Wincenty Dunikowski-Duniko

WINCENTY DUNIKOWSKI-DUNIKO (1947) – artysta intermedialny; absolwent Wydziału Grafiki Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie (1974). Zdobył międzynarodowe uznanie w połowie lat 70. za cykle prac: „Klasery, Albumy” (1971), „Projekcje” (1973/1974) oraz „Moment Art” (1976) – nagradzane m.in. na Międzynarodowym Biennale Grafiki w Lublanie (1977) i World Print Competition w San Francisco (1977). Był założycielem fikcyjnego „Centrum Programowania Artystycznego Duniko” (1972). W pierwszych latach działalności wylansował wiele lejtmotywów, z których najsłynniejsze „I am always changing” (1972) oraz „to be is to be against” (1972), pozostają aktualne do dzisiaj. W latach 80. koncentrował się na instalacjach i obiektach z serii „Ready for Use” (od 1980), „New "New" Revolution” (od 1985). Kolejna dekada zaowocowała cyklami „Program bieżący” (od 1992), „Point of no Return” (od 1992), „Story of Point of No Return” (od 1998) i Early Post Fossilien Painting (od 1999). Mieszka i pracuje w Bonn, Berlinie i Krakowie.