Za Piosenkę o zależnościach i uzależnieniach Eugeniusz Tkaczyszyn-Dyckiego otrzymał Nagrodę Literacką Nike 2010. Tom wydany przez Biuro Literackie został tym samym najczęściej wyróżnianą książką tego roku.
Książka Eugeniusza Tkaczyszyna-Dyckiego znalazła się w finale Nike w towarzystwie książek Andrzeja Barta, Ingi Iwasiów, Ignacego Karpowicza, Tomasza Piątka, Bohdana Sławińskiego i Krzysztofa Vargi. Warto podkreślić, że wśród siódemki finalistów książka Dyckiego była jedyną reprezentantką liryki; jest ona także pierwszą po siedmioletniej przerwie książką poetycką docenioną przez Kapitułę Nike.
Nagroda dla tomu Tkaczyszyna-Dyckiego, to 21 tegoroczne wyróżnienie dla książki Biura Literackiego.Wcześniej Krystyna Miłobędzka wyróżniona została Nagrodą Silesiusa za gubione, a Eugeniusz Tkaczyszyn-Dycki odebrał za Piosenkę Nagrodę Literacką Gdynia. Bezprecedensowo, bo po raz pierwszy w historii Gdyni powtórnie nagrodzono laureata poprzedniej edycji (w 2006 roku wyróżniono Dzieje rodzin polskich).
Jako polski poeta poruszam się w obrębie polszczyzny, za pomocą której można pewnych problemów dotknąć mniej lub bardziej dosadnie. To daje wielkie możliwości, ale jednocześnie pozostawia mnie w pewnym sensie bezradnym wobec niektórych tematów … Czuję się także bezradny i nieufny wobec siebie, jako tego, który sprawia, że słowa toczą się dalej, linijka po linijce, obraz po obrazie – mówił autor Gazecie Wyborczej po odebraniu nagrody.
Zdecydowaliśmy, że nie możemy karać tak wybitnego twórcy, tylko za to, że już raz okazał się wybitny – tłumaczył werdykt przewodniczący jury Piotr Śliwiński – uznaliśmy, że to właśnie on napisał najlepszą książkę poetycką w tym roku, więc ją nagrodziliśmy.
Jest to poezja autobiograficzna, bo nie brak w niej odniesień do faktów potwierdzonych w biografii autora (choroba, śmierć matki, doświadczenie homoerotyczne), ale jest to także poezja wyraźnie wystylizowana – na dawność, barokowość, Villonowską nutę, portret trumienny – tak wybór kapitułu Nagrody Nike uzasadniała Grażyna Borkowska
W czerwcu nakładem Biura Literackiego ukazało się drugie, skorygowane przez autora wydanie książki, która jest piątym tomem Dyckiego – po Przewodniku dla bezdomnych niezależnie od miejsca zamieszkania (2000), Zapleczu (2002), Przyczynku do nauki o nieistnieniu (2003), Poezji jako miejsce na ziemi (2006) – opublikowanym przez Biuro.
Książki Tkaczyszyna-Dyckiego należą do najchętniej czytanych i najczęściej nagradzanych. Oprócz wspomnianej Nagrody Literackiej Gdynia w 1995 roku Autor odebrał Nagrodę Literacką im. Barbary Sadowskiej, a w 2007 prestiżową europejską nagrodę Huberta Burdy.