Większość wystaw prezentowanych podczas Foto Art Festival będzie można zobaczyć w Polsce po raz pierwszy. Będzie można zobaczyć fotografię współczesną i dawną (oryginały ze zbiorów muzealnych), barwną i czarno-białą, w szerokim spektrum tematycznym – portret, pejzaż, dokument, reportaż, eksperyment. Atrakcją festiwalu jest dwudniowy Maraton Autorski, będący niepowtarzalną okazją do spotkań z wieloma legendarnymi fotografami świata i do dyskusji nie tylko na temat fotografii. Ideą festiwalu jest pokazanie wielości dróg, jakimi może pójść fotografia.
Manuel Álvarez Bravo (Meksyk / Mexico) – Meksyk, wspaniałe lata: 1926-1949. Nieżyjący już pionier i ikona meksykańskiej fotografii artystycznej. Jedna z najwybitniejszych postaci fotografii XX wieku. Uznany za jednego z najbardziej wpływowych fotografów świata. Wystawa jest przeglądem słynnych, publikowanych w wielu opracowaniach historycznych, czarno-białych, tradycyjnych prac artysty, wykonanych w Meksyku w latach 30-tych i 40-tych. Prace pochodzą ze zbiorów Manuel Alvarez Bravo Association. W imieniu artysty na festiwalu będzie obecna jego żona – Colette Urbajtel, również znakomita i słynna w świecie artystka i fotograf. Fundatorka Manuel Alvarez Bravo Association, która zajmuje się spuścizną po tym wielkim artyście.
Giacomo Costa (Włochy / Italy) – Persistenza; cONsiSTenZe; cOstRUziOni; aQua. Przedstawiciel młodego pokolenia fotografii włoskiej. Od kilkunastu lat zajmuje się kreacją komputerową. Wystawa, składająca się z barwnych komputerowych przetworzeń, jest poruszającą wypowiedzią autora na temat współczesnej cywilizacji symbolizującego ją miasta, jako tworu nieludzkiego.
Tamás Dezsö (Węgry / Hungary) – Młodzi nowobogaccy. Przedstawiciel młodego pokolenia fotografii węgierskiej. Obecnie – wolny strzelec, wcześniej – dziennikarz prasowy. Pracuje nad długoterminowymi projektami, dokumentując życie w Europie Wschodniej i codzienne życie Rumunów. Wielokrotny lautreat konkursów fotograficznych, m.in.: World Press Photo, Pictures of the Year International, NPPA‘s Best Of Photojournalism, Photo District News. Otrzymał grant im. W. Eugene`a Smitha. Wystawa jest żywą, poruszającą czarno-białą dokumentacją życia młodych ludzi, którzy szybko i niespodziewanie dorobili się wielkich fortun, niekoniecznie uczciwymi drogami. Fotografując autor żył przez jakiś czas w samym sercu tego środowiska.
Bill Doyle (Irlandia / Ireland) – Irlandia Billa Doyle`a. Artysta urodził się w roku 1926. Określany jest mianem żyjącej legendy fotografii irlandzkiej. Zwany też Cartierem Bressonem Irlandii lub irlandzkim skarbem. Całe swe życie poświęcił dokumentowaniu życia i pejzażu rodzinnych stron. Przez większość część życia – wolny strzelec. Wielokrotnie nagradzany na całym świecie. Wystawę przygotowała Irish Gallery z Dublina.
Joakim Eskildsen (Dania / Denmark) – Romskie podróże 2000 – 2007. Młody, ale utytułowany już fotograf duński. Przez część życia mieszkał w Finlandii, fotografując wspólnie ze słynnym Penttim Sammallahtim. Autor kilkudziesięciu wystaw indywidualnych, organizowanych na całym świecie. Zdjęcia do wystawy wykonane zostały w siedmiu krajach świata, gdzie żyją współcześni Cyganie: w Rosji, Rumunii, na Węgrzech, w Indiach, Finlandii, Francji i Grecji. Barwne fotografie w niezwykle interesujący sposób przedstawiają unikalny, przemijający świat Romów.
