją poetykę.
Spektakl rozpoczyna aktor-muzyk odgrywający rolę Brossa. Ma na sobie garnitur pełny liter zrobionych ze styropianu i zaczyna bawić się ich kształtem i brzmieniem. Odkrywa, że litery mogą tworzyć poezję, nie tworząc przy tym słów. Przy wtórze gitary i piosenek wchodzi on w relację z literami, które ożywając, tworzą świat pełen postaci, tańca i humoru. Litery udowadniają, że potrafią nie tylko wypełniać kartki papieru i ekrany komputerów, ale mogą także wykreować krainę wrażliwości i zachwycającej prostoty.
Litery, animowane na stole za pomocą kijków, ożywają i przekształcają się razem ze spektaklem: E staje się psem bawiącym się z dzieckiem, którym jest I. A, Y oraz U układają rytmiczny taniec, a proste T zostaje akrobatą.
Stara Prochownia 12.11 / godz. 18.30 / 70 min.
Dlaczego ludzie się starzeją?
Belarusian State Puppet Theatre (Białoruś / Belarus)
Kiedyś nasi przodkowie żyli sobie beztrosko i byli wiecznie młodzi. Ale pewnego razu wszystko się zmieniło. Od tamtej pory starzejemy się i chorujemy. Ale dlaczego tak się stało? Może dlatego, że ludzie zaczęli czynić zło dla zabawy?
Dlatego, że wszyscy widzą wrogów w bliźnich? Dlaczego ludzie nie dostrzegają, że zgoda buduje, a niezgoda rujnuje? I nawet nie zastanawiają się, dlaczego ich życie mija tak szybko, dlaczego serdeczność opuszcza niektóre serca.
Teatr Druga Strefa 12.11 / godz. 20.30 / 45 min.
Łagodna, jasaszii onna
Scena Lubelska 30/32 (Polska / Poland)
Na motywach opowiadania Łagodna F. Dostojewskiego
Dariusz Kunowski to reżyser i scenograf podejmujący w swej twórczej działalności różnorodne wątki. Zawsze jednak najbardziej interesuje go człowiek, jego emocje, uwikłanie w rzeczywistość i w wyobrażenia o niej. Charakterystyczny styl spektakli Kunowskiego cechuje ascetyczna
plastyczność, witalność oraz zmysłowość. (…) Łagodna Kunowskiego jest opowieścią o ludzkiej rozpaczy. Rozpaczy tragicznej, szalonej i tej bardziej lirycznej, wyciszonej, bliższejnostalgii epitafium.
Mówi o poczuciu pustki, która dotyka każdego po utracie najbliższej osoby. Jest rytualnym lamentem Męża po śmierci młodej Żony – samobójczyni. Intymną ceremonią pożegnania, mszą żałobną, świadectwem dojmującej tęsknoty, samotności i powracających wyrzutów sumienia po utracie bliskości, której nie sposób docenić w pełni, póki trwa, dotykalna i żywa.
Manekin – trup, odrażający, ale jednocześnie – paradoksalnie – na powrót dziewiczy ewokuje najgłębiej skrywane, wyparte ze świadomości wspomnienia z życia małżeńskiego i niespełnione marzenia o wspólnym szczęściu (…).
Kunowski podejmował temat Łagodnej już wielokrotnie. Tym razem zaprosił do współpracy Rui Ishihare, Japończyka, tancerza butoh mieszkającego w Polsce. Jest to oryginalny zabieg i nowe, wzbogacające doświadczenie dla obu artystów. Spotkanie Kunowskiego z Ishiharą zaowocowało niezwykle poruszającym spektaklem, gdzie liryzm przeplata się z namiętnością. Premiera Łagodnej miała miejsce 21 czerwca 2011 r.
Stara Prochownia 13.11 / godz. 18.30 / 70 min.
Pokaz Dziwadeł – Najlepsi w mieście
Cie.Freaks und Fremde (Niemcy / Germany)
