Faza delta

Mocny współczesny tekst Radosława Paczochy pokazuje jak łatwo rzeczywistość może wymknąć się spod kontroli, jak niewiele dzieli nas od zła. Jest on zabawny, ale i straszny. W przewrotny sposób udowadnia, że wystarczy bardzo niewiele, aby uruchomić nieprzewidziany ciąg zdarzeń…

Ponoć taki drobiazg jak trzepot skrzydeł motyla, może spowodować tajfun na drugiej półkuli.

Efekt motyla, reż. Eric Bress, J. Mackye Gruber

Jedna przypadkowość, powoduje kolejną, która powoduje następną. W końcu ścieżka jest w całości. To jest teoria chaosu.

Teoria chaosu, reż. Tony Giglio

Trzech kumpli z osiedla w małym mieście, jak co sobotę imprezuje w lokalnym pubie. Pod wpływem alkoholu i dopalaczy nudna rzeczywistość zmienia się w szaloną, kolorową bajkę – tytułową fazę delta. Dopiero następnego dnia rekonstrukcja zdarzeń uświadamia im, co naprawdę wydarzyło się ostatniej nocy.

Obsada: Anna Smołowik, Jacek Beler, Piotr Ligienza, Sławomir Pacek

Radosław Paczocha (ur. 1977) to jeden z najbardziej interesujących dramatopisarzy młodego pokolenia. Ukończył Polonistykę na Uniwersytecie Warszawskim oraz Wiedzę o Teatrze w Akademii Teatralnej w Warszawie. Przez sześć lat pracował w Teatrze Powszechnym w Warszawie, jako sekretarz literacki. Autor dramatów: Zapach czekolady (laureat V Ogólnopolskiego Konkursu na Dramat Windowisko 2008), Bar Babylon (druk: Dialog, 2009 nr 12), Przyjaciel (główna nagroda w konkursie Metafory Rzeczywistości 2009), Benjamin (wyróżnienie na III Komediopisaniu w Łodzi, 2011) oraz dramatu i scenariusza filmowego Być jak Kazimierz Deyna. Dwukrotnie został stypendystą Ministra Kultury; jest również stypendystą programu Młoda Polska ufundowanego przez Narodowe Centrum Kultury. Obecnie doktorant w Instytucie Sztuki PAN.

Gabriel Gietzky (Wąsiński) (ur.1969) jest aktorem, scenarzystą i reżyserem teatralnym. Ukończył studia w Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej w Krakowie (wydziały zamiejscowe we Wrocławiu). W latach 1994-1999 pracował w Bałtyckim Teatrze Dramatycznym w Koszalinie, gdzie zagrał główne role w ponad 20 przedstawieniach. W roku akademickim 2000-2001 był stypendystą Wydziału Reżyserii DAMU w Pradze. W roku 2004 z wyróżnieniem ukończył studia na Wydziale Reżyserii Dramatu w Akademii Teatralnej w Warszawie. Był uczniem M. Wojtyszki, J. Englerta, G. Holoubka, J. Kulczyńskiego i asystentem K. Lupy (Wymazywanie według T. Bernharda oraz Azyl według M. Gorkiego). Zrealizował różnorodne spektakle w teatrach w Polsce i za granicą.

Sławomir Pacek ukończył warszawską PWST w roku 1990. W latach 1990 – 1996 był aktorem stołecznego Teatru Nowego, gdzie występował m.in. jako Czupurek, szekspirowski Merkuccio i Pan Tadeusz w spektaklach Adama Hanuszkiewicza. Od roku 1997 jest aktorem Teatru Powszechnego. Ma na swoim koncie drugoplanowe role w popularnych filmach kinowych, m.in. Ostatni dzwonek, Spona, Kraj świata, Młode wilki, Chłopaki nie płaczą, a także szereg ról w spektaklach Teatru TV stworzonych pod kierunkiem m.in. Olgi Lipińskiej, Andrzeja Łapickiego, Agnieszki Glińskiej, Stanisława Różewicza i Władysława Kowalskiego. Jest także cenionym aktorem radiowym.

Piotr Ligienza ukończył krakowską PWST. Grał w Teatrze Starym w Krakowie, Teatrze Rozmaitości w Warszawie oraz Teatrze Polskim w Bydgoszczy (główna rola w spektaklu Grzegorza Wiśniewskiego Plastelina). W zespole Teatru Powszechnego jest  od roku 2007.

Faza delta, reż. Gabriel Gietzky
Premiera: 6 grudnia 2012 roku
Teatr Powszechny im. Zygmunta Hübnera
Warszawa