Natalia ist sex

Wystawa w Galerii Ego jest kontynuacją dokonań artystki w ramach programu OPERA OMNIA. Finałem tego cyklu stanie się DARK DOWN, czyli CIEMNA JUTRZNIA, którą Natalia LL zrealizuje w październiku 2009 roku w Muzeum Narodowym w Szczecinie.

OPERA OMNIA 3

Zastanawia mnie szczególna energia, siła, rodzaj vis vitalis, która jest podstawą twórczości artystycznej. W moim przypadku jest to rozpoznanie, określenie i ograniczenie intymnego terytorium jako jedynej aktywności przeciwstawiającej się rozpadowi, entropii i zagładzie. Ta prywatna, dyskretna intymność staje się czarownym ogrodem, w którym odkrywam zastanawiająco piękne i nieznane mi kwiaty. Byłabym szczęśliwa, gdyby część moich heurez mogła uradować i ubogacić innych ludzi jako odbiorców mojej sztuki. (Natalia LL, sierpień 2008)

ENERGETYCZNA INTYMNOŚĆ

Zakazane sfery prywatności i intymności z biegiem czasu stają się zaczarowanym obszarem wyimaginowanej rzeczywistości. Penetracja artystyczna tego obszaru zdaje się przynosić znaczące, twórcze odkrycia. Z niekłamanym zdumieniem obserwuję, jak wielka moc jest zawarta w delikatnej prywatności. To tak, jakbym trzymała w ręku młotek z puchu, bicz z jedwabiu albo pancerz z futra. W sztuce te delikatności stają się taranem. Dlatego staram się odkrywać energię intymności, o mocy podobnej do energii jądrowej, czyli nuklearnej. (Natalia LL, wrzesień 2008)

Natalia LL – (ur.18.04.1937 roku w Żywcu) w latach 1946 – 1956 mieszkała w Bielsku Białej, gdzie ukończyła szkołę podstawową i średnią. W latach 1957 – 1963 studiowała w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych we Wrocławiu pod kierunkiem prof. S. Dawskiego, dyplom uzyskała w 1963 roku. Dyplom Związku Polskich Artystów Fotografików otrzymała w 1964 roku. W 1970 roku była współzałożycielką Galerii PERMAFO we Wrocławiu. Od 1975 roku włącza się do międzynarodowego ruchu sztuki feministycznej, biorąc udział w licznych sympozjach i wystawach. Była stypendystką Fundacji Kościuszkowskiej w Nowym Jorku w 1977 roku. Pełniła funkcję komisarza I i II Międzynarodowego Triennale Rysunku we Wrocławiu w latach 1978 – 81. W latach 1978-1995 była wiceprzewodniczącą IV, VI Międzynarodowego Triennale Rysunku we Wrocławiu, 1989 – 1995. W 1991 roku uzyskała stypendium Verein Kulturkontakte w Wiedniu. W 1994 roku dostała stypendium PRO-HELVETIA w Szwajcarii. Od 2004 roku pełni funkcję starszego wykładowcy Akademii Sztuk Pięknych w Poznaniu od 2004 roku. Zajmuje się malarstwem, fotografią, rysunkiem, sztuką performance i wideo.

Wystawa prezentowana jest w ramach festiwalu No Women No Art. Festiwal, odbywający się w Poznaniu, to całoroczna inicjatywa mająca na celu promocję kobiet w sztuce. Raz w roku różnorodne działania składają się na festiwal- wydarzenie o charakterze nie tylko kulturalnym, ale i społecznym.