Krystian Lupa

KRYSTIAN LUPA (1943) – reżyser teatralny, dramaturg, scenograf, grafik, profesor sztuki. Uzyskał dyplom z grafiki w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, studiował także reżyserię filmową w Państwowej Wyższej Szkole Filmowej w Łodzi oraz reżyserię teatralną w Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej w Krakowie. Zadebiutował Rzeźnią Stanisława Mrożka w Teatrze im. Juliusza Słowackiego w Krakowie (1976). W latach 70 i 80. związany z Teatrem im. Cypriana Kamila Norwida w Jeleniej Górze; zrealizował tu m.in. spektakle: Nadobnisie i koczkodany (1978), Przezroczysty pokój (1979), Pragmatyści (1981), Ślub (1984). Następnie, szczególnie intensywnie od 1980 roku, związany ze Starym Teatrem w Krakowie, gdzie zrealizował m.in. spektakle: Miasto snu (1985), Marzyciele (1988), Bracia Karamazow (1990), Malte albo tryptyk marnotrawnego syna (1991), Kalkwerk (1992), Lunatycy. Esch, czyli Anarchia (1995), Lunatycy. Huguenau, czyli rzeczowość (1998), Zaratustra (2005). W następnej dekadzie pracował m.in. dla Teatru Dramatycznego w Warszawie, gdzie powstały m.in. spektakle Powrót Odysa (1999), Auslösung – Wymazywanie (2001), a także dwie pierwsze części tryptyku Persona.Tryptyk, w 2009 roku Persona.Marylin, a w 2010 Persona.Ciało Simone. Od 1996 roku współpracuje także z Teatrem Polskim we Wrocławiu, gdzie zrealizował m.in. spektakle Immanuel Kant (1996), Dama z jednorożcem (1997), Poczekalnia.0 (2011). Od 1993 jest profesorem Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Krakowie. Wydał zbiór szkiców Utopia i jej mieszkańcy (1994), a także tomy prozy: Labirynt (2001), Podglądania (2003), Utopia 2. Penetracje (2003). Jest laureatem wielu nagród i odznaczeń, m.in. Nagrody im. Konrada Swinarskiego (1988), Nagrody im. Leona Schillera (1992), Europejskiej Nagrody Teatralnej (2009).