Helmut Grill (Austria) – Schronienie. Przedstawiciel młodej fotografii austriackiej. Autor licznych wystaw indywidualnych i zbiorowych. Wystawa to komputerowe montaże barwne, będące wypowiedzią artysty na temat samotności i wykluczenia. Fotografie sprawiają wrażenie marzeń sennych – kiczowatych wizualnie, a koszmarnych w przesłaniu.
Mariusz Hermanowicz (Polska / Poland) – Fotografia. Uznany członek Związku Polskich Artystów Fotografików. Urodził się w Olsztynie, od roku 1982 mieszkał na stałe we Francji, gdzie pracował jako fotograf dla Ministerstwa Kultury i Sztuki. Równolegle kontynuował swoją osobistą działalność artystyczną. Jedną z głównych cech jego twórczości było łączenie zdjęć z komentarzem słownym. Wystawa jest przeglądem całej twórczości autora. Jest pewnego rodzaju hołdem złożonym artyście. Odbitki, to czarno-białe barytowe prace z różnych znanych serii fotograficznych i z wielu etapów życia: np. Mieszkanie, Widok z okna, Podwórko, Ślady i inne. Są tu i prace konceptualne, i dokument.
Rober van der Hilst (Holandia / Holland) – Kubańskie wnętrza. Uznany fotograf holenderski. Podróżuje i pracuje w całej Europie, Afryce Północnej, Ameryce i na środkowym Wschodzie. Przez kilka lat mieszkał i pracował w Toronto (Kanada). Pracuje na zlecenie dla takich magazynów jak: Vogue, Stern, Figaro, GEO, Marie Claire, Elle, Paris Match, Sunday Times Magazine i inne. Otrzymał grant holenderskiego Ministra Kultury na fotografowanie na Kubie, gdzie przez rok żył i fotografował. Ze względu na charakter zdjęć traktowany na Kubie jako persona non grata. Fotografuje też w Chinach i w Japonii. Od chińskiego rządu otrzymał nagrodę Artist in Residence, która sfinansowała jego sześciomiesięczny pobyt w Chinach.
Gert Jochems (Belgia / Belgium) – RUS.Z wykształcenia sociolog. Autor licznych publikacji i wystaw. Wielokrotnie nagradzany. Członek słynnej agencji Vu. Wystawa składa się z czarno-białych, ponurych prac, dokumentujących życie ludzi na Syberii. W zdjęciach tych dominuje atmosfera beznadziei, cień przeszłości, którą chciałoby się zapomnieć i początek niepewnej przyszłości.
Jatin Kampani (Indie / India) – Fantasmagoria. Propagator fotografii artystycznej w Indiach. Jest pierwszym fotografem z Indii, którego praca zastała kiedykolwiek wybrana na okładkę Lurzer’s Archive, magazynu publikującego wybitne prace z dziedziny fotografii reklamowej z całego świata. Laureat licznych prestiżowych nagród w dziedzinie fotografii reklamowej. Ma na swoim koncie kampanie reklamowe dla m.in.: sieci hoteli Marriott, L’Oreal, Motorola, Bacardi, Pepsi. Pracuje dla takich magazynów jak: Elle, Marie Claire, L’Officiel, GQ, Grazia i Verve, fotografując modę. Portretował wiele osobistości ze świata polityki, sztuki i kultury.
Morten Krogvold (Norwegia) – Fotografie 1977 – 2008. Fotograf uznany w świecie za swe osiągnięcia w dziedzinie fotografii artystycznej oraz za wkład w rozwój i promocję fotografii i kultury norweskiej. Wydał wiele książek autorskich. Autor licznych programów telewizyjnych i filmów dokumentalnych. Dyrektor artystyczny międzynarodowego festiwalu fotografii Nordic Light. Prowadzi słynne już warsztaty fotografii w norweskiej miejscowości Vaga. Kilkakrotny zdobywca stypendium rządu norweskiego. Zdobył tytuł mistrza Hasselblada. Otrzymał prestiżowy królewski Order św. Olafa.
