Przyciężki formalizm
Minimalne formy realności to wystawa nie tyle rzeźby, co o rzeźbie. Opowieść o formach, które wymykają się jednoznacznym klasyfikacjom i nie mają nic, albo prawie nic wspólnego z tym, co zwykliśmy rozumieć przez ten tradycyjnie pojęty obszar artystycznej działalności. Szkoda tylko, że do tego udało nam się już przyzwyczaić – nie dziwi nas tutaj ani instalacja, ani ready-made, fotografia, ani śmieci, odpady, czyli nawiązania do arte povera, a tym bardziej wyrastające z beuysowskiej tradycji działania partycypacyjne.
