Biografia

Zdzisław Sosnowski zajmuje się eksperymentalnym filmem i fotografią, sztuką performance oraz audio art. Łączy kreację z działalnością animatora środowiska artystycznego i teoretyka. W latach 70-tych XX w. był jedną z najaktywniejszych postaci ruchu neoawangardowego, którego działalność sytuuje się na granicy sztuki pojęciowej i postkonceptualnej.

We Wrocławiu współtworzył grupę artystyczną Galeria Sztuki Aktualnej oraz współpracował z galerią Permafo. Po przeprowadzce do Warszawy, razem z Jackiem Drabikiem i Januszem Haką, kierował Galerią Współczesną. Współorganizował wówczas słynną wystawę Aspekty nowoczesnej sztuki polskiej (1975). W kolejnych latach prowadził Galerię Studio, gdzie prezentował prace m.in. Sol Le Witta i Mario Merza.

Dzieła z pierwszej połowy lat 70-tych są efektem badania mediów (fotografii i filmu), które ujawniają zainteresowanie artysty semiotyką obrazu. Charakterystyczne jest podważenie wartości dzieła, wynikających z indywidualnej pracy artysty nad nim: odautoryzacji, unikatowości i ładunku egzystencjalnego.

Wśród prac zasługują na uwagę dokumentacje potocznych, banalnych doświadczeń zarejestrowanych w seriach fotografii: Ziemniaki (1971), Okulary (1971), Uśmiechy (1972), Mała/wielka zmiana (1971); oraz w filmach: Proste czynności (1971/1972), Jedzenie (1973). Zrealizowany w podobnej konwencji film Czyszczenie ryb (1970) epatuje ponadto estetyką niepokojącego, a zarazem pożądanego obrzydzenia.

Jako jeden z pierwszych artystów wykorzystywał język kultury popularnej i świadomie kreował własny mit i wizerunek medialny. Najwybitniejszym przykładem tej praktyki jest cykl fotografii realizowanych od 1974 r. i film Goalkeeper. Wcielając się w role idola sportu i bożyszcza kobiet, operował obrazami zaczerpniętymi z ikonosfery popkultury. Świadomie porzucił zainteresowania dociekaniami analitycznymi i skoncentrował się na problematyce kulturowo-społecznej. Goalkeeper pozostaje jednym z najważniejszych dzieł – dokumentów sztuki postkonceptualnej.

Współczesne prace – wielkoformatowe My Time (2000) i Kolekcjonerzy much (2007), wykonane z wykorzystaniem technik komputerowych, są ludycznym rozwinięciem problematyki autokreacji, autorefleksji i tautologii.

 

Zdzisław Sosnowski (ur. w 1974 r.) ukończył Państwową Wyższą Szkołę Sztuk Plastycznych we Wrocławiu. Od 1982 r. mieszka i pracuje w Paryżu.

Prace artysty pokazywane były na indywidualnych i zbiorowych wystawach, m.in. w Galerii Akumulatory 2, Poznań, 1973; w Galerii Dziekanka, Warszawa, 1973; na X Biennale de Paris. 1977; na Presences Polonaises, Centrum Pompidou, 1983; w Wanda Dunikowski Galerie, Kolonia, 1989. Pierwsza wystawa Zdzisława Sosnowskiego w Foto-Medium-Art odbyła się w kwietniu 1977 r.

O postawie i twórczości artysty i pisało wielu krytyków, m.in. Marcin Giżycki, Bożena Stokłosa, Jan Stanisław Wojciechowski, a ostatnio Łukasz Ronduda.