Markéta Luskačová (Czechy / Czech Rep.) – Zabić śmierć. Fotografka (mieszkająca również w Wielkiej Brytanii), o wysokiej pozycji w światowej fotografii. Znana w świecie z czarno-białych zdjęć dokumentujących społeczne życie ulicy. W latach 1976-80 była fotografem słynnej agencji Magnum w Paryżu. Autorka filmów dokumentalnych dla brytyjskiej telewizji. Wykładowca fotografii. Tytuł zaczerpnięty został od Jeana Cocteau, który powiedział, iż fotografia jest jedynym sposobem, aby zabić śmierć. Spojrzenie artystki jest humanistyczne, choć krytyczne, a przesłanie uniwersalne. Artystka dokonuje zapisu postępowania jednostki, które może być uogólnione na całą społeczność ludzką.
Maleonn (Chiny / Chiny) – Listonosz; Wiersz z drugiej ręki dynastii Tang. Uznany przedstawiciel młodej, eksperymentalnej fotografii chińskiej. Dyrektor artystyczny i generalny wielu filmów reklamowych. Twórca tzw. niezależnej Kreacji Sztuki (jak sam to określa). Wystawa składa się z dwóch serii. Obie są autorefleksją, buntem przeciwko otaczającemu, plastikowemu światu, przeciw powierzchownym uczuciom i zachowaniom.
Javier Silva Meinel (Peru) – Pozostać przy swych korzeniach… Żyjąca legenda fotografii światowej. Jego prace pokazywane były w galeriach i muzeach na całym świecie. Artystę interesuje portret oraz dokumentowanie rytuałów, zwyczajów i świąt religijnych mieszkańców And i Amazonii. Członek Fundacji Guggenheima. Autor kilku ważnych albumów autorskich. Ma niekwestionowaną, wysoką pozycję w historii fotografii światowej. Wystawa jest zbiorem czarno-białych prac artysty. Artysta pragnie zatrzymać czas, ocalić wiele od zapomnienia i trwać przy swych naturalnych korzeniach, czyli tworzyć w zgodzie z sobą.
Yasumasa Morimura (Japonia) – Requiem dla XX wieku. Znany kontrowersyjny fotografik japoński o uznanej pozycji w świecie. Autor kilkuset wystaw indywidualnych i zbiorowych. Jego prace znajdują się w kolekcjach muzealnych i galeryjnych w Japonii i w Europie. Wystawa to najnowsze dzieło artysty, będące komentarzem do współczesności, cywilizacji, polityki i ludzkości w ogóle, a właściwie jej ciemnej strony. Wszystkie zdjęcia są autoportretami artysty, który charakteryzuje się na znane postacie, które w jakiś sposób wpłynęly na losy świata w XX wieku. Jest więc np. Einstein, Hitler, Lenin, itd. Wystawa jest jednym wielkim zatroskanym pytaniem – Dokąd zmierzamy?
Stefan Moses (Niemcy / Germany) – Deutsche Vita. Słynny fotograf niemiecki, żydowskiego pochodzenia. Urodził się w przedwojennej Legnicy. Bezspornie należy do najznakomitszych współczesnych fotografików. Odbył liczne podróże do Nowego Jorku, po Europie, Ameryce Południowej, Izraelu i Azji. Współpracuje z takimi redakcjami jak: Stern, Die Zeit, Der Spiegel oraz ze słynną agencją Magnum. Odznaczony medalem Davida-Octaviusa-Hilla, przyznawanym przez Stowarzyszenie Niemieckich Fotografików. Członek Bawarskiej Akademii Sztuk Pięknych w Monachium oraz w Związku Niezależnych Fotografików. Całe jego archiwum zakupione zostało przez Muzeum Fotografii w Monachium. Tytuł wystawy jest parafrazą ironicznego powiedzenia dolce vita, odnoszącego się do bogatych ludzi, którzy utracili sens życia. Deutsche Vita, a więc niemieckie życie jest również słodkie.
