Wystawa grafik Katarzyny Pietrzak to prezentacja kilkudziesięciu jedno- i wielobarwnych odbitek graficznych dużego formatu, wykonanych w mieszanych technikach na różnorodnych podłożach. Autorka wykorzystuje w nich motywy zaczerpnięte z otaczającego świata, wybrane fragmenty kobiecej sylwetki, postaci psa, motywy liter. Te elementy służą jej jako podstawy do rozwiązań czysto formalnych, związanych i służących kompozycji. W warstwie tematycznej budują trudne do jednoznacznego odczytania wątki narracyjne. Poszukiwania i eksperymenty z matrycami, kolorem i materiałami, na których artystka tworzy swoje graficzne cykle, czyni jej twórczość atrakcyjną wizualnie i ciekawą formalnie.
Katarzyna Pietrzak stosuje głównie klasyczne techniki graficzne: akwafortę i akwatintę, wprowadza też matryce wykonane w technice offsetu, wykorzystuje szablony i fakturalne materiały. Przygotowuje matrycę graficzną trawiąc wykonany na powierzchni blachy cynkowej rysunek i wycina po formie sylwety postaci. Reliefowa struktura matrycy, która jest wynikiem długiego procesu trawienia, pozwala na odbijanie jej jako formy wklęsłodrukowej lub wypukłodrukowej, składanie ze sobą poszczególnych elementów i ich multiplikacje. Artystka śmiało wykorzystuje przygotowane materiały. W jej ujęciu, powstawanie grafiki to ciągły proces, poszukiwanie najlepszego przedstawienia, dążenie do syntezy.
Jak podkreśla prof. Andrzej Więcławski w katalogu wystawy, jednym ze źródeł inspiracji Katarzyny Pietrzak są grafiki Haliny Chrostowskiej i jej ciągle aktualna filozofia traktowania odbitki graficznej jako unikatowego dzieła sztuki, swoiste wykorzystywanie materii graficznej i śmiałe użycie koloru.
Katarzynę Pietrzak interesuje zagadnienie cielesności. Jej postaci to najczęściej akty kobiece (później także męskie). Ukazuje je w różnych odsłonach: od zachwytu pięknem i harmonią kobiecego ciała po jego ułomność i niedoskonałość. W jej pracach figury kobiet przedstawiane są często fragmentarycznie. Potęguje to uniwersalność przekazu, poszerza możliwości interpretacyjne.
Jak podkreśla Tamara Berdowska w zamieszczonym w katalogu tekście, powtarzający się we wszystkich seriach wątek postaci ludzkiej, zdaje się być jednocześnie pytaniem autorki o sens ludzkiej kondycji , stosunku podrzędności i nadrzędności płci słabej i, pozornie tylko, silniejszej, pytaniem o współzależność postaw i sytuacji. Ludzka rzeczywistośc, o której nam opowiada, jest przez nią subiektywnie widziana i formowana. Żeby ją ukazać Katarzyna Pietrzak posługuje się stylizacją bryły, konturem, interpretacją ruchu i gestu. Jej wyczucie bryły i formy jest w wielu grafikach niemal rzeźbiarskie.
Katarzyna Pietrzak urodziła się 16 sierpnia 1980 r. w Radomiu. W latach 1995 – 2000 studiowała na Politechnice Radomskiej im. Kazimierza Pułaskiego w Katedrze Sztuki – Wydział Nauczycielski na Kierunku Edukacja Artystyczna w Zakresie Sztuk Plastycznych (obecnie Wydział Sztuki). Dyplom z wyróżnieniem w Pracowni Malarstwa prof. Andrzeja Gieragi, aneks w Pracowni Grafiki Warsztatowej prof. Andrzeja Markiewicza. Od 2009 roku asystentka w Pracowni Grafiki Warsztatowej na Wydziale Sztuki Politechniki Radomskiej. W 2009 roku otworzyła przewód doktorski w dziedzinie grafiki warsztatowej u prof. Andrzeja Węcławskiego. Uprawia twórczość w zakresie grafiki, malarstwa, rysunku i animacji klasycznej.
12 – 28 sierpnia 2011 r.
Mazowieckie Centrum Sztuki Współczesnej Elektrownia
Radom
