Jak najkrócej opisać czasy, w których żyje człowiek? Roy Ascott, brytyjski artysta i teoretyk współczesności określił je jako czasy drugiego potopu – potopu informacji. Liczba brutto dostępnych danych powiększa się i to coraz szybciej. (…) To chaotyczny zalew informacji, strumień danych, niespokojne wody i zawirowania komunikacji, kakofonia i ogłuszający jazgot mediów, wojna obrazów, propagandy i kontrpropagandy, zamęt w umysłach. (cyt. Pierre Lévy, Drugi potop, Magazyn Sztuki (13-14 (1-2/97)) Współczesny świat charakteryzuje się nadprodukcją informacji, obrazów. Czy współczesna sztuka analogicznie definiowana może być przez nadprodukcję idei?
The Dump.net to pomysł francuskiego artysty i teoretyka Maurice Benayoun. Krótko opisać go można jako śmietnisko/skład myśli. Ma on formę internetowego blogu, na którym znajdują się koncepty prac w formie teoretycznej, hipotecznej, pomysły zbyt skomplikowane do realizacji, nie do końca zdefiniowane, przelotne idee rodzące się codziennie w umyśle artysty.
The Dump.net to swoisty recycling myśli, nie koniec lecz początek czegoś, co dzięki internetowemu blogowi może zaistnieć, ulec materializacji. W świecie, gdzie pomysły są najważniejsze, artysta udostępnia strumień swojej twórczej wyobraźni innym. Po co produkować nowe idee, kiedy można wykorzystać już istniejące? To pytanie tkwi w internetowym blogu Benayoun immanentnie. Człowiek żyje w czasach wielkiego cytatu, recyclingu starych trendów, nieustannych interpretacji i powtórzeń. Oryginał rodzi kopię, która jako oryginał jest interpretowana. Proces ten, dzięki internetowi i powszechnej dostępności mediów, zachodzi nieustannie.
Co odróżnia obecnie artystów od reszty społeczeństwa? W czasach nowożytnych sytuacja była prosta, ważne miejsce w twórczości artystycznej zajmował warsztat. Artyście do wykonania dzieła potrzebne były umiejętności. Tworzył według disegno – zamysłu w umyśle, zdolność do wdrożenia go w życie była konieczna. W XX wieku proporcje odwróciły się, umiejętności przestały być najważniejsze, twórczość artystyczna stała się sferą czystych konceptów. Obecnie finalna praca może być wykonana przez kogoś innego, stać się dziełem przypadku, jej współautorem lub warunkiem konstytuującym ją może być odbiorca.
Idea wystawy The Dump – recycling myśli nie jest niczym nowym, zawarta jest w samym projekcie. To jedynie interpretacja idei Maurica Benayoun. The Dump.net jest interaktywny – otwarty dla użytkowników. Każdy (artysta, kurator) może myśli w nim zawarte wykorzystać – zrealizować, zinterpretować po swojemu. W punkcie Instance na stronie przeczytać można, iż wszystkie zgromadzone w śmietnisku idee są rodzajem partytury, która może być dowolnie zinterpretowana przez wykonawcę.
The Dump – recycling myśli jest rodzajem eksperymentu, jego konstrukcja kojarzyć się może z internetowy forum. Zaproszeni do projektu artyści poproszeni zostaną o zrealizowanie projektów wybranych ze śmietniska. Jakie są reguły gry? Zaproszeni artyści powinni zgłębić internetowy blog w poszukiwaniu inspiracji do tworzenia własnych prac.
Od nich zależy, czy podążą za wskazówkami artysty, czy na ich bazie stworzą swoje własne prace. Konsultacje z Mauricem Benayoun nie są wymagane, choć możliwe. Rola twórcy konceptów ograniczona zostaje do funkcji wytwórcy myśli, idei. Autor znika, ukryty po drugiej stronie łącza. Jego blog to rodzaj bazy danych, źródła otwartego dla innych.
Artyści: Dave Ball, Vesna Bukovec, Agnieszka Chojnacka, Łukasz Jastrubczak, Agnieszka Kurant, Łukasz Ogórek, Tom Milnes, Kama Sokolnicka, Metka Zupanič
Agnieszka Chojnacka w swoich realizacjach konsekwentnie eksploruje temat utopii, choć sama nie lubi tego określenia. Znajduje ją bowiem w, wydawać by się mogło, całkowicie prozaicznych rzeczach – snach o lataniu, przejściu na drugą stronę tęczy. Jej prace określić można jako kuksańce wymierzone rzeczywistości. U niektórych odbiorców wywołują uśmiech lub uczucie zadziwienia, bardziej wnikliwy obserwator doszuka się w nich pytań dotyczących ludzkich relacji, marzeń, roli artysty w społeczeństwie.
