Wystawa Bogota. Miasto na krawędzi jest próbą artystycznego opisu stolicy Kolumbii, spojrzenia na miasto oczami artystów, których prace koncentrują się na byciu w centrum – doświadczeniu życia i pracy w mieście. Bogota w ostatnich latach stała się jedną z mega metropolii Ameryki Łacińskiej z jednej strony charakteryzującą się szybkim tempem rozwoju, multikulturowością, z drugiej problemami społecznymi i brakiem bezpieczeństwa. Historia kraju, społeczeństwa i wielu kolumbijskich rodzin to historia przemocy, karteli narkotykowych, politycznej korupcji. Pomimo problemów, miasto określane jest mianem raju intelektualnego ducha charakteryzującego się wolnością słowa i wielogłosowością. Jak ta sytuacja wpływa na artystów?
Prace prezentowane w ramach wystawy analizują zagadnienia miejskiego życia Bogoty – kanały komunikacji, rytmy codzienności, nieprzewidywalność rzeczywistości. Artyści pytają o sposoby radzenia sobie z niedoskonałościami systemu, w którym miejski rozwój jest fikcją, a struktury władzy charakteryzują się daleko idącą nieprzewidywalnością. Opisując miasto artyści rozwinęli krytyczny język, charakteryzujący się słodko-gorzkim śmiechem. Uśmiech przez łzy odsłania problemy – nieporządek, konsumeryzm, biedę, przemoc, korupcję. Czarny humor prac wydaje się być jednak strategią przetrwania. Inną możliwością jest ucieczka w wyobraźnię, stworzenie równoległej rzeczywistość ponad brudnymi uliczkami Bogoty.
Prezentowana na wystawie instalacja kintetyczna Fifty Thousand/Pięćdziesiąt tysięcy autorstwa Adriany Salazar składa się z pięćdziesięciu banknotów o nominale tysiąca Kolumbijskich pesos. Każdy z banknotów przyczepiony jest do podłóżnej sprężynki, podłączonej do prostego silniczka elektrycznego. Cały mechanizm uaktywnia się za pomocą czujnika ruchu, gdy tylko widz zbliży sie do pracy. Ciszę przerywa nagły zryw szeleszczących banknotów. Pieniądze trzepoczą szybkim rytmicznym ruchem niczym stado ptaków zrywające sie do lotu. Artystkę interesują zagadnienia oscylujące wokół przedstawiania zachowań i gestów typowych dla ludzi i żywych organizmów a wykonywanych bez ich udziału. W tym celu, Salazar obserwuje nasze codzienne czynności – te wykonywane automatycznie, umykające naszym myślom – bezcelowe, a powtarzalne. Jej prace są pewnego rodzaju próbą zwrócenia uwagi na absurdy naszego codziennego życia.
Instalacja multimedialna Estados de simulación/Stan Symulacji autorstwa Alberto Lezaca de Paz zostanie zrekonstruowana in-situ podczas pobytu rezydencyjnego artysty w Gdańsku. Praca składa się ze sklejki, kubika, oraz z wideo projekcji. Artysta przy pomocy prostych materiałów budowlanych oraz obrazu wygenerowanego komputerowo wykreuje w Łaźni niezwykłe pełne magii otoczenie. Na styku ścian pojawią się cienie i geometryczne pełne kolorów obrazy, a kubik ze stertą drewnianych desek przekształci się w rozświetloną, oniryczną bryłę architektoniczną. W swoich realizacjach Lezaca często odnosi się do zagadnienia modernizacji infrastruktury miejskiej Bogoty. Miasto poddawane jest nieustannej renowacji, jednakże wszechwładna korupcja w organach państwowych skutecznie opóźnia ukończenie projektów urbanistycznych. W konsekwencji, krajobraz miejski jest wypadkową różnych styli, dając absurdalny efekt końcowy.
Specjalnie dla Centrum Sztuki Współczesnej Łaźnia, Jaime Ávila przygotował serię rysunków zatytułowanych Paisajes de Polvo/ Pejzaże z pyłu. Ukazują one krajobraz nocny z lotu ptaka. Linie – subtelnie zaznaczone tuszem i zaakcentowane punktami świetlnymi, wiją się wśród wysokich pasm górskich. Artysta tylko pozornie zaprasza nas do podziwiania nocnej panoramy urokliwych And. Romantyczny nokturn to w rzeczywistości widok na nielegalnie budowane przez przemytników narkotyków, autostrady w rejonach zapalnych, niebezpiecznych i kompletnie odizolowanych od reszty świata.
Andrés R. Londoño podczas swojego pobytu rezydencyjnego w Gańsku stworzy mural ścienny zatytułowany Mould/Pleśń. Niniejsza praca prezentowana była m.in w Bogocie. Wówczas Londoño sportretował najbardziej wpływowych przedstawicieli lokalnego art world-u. Nie był to jednak hołd złożony kolumbijskim kuratorom, kolekcjonerom i wszelkim celebrytom. Sportretowani wyłaniali się z pożółkego nieco brunatnego podkładu naściennego, przypominającego pleśń. Namalowani zostali wysoko przy suficie, w rogach i przy podłodze. Całość pozostawiało efekt zawilgoconej i zagrzybionej piwnicy.
Dopełnieniem muralu będzie interaktywny projekt zatytułowany Kunstomerservice. Londoño podczas swojego pobytu w Gdańsku zaprosi uczestników do dialogu na temat konsumpcyjnego podejscia do sztuki. Projekt Londoño przybliży nam mechanizmy działania sceny artystycznej Bogoty.
Artyści: Jaime Ávila, Alberto Lezaca de Paz, Andrés R. Londoño, Adriana Salazar
Kuratorzy: Sylwia Krasoń, John Angel Rodrigue
Artyści prezentujący swoje prace w ramach wystawy opisując miasto rozwinęli subtelny język w mówieniu o społecznych aspektach bycia mieszkańcem Bogoty. Przegląd filmów dokumentalnych Wizje Kolumbii doda inny aspekt do miejskich narracji, każdy z utworów prezentowanych w jego ramach mówić będzie o problemach społecznej rzeczywistości Kolumbii – mafiach narkotykowych, przemocy, paramilitarnych organizacjach, będzie ukazywać historię kraju oczami artystki Beatrice Gonzales. Filmy stworzą ciekawy kontrapunkt dla prac młodych artystów prezentowanych w ramach wystawy, przybliżając polskiemu odbiorcy rzeczywistość Kolumbii, pomogą zrozumieć strategię młodego pokolenia artystów.
