Od 4 lipca w Ośrodku Działań Artystycznych w Piotrkowie Trybunalskim będzie można oglądać wystawę zbiorową pt. Mężczyźni są z Venus, kobiety są z Marsa. Kuratorem jest Bartek Jarmoliński.
Wystawa Mężczyźni są z Venus, kobiety są z Marsa w założeniu swoim podejmuje próbę ukazania i określenia męskości i kobiecości oraz zmian jakie zachodzą w ich definiowaniu. Na ich obraz składają się z jednej strony różnice, z drugiej zaś przenikanie się i widoczne coraz bardziej zacieranie wyraźnych granic między tym co męskie a tym co kobiece. Społeczno-kulturowe definicje obydwu płci od wieków dość jednoznacznie określały rolę kobiety i rolę mężczyzny jakie pełnili w społeczeństwie. Dominująca rola mężczyzny widoczna była przede wszystkim w życiu społecznym. Do niego należało też ostatnie zdanie w życiu rodzinnym, a pojęcia takie jak honor, odwaga i mądrość określały wartość i znaczenie mężczyzny. (…)
Wystawa Mężczyźni są z Venus, kobiety są z Marsa ukazuje relacje damsko męskie, odmienność i podobieństwa obydwu płci aż do androgyniczności i pojmowanej dziś w sposób szczególny tematyki gender, która źle rozumiana chce jednoznacznie określać cechy każdej z płci, wpisując je tym samym w miejsce gdzie znajdowały się od zawsze.
Zaproszeni do udziału w wystawie artyści z różnych względów i w różnym stopniu odnoszą się do tematyki płciowej mężczyzn i kobiet. W przypadku kilku artystów prace powstały wcześniej i są częścią dużych cykli jak Becoming duetu Lidii Krawczyk i Wojtka Kubiaka. Ich wielkoformatowe malarskie portrety osób przebranych za płeć odnoszą się do przemian, stawania się trzecia płcią, która pozbawiona jest cech typowych dla kobiet czy mężczyzn, łącząc każde z nich poprzez zmianę wyglądu. Jest to potrzeba przełamywania stereotypów myślenia przy jednoznacznym wpisywaniu w kategorię tego co męskie i tego co kobiece.
Bartek Jarmoliński
Iwona Demko w instalacji Bad girls używając męskiego języka podjęła dialog określający to czego nie wypada kobiecie. Postawiła równe prawa w możliwości używania niecenzuralnego języka, który dotychczas określał męski sposób komunikacji . Męskie triki i kobiece gierki w zestawieniu z androgynicznymi, opasłymi i anorektycznymi ciałami pozbawionymi typowych cech płciowych , odnoszą się do kart do gry z których Paulina Poczęta stworzyła swój Domek. Narysowała miniatury zaczerpniętych z internetu motywów odnoszących się do granicy pomiędzy tym co męskie a tym co kobiece, są to motywy androgyniczne, znane sylwetki ze zdjęć Nan Goldin, Saly Mann, dziecięce wizerunki pomiędzy płciami. Film Daniela Kozłowska Mariana Stępaka jest dokumentem pokazującym życie starszej, samotnej kobiety, mieszkanki wsi pod Lipnem, która ze swego domu stworzyła rodzaj muzeum w którym przechowuje nagromadzone różnego rodzaju przedmioty, robiąc z nich ołtarzyki udekorowane kwiatami. Jej wygląd i jakość życia dostosowane zostały do warunków w jakich żyje. Bohaterka pracy Stępaka utożsamia starość pozbawioną płci, żyjącą na marginesie społeczeństwa.
Kobiecość jest punktem odniesienia i powodem do polemiki w cyklu fotograficznym Kobiecość? próba redefinicji Izy Moczarnej Pasiek. W cyklu fotograficznym Moczarna Pasiek ukazuje kobiety bez upiększeń,w swej realności, pozbawionej photoshopa ,gdzie na kobiecośc składają się również pierwiastki męskie, widoczne zarówno w fizjonomii jak i w wyrazie psychicznym. W obrazach/ ekranach Mląckiego przedstawiona jest postać mężczyzny i kobiety ,w nawiązaniu do historii zaczerpniętej z twórczości Botticellego. Oskarżona o zdradę kobieta skazana na śmierć ucieka przed mężem i goniącymi ja wściekłymi psami.