Cechą charakterystyczną prac Dave’a Balla jest humor, artystę interesuje absurd i irracjonalność, ich zdolność do wywoływania przerw w realności i, paradoksalnie, ujawniania sensu. W swoich pracach Ball konsekwentnie przesuwa granicę, w dyskretny i zabawny sposób przekracza przyjęte konwencje. Celem artysty nie jest jedynie podważanie racjonalnego. Budowanie konsekwentnych wyłomów służy analizie środowiska życia współczesnego człowieka, na co dzień niezauważalnych ograniczeń w wolności jednostki. Ball stawia pytania jakie zachowania wymusza na nas nasze otoczenie? Jakie sensy implikuje?
Dekonstrukcja języka mediów i analiza jego wpływu na ludzką tożsamość to tematy prac Vesny Bukovec. Artystka sięga po różnorodne środki – metody badawcze, dokument, cytaty, społeczny aktywizm, akcję w przestrzeni publicznej, interakcję z publicznością, własne wybory i interpretacje. Efekt finalny artystycznych poszukiwań przyjmuje formę: wideo, fotografii, rysunków i instalacji. Wczesne prace analizowały rolę artysty w społeczeństwie oraz prezentację i recepcję dzieł sztuki współczesnej, ostatnio Bukovec skupia się głównie na zagadnieniach konsumeryzmu i pozytywnej psychologii.
Łukasz Jastrubczak zajmuje się rysunkiem, tworzy wideo-akcje, obiekty, prowadzi warsztaty dla dzieci i komponuje muzykę elektroniczną, gra w zespołach POŁĄCZ PUNKTY, ŚLINA oraz MASTERS OF THE UNIVERSE. Jak sam mówi, interesują go zagadnienia niewidzialności, znikania, efemerycznych objawień, szaleństwa. W swoich pracach Jastrubczak często nawiązuje do klasycznych dzieł filmowych, dzieł znanych z historii sztuki najnowszej. Jego akcje, wideo, fotografia przywodzą na myśl kadry z filmów, artystyczna rzeczywistość staje się wypadkową tej prawdziwej i tej zapośredniczonej poprzez prace innych twórców.
Agnieszka Kurant w swoich pracach stara się przekraczać granice oswojonej logiki, wyjść poza schematy, w których żyjemy, wykraczać poza system języka, czasu, ekonomii, autorstwa, miejsca, danego medium. Jej prace tworzą na pół realną przestrzeń, oscylującą pomiędzy widzialnym a niewidzialnym, prawdą a kłamstwem, przeszłością a przyszłością.
Łukasz Ogórek w swoich pracach bada teoretyczne i techniczne możliwości narzędzi, którymi się posługuje. Kontynuuje tym samym poszukiwania artystów awangardowych. Jarosław Lubiak jego prace określił mianem techno minimalizmu. Łukasz Ogórek gra z modernistycznymi teoriami obrazowania, rolą artysty i odbiorcy.
Tom Milnes analizuje fenomen kultury opartej na technologii, która istnieje dzięki wynalazkom, popularności i łatwości technologicznych zdobyczy – interesuje go specyficzna wymiana następującą pomiędzy postępem w nauce a naszą odpowiedzą i przystosowaniem się do nowego środowiska. Początek jego prac to produkty i masowo łatwo zużywalne komponenty. Artysta w pracach neguje ich pierwotną poprzez jej przetworzenie, oznaczenie, następne zaanimowanie oraz zbudowanie archiwum akcji i eksperymentów. Prace Milnesa wypróbowują możliwości otwarte przez technologię, także dźwięku oraz specyfikę performance i instalacji.
Kama Sokolnicka w swoich pracach zajmuje się głównie procesami związanymi z miejscem, terytorializmem, obrazem jako funkcją pamięci, emocji, percepcji, potrzebą orientacji w otoczeniu oraz fenomenem horror vacui. Oscyluje pomiędzy obserwowaniem a byciem w/wewnątrz. Posługuje się różnymi mediami analizując relacje między przestrzenią, człowiekiem i przedmiotami; ważne jest to, co dzieje się między tymi elementami, co nie tkwi w nich samych. Wszystko to konsekwentnie znajduje odbicie w formach i materiałach, jakich artystka używa do swoich realizacji.
Podstawowym elementem moich projektów są relację pomiędzy mną a osobami zaproszonymi do współpracy. Aby to osiągnąć używam różnych środków. Proces twórczy rozumiem jako formę mediacji, wymiany i współpracy. Analiza relacji przestrzeni kształtującej się między ludźmi – to zakładany cel moich realizacji. Moje prace często koncentrują się na lokalnym środowisku. Ich zawartoś to przestrzeń pomiędzy, w której ja i reszta uczestników jest ołączona. Rozumiem ją jako przestrzeń integracji mnie i innych, to ona – jej jakość jest najważniejszym artystycznym celem. W moich projektach ważne jest by wszyscy uczestnicy brali aktywny udział. Metka Zupanič
Projekt jest częścią obchodów Jubileuszu 400-lecia Konsulatu Francji w Gdańsku
Cztery dni francuskie na 400-lecie Konsulatu Francji w Gdańsku.
Kuratorem wystawy jest Agnieszka Kulazińska.
The Dump – recycling myśli
Od 24 kwietnia do 30 maja 2010 roku
Centrum Sztuki Współczesnej Łaźnia
Ul. Jaskółcza 1
80-767 Gdańsk
