Biografia

Multimedialna twórczość Natalii LL obejmuje fotografię, wideo, performance, instalację, ale też malarstwo i rysunek. Artystka jest autorką tekstów teoretycznych i rozważań na temat sztuki, które akcentują najważniejsze przesłanki jej postawy artystycznej.

Realizacje Natalii LL wynikają z eksperymentów sztuki konceptualnej. Artystka jest jedną z pierwszych polskich przedstawicielek sztuki pojęciowej, a w jej dziełach można zaobserwować postawę analityczną. Już na początku lat 70-tych w jej twórczości widoczne są oznaki procesu odchodzenia konceptualizmu od problemów medialnych na rzecz odpowiedniego doboru języka kreacji w celu uwypuklenia idei. W ramach postkonceptualnej praktyki sięgała po ikonografię zaczerpniętą z obszaru kultury popularnej, masmediów i pornografii. Prace artystki często ewokują spontaniczne interakcje widzów. Wielokrotnie praktyka artystyczna Natalii LL dotykała problematyki tożsamości artystki i kobiety. Dzieła nasycone są intuicyjną, a niekiedy magiczną atmosferą, które, może za sprawą odniesień literackich, ewokują doznania transcendencji. Od początku kariery artystycznej Natalia LL zarówno w sferze sztuki, jak i codzienności wykorzystuje strategie kreacji własnego wizerunku.

Pod koniec lat 60-tych, m.in. pod wpływem lektury pism markiza de Sade’a i Georgesa Bataille’a, prowadziła poszukiwania w dziedzinie fotografii erotycznej (m.in. Sfera intymna, 1969; Aksamitny terror, 1970; Fotografia intymna, 1971).  Równie często sięgała po język kultury popularnej i prowokowała, podważając niegdysiejsze i teraźniejsze moralne status quo. W 1972 r. artystka rozpoczęła serię realizacji fotograficznych i filmowych funkcjonujących pod tytułem Sztuka konsumpcyjna, w których dokonała przemiany znaczeń czynności konsumpcji. Ten wątek został poszerzony o cykl Sztuka postkonsumpcyjna (1975). Eksperymenty ukazujące fotograficzną reprezentację obrazów niemożliwych w realnym świecie zaowocowały cyklem Sztuczna fotografia (1975).  W niezwykle twórczym okresie lat 70-tych powstały ponadto cykle: Sztuka zwierzęca (1977), Śnienie (1978) i Punkty podparcia (1978). Wówczas też artystka zrealizowała filmy Rejestracja permanentna czasu (1970) i Impresje (1973). Na kolejną dekadę lat 80-tych, czasy po wprowadzeniu stanu wojennego w Polsce i okresu przewartościowań etycznych również na gruncie sztuki, przypada najbardziej ekspresyjny okres twórczości Natalii LL. Artystka poruszała wątki filozoficzne, magiczne i religijne, dokonywała dekonstrukcji własnej fizyczności (m.in. Trwoga paniczna, 1987, Trójkąt magiczny, 1987, Głowa mistyczna, 1987).  W latach 90-tych kontynuuje problematykę substancjalności zła i wątki autorefleksyjne (Forma platońska, 1990, Sfera paniczna, 1991). W tym czasie nakręciła fabularyzowane filmy artystyczne z wykorzystaniem muzyki Ryszarda Wagnera, które odwoływały się do literackich mitologii (Żarłoczne koty, 1994, Marzenia Brunhildy, 1994). W ostatnich latach Natalia LL kontynuuje rozbudowane cykle fotograficzne (m.in. Erotyzm trwogi, 2004), w których dominuje oniryczny, niepokojący nastrój. Sięga również po strategię autocytatu, nadając nowe znaczenia motywom znanym z wcześniejszej twórczości (Miękkość dotyku, 1977/2007; Poczwórna puszystość, 1978/2007).

 

Natalia LL (ur. w 1937 r.) w latach 1957 – 1963 studiowała w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych we Wrocławiu pod kierunkiem prof. Stanisława Dawskiego. Od 1957 r. mieszka i pracuje we Wrocławiu.

Natalia LL odegrała istotną rolę jako animatorka ruchu awangardowego. W grudniu 1970 r. razem ze Zbigniewem Dłubakiem, Andrzejem Lachowiczem i Antonim Dzieduszyckim założyła galerię i grupę Permafo, która funkcjonowała do 1981 r. Permafo była jednym z najważniejszych ogniw artystycznego fotomedializmu. W połowie lat 70-tych artystka aktywnie włączyła się w międzynarodowy ruch sztuki feministycznej, biorąc udział w licznych sympozjach i wystawach, razem z elitą światowej neoawangardy. Była blisko związana z Międzynarodowym Triennale Rysunku we Wrocławiu – w edycjach I i II pełniła funkcję komisarza, a w IV i VI wiceprzewodniczącej. Natalia LL jest wykładowcą w Akademii Sztuk Pięknych w Poznaniu.

Wielowątkowa twórczość Natalii LL na przestrzeni ostatnich trzech dekad była poddawana licznym analizom krytycznym i weszła do kanonu historii sztuki. O działalności artystki pisali m.in. Urszula Czartoryska, Antoni Dzieduszycki, Agata Jakubowska, Bożena Kowalska, Piotr Krakowski, Agnieszka Kwiecień, Anna Markowska, Adam Sobota i Wiesława Wierzchowska.

Prace artystki prezentowane były na ważnych wystawach sztuki w kraju i zagranicą m. in. IX Biennale de Paris, 1975; XV Biennale Internationale Arte San Paulo, 1979;  Erotik in der Kunst, Kunstverein München; 1982, La Photographie Polonaise, Centre Georges Pompidou, Paryż, 1982; Europa-Europa, Kunst- und Ausstellungshalle Bonn, 1994; Natalia LL – Ogrody personalizmu, CSW Zamek Ujazdowski, Warszawa, 1998; Podsumowania, Galeria Bielska BWA, 2004).

Natalia LL

Natalia LL
Natalia LL

Dane kontaktowe:

Artystka reprezentowana przez Galerię Foto-Medium-Art w Krakowie:

E-mail: info@foto-medium-art.com

U have turned off the Artwork.

On the other hand U have become integrated with an interactive art experience.

Yes, U can go back but U can't change the fact that U've been integrated...

In case U want 2 turn the Artwork back on just click one of the other buttons.

CODEMANIPULATOR