Spotkanie | Teresa Drozda | Podwieczorek przy mikrofonie – 80. rocznica audycji
24 czerwca 2016 roku, godz. 16.00 | Sala Czarna CK | wstęp wolny
Teresa Drozda – dziennikarka radiowa. Od 1992 roku związana z Polskim Radiem. W radiowej Trójce od 1997 do 2000 roku prowadziła m.in. Powtórkę z Rozrywki, Pół perfekcyjnej płyty, Trójkę pod Księżycem. Od 1997 roku na stałe jest związana z audycją Janusza Deblessema Gitarą i piórem. W Polskim Radio RDC prowadziła m.in. autorską audycję Strefa Piosenki, a z Andrzejem Poniedzielskim współtworzyła audycję Chyba już można…. Specjalistka w dziedzinie piosenki literackiej, od 1998 r. prowadzi poświęcony jej autorski portal: www.strefapiosenki.pl oraz jest współautorką teatralnego bloga: www.chodzimydoteatru.blox.pl. Od 2013 roku spotyka się ze swoimi słuchaczami nie tylko na antenie radiowej, ale też prowadząc gawędy poświęcone twórczości mistrzów słowa. Podczas Festiwalu Dźwięki Słów opowie o słynnych Podwieczorkach przy mikrofonie oraz o Agnieszce Osieckiej.
W tym roku przypada 80. rocznica audycji Podwieczorek przy mikrofonie, audycji, której początki sięgają 1936 roku. Pierwsza powojenna transmisja miała miejsce w 1945 roku, a w latach 1958 – 1989 program był regularnie nadawany w Programie I Polskiego Radia. Wiele elementów było stałych, w świadomości słuchaczy pozostały postaci wykreowane przez Hankę Bielicką (Dziunia Pietrusińska), Jerzego Ofierskiego (sołtys Kierdziołek), Kazimierza Brusikiewicza (Malinowski) czy Renę Rolską (Rolska do tablicy). Ale niewiele osób pamięta, że Podwieczorek to także debiuty Maryli Rodowicz czy Anny German, spotkania z poetami, premiery piosenek Ireny Santor czy Jerzego Połomskiego, wywiady (na przykład z odtwórcami głównych ról w ekranizacji W pustyni i w puszczy), parodie i wiele innych, czasem zaskakujących, elementów.
Godzina Wrońca na podstawie fragmentów powieści Jacka Dukaja Wroniec
24 czerwca 2016 roku, godz. 18.00 | Sala Widowiskowa CK | Bezpłatne wejściówki do pobrania w kasie CK
Muzyczny spektakl studentów Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej im. Ludwika Solskiego w Krakowie Filia we Wrocławiu. (Międzywydziałowe Koło Naukowe)
- Scenariusz: Jerzy Bielunas
- Reżyseria: Jerzy Bielunas, Magda Śniadecka Skrzypek
- muzyka: Mateusz Pospieszalski,
- przygotowanie wokalne: Magda Śniadecka Skrzypek
- scenografia i kostiumy: studenci PWST
- obsada: Klara Broda, Malwina Brych , Aleksandra Pałka, Małgorzata Pauka, Mateusz Barta, Patryk Bartoszewski, Michał Bajor, Dominik Gostomski, Igor Kowalunas, Łukasz Kurczewski, Adam Turczyk, Mateusz Wiśniewski
W oparciu o fragmenty powieści Wroniec młodzi wykonawcy budują opowieść o stanie wojennym w Polsce w latach 1980–1983. Jest to opowieść dwutorowa: z jednej strony tworzą ją teksty Jacka Dukaja i muzyka Mateusza Pospieszalskiego, z drugiej cykl obrazów plastycznych animacji zaprojektowanych przez samych studentów. Jacek Dukaj powiedział o swej książce, że jest ona czymś w rodzaju czarnej fantasmagorii narodowej w formule bajki dla dzieci. Wroniec to magiczna opowieść o nocy grudniowej, pełna okrucieństwa i przemocy i zdaniem wielu, przeznaczona nie dla dzieci. Ta bajka stała się, dla grupy młodych ludzi z PWST we Wrocławiu, inspiracją do stworzenia własnej, ekspresyjnej wypowiedzi.
Po ulicach przemykają się zszarzali przechodnie, Milipanci sprawdzają dokumenty pałując ludzi. W kolejkach Stacze stoją całe życie przed pustymi półkami, a Maszyna Szarzyna kradnie ludziom kolory i produkuje szarość przenikającą zwykłych Bywateli. Mroczne miasto opanowane jest przez stalowe Suki, niosące śmierć Złomoty i wchłaniający ludzi GAZ. W ciemnościach czają się Bubeki i Szpicle, Wojacy Wroniacy wrzucają do wrzących kotłów każdego, kto zostanie przyłapany bez przepustki w Godzinie Kruka, a gdy unosi nas frunąca nad miastem ULotka, widzi się górującą nad wszystkim wielką betonową wieżę Wrońca…
Scena otwarta | Łukasz Jędrys | LOL
24 czerwca 2016 roku, godz. 19.00 | Wirydarz CK | wstęp wolny
Łukasz Jędrys – rocznik 88, songwriter. Zaczynał od muzykowania na ulicy, przez wiele lat zjeżdżając wszystkie większe starówki i deptaki w kraju. Wielokrotnie wyróżniany i nagradzany na festiwalach piosenki. Nie budzi go nawet dziesięć zsynchronizowanych budzików. Nie potrafi znaleźć sobie jednej stylistyki – występował w skrajnych często projektach muzycznych od mocnego rocka począwszy, przez reggae, rap, folk, blues, na szantach skończywszy. Wciąż powraca jednak do piosenki z tekstem, na której się wychował i która uosabia dla niego to co najważniejsze. W październiku 2016 ukaże się jego autorska EPka zawierająca cztery oryginalne piosenki.
Recital LOL jest tekstowo-muzycznym komentarzem współczesności, początku nowego wieku. Nie chodzi tu jednak o politykę czy socjologię, piosenki mówią o tym, co jako ludzie nosimy obecnie w sobie i na barkach. Jak żyjemy, jak myślimy, jak kochamy. Mówią o postawach, o marzeniach, zmianach i nadziei. O próbie odnalezienia się tu i teraz. Wszystko to na podstawie doświadczeń w ciekawych aranżacjach.