Mlącki odwrotnie, ukazuje na obrazie/ekranie niewiernego mężczyznę gryzionego przez psa podczas ucieczki przed wykorzystanymi kobietami. Jest to kreowany dziś przez media obraz korelacji kobiet i mężczyzn, a szczególnie odniesienie do brutalizacji dzisiejszego życia społecznego i traktowania jako uniwersalnych zasad etycznych, gdzie kobieta – jak u Mląckiego staje się agresywna w relacjach międzypłciowych w wymiarze społecznym.
W lightboxach Mars & Venus Dariusza Fodczuka zestawione przedmioty, które dotychczas były kulturowo przypisanymi atrybutami konkretnych płci tworzą całość w której nie ma jednoznacznego podziału. Wiertarki – pomadki, lokówki-młotki, żelazka – obcęgi, lakiery do paznokci – wkrętarki nie pozwalają dziś jednoznacznie określić płci użytkownika. W ujęciu tym nie ma podziału na Marsa i Wenus, istnieje jedna wspólna planeta. U Ewy Kijowskiej głównym motywem obrazów są formy przypominające krewetki i… męskie narządy płciowe. Swoje prace określa jako przedstawiające życie Marsjanek, żyjących w survivalowych warunkach, gdzie mężczyzna nie jest niezbędny, wręcz nie ma dla niego miejsca. Śpioszki Marty Frej w swej delikatności typowej dla ubrań niemowląt artystka pokryła błękitnym i różowym wzorem drutu kolczastego. Jest to odniesienie do ograniczeń kulturowych, społecznych, którymi naznaczeni jesteśmy od chwili narodzin.
Kobieta która jest symbolem marki samochodowej jak w Rolls Royceach jest motywem obrazów Sławka Tomana. Unaoczniony przez Tomana układ kobieta-samochód-oraz jego właściciel, wskazuje na istniejącą gradację, gdzie przy aktywnym mężczyźnie kobieta jest pięknym dodatkiem, znakiem firmowym luksusowego samochodu, świadczącego o jego dominującej pozycji. Obraz idylli w damsko męskich relacjach jaki wielokrotnie prezentowany był w kinie od początku jego istnienia, odwrócony zostaje w walkę poprzez nałożenie ścieżki dźwiękowej rejestrującej konflikt pomiędzy kobietą i mężczyzną w filmie somewhere over the rainbow Julii Kurek.
Zmienność, metamorfozy, stany psychiczne które wpływają na fizyczny obraz kobiety są motywem prac Małgorzaty Wielek Mandreli. Bohaterki jej prac w swej bytności zawieszone są pomiędzy człowiekiem a zwierzęciem, wskazując na ciągle zmieniający się wizerunek kobiety. Określające jej atrakcyjność cechy koncentrują się głównie na włosach i owłosieniu. Istniejąca w ramach kanonu piękna gładkość kobieca u Wielek Mandreli zmieniona została w obraz włochatej, współcześnie nie wydepilowanej istoty, która przywodzić na myśl może cechy kojarzone z męskością. (…)
Bartek Jarmoliński
Artyści: Iwona Demko, Marta Frej, Dariusz Fodczuk, Ewa Kijowska, Julia Kurek, Lidia Krawczyk/ Wojtek Kubiak, Dariusz Mlącki, Izabela Moczarna Pasiek, Paulina Poczęta, Marian Stępak, Sławek Toman, Małgorzata Wielek Mandrela
Kurator projektu: Bartek Jarmoliński
Mężczyźni są z Venus, kobiety są z Marsa
Wernisaż: 4 lipca 2014 roku, godz. 19.00
Wystawę będzie można oglądać do 31 sierpnia 2014 roku
Ośrodek Działań Artystycznych w Piotrkowie Trybunalskim
