Piotr Grabowski

Potoczne sądy na temat sztuki współczesnej często sprowadzają się do schematu, według którego artysta tworzy, a krytyk bądź kurator otacza dzieło „ideologiczną opieką” dorabiając sens i wartości. Punkt bez JA to ekspozycja, w której kuratorzy do istniejącej już ideologii starają się dopasować twórczość artystyczną, serwując odbiorcy pluralizm form rzekomo przełamujących barierę pomiędzy sztuką a widzem.