Wojciech Michalski

Zgodnie z dwiema obietnicami złożonymi w części pierwszej – o krótkim wstępie i próbie muzycznego zilustrowania wybranych wątków z filozoficznej spuścizny św. Augustyna, Benedykta i Tomasza – bez zbędnego przedłużania zapraszam do „lektury”.

Jerzy Waldorff już otwierając swoje Sekrety Polihymnii wyrażał przekonanie, że w „realiach” Apolla i Orfeusza zakorzenieni jesteśmy dziś wszyscy, wspominając, że „Polihymnia była jedną z dziewięciu muz, które opiekowały się sztuką. Jej przypadła muzyka”. Nasza muzyka.