Joel Santos (Portugalia / Portugal) – Ulotne światło. Młody, ale uznany w Portugalii pejzażysta. Wygrał kilka krajowych i międzynarodowych konkursów fotograficznych, w tym otrzymał pierwszą nagrodę w kategorii Natura w konkursie Prémio de Fotojornalismo Visão/BES de 2005 (portugalski odpowiednik World Press Photo). Jest redaktorem naczelnym O Mundo da Fotografia Digital, najlepiej sprzedającego się pisma fotograficznego w Portugalii. Autor największego w Portugalii podręcznika obsługi programu Adobe Photoshop Lightroom.
Egons Spuris (Łotwa / Latvia) – Fotorafia. Nieżyjący już klasyk i sława fotografii łotewskiej. Mentor wielu znanych współczesnych fotografów, takich jak np.: Inta Ruka, Andrejs Grants, Gvido Kajons, Martins Zelmenis, Valts Kleins. Jego prace znajdują się w kolekcjach m.in.: Latvian National Museum of Art w Rydze; Bibliotheque Nationale w Paryżu; George Eastman House w USA. Wystawa jest podsumowaniem działalności twórczej artysty, który rozwinął swój własny, niepowtarzalny styl. Jego fotografie można określić mianem subiektywnej dokumentacji. Czarno-białe prace są wypowiedzią artysty na temat otaczającego nas świata, a kanon estetyczny stworzony przez artystę zyskał sobie wielu naśladowców.
Christer Strömholm (Szwecja / Sweden) – On verra bien. Nieżyjący już, uznany fotografik szwedzki. Uważany za osobę, która wprowadziła fotografię szwedzką do salonów sztuki. Członek grupy subjective photography, prowadzonej przez Otto Steinerta. Autor kilkuset wystaw indywidualnych i zbiorowych. Członek słynnej agencji Vu. Dyrektor i założyciel słynnej szkoły fotograficznej w Sztokholmie. Posiadał tytuł profesora fotografii, nadany przez rząd szwedzki. Autor kilku albumów autorskich. Laureat prestiżowej nagrody Hasselblada. Wystawa jest retrospektywą artysty, ukazującą kilka serii fotograficznych. Czarno-białe, klasyczne prace autora należą do nurtu tzw. subiektywnej dokumentacji.
Hulleah J. Tsinhnahjinnie (USA) – Zabij człowieka, ocal Indian. Jest dyrektorem Gorman Museum oraz profesorem departamentu Native American Studies na uniwersytecie kalifornijskim w Davis. Otrzymała szereg prestiżowych nagród i wyróżnień. Swe prace (fotografie i wideo) wystawiała od Kalifornii po Palestynę. Podstawę cyfrowo przetworzonych prac artystki stanowią stare fotografie, przedstawiające rodzimych Amerykanów – Indian. Tytuł jest nawiązaniem do stwierdzenia kapitana Pratta – Zabij Indianina, ocal człowieka. Artystka wprowadza nas w świat niesprawiedliwości społecznej.
Charlie Waite (Wielka Brytania / Great Britain) – Pejzaże. Artysta o ustabilizowanej pozycji czołowego fotografa pejzażowego w świecie. Wykładowca fotografii. Autor licznych wystaw indywidualnych. Honorowy członek prestiżowego Brytyjskiego Instytutu Profesjonalnych Fotografów. Jest fundatorem i właścicielem Light and Land, firmy będącej w europejskiej czołówce jeśli chodzi o organizację warsztatów fotograficznych i plenerów. Ufundował doroczną nagrodę Take a View, która ma uhonorować najlepszego pejzażowego fotografa roku w Zjednoczonym Królestwie. Dzięki jego działalności fotografia pejzażowa w Wielkiej Brytanii przeżywa prawdziwy renesans.
