Tegoroczna edycja Łemkowskiego Jeruzalem jest kolejną odsłoną (po wystawach Efekt Warhola w 2013 i Notatnik ze świata w 2014) wieloetapowego cyklu prezentacji podejmującego w swojej idei kluczowy dla tego przedsięwzięcia temat poszukiwań własnych korzeni, tożsamości w odniesieniu do miejsca, w którym się żyje. Temat autoportretu jest i był bardzo popularny wśród wielu artystów, którzy priorytetowo traktowali próby autoanalizy i poznania własnej tożsamości.
Łemkowskie Jeruzalem jest przedsięwzięciem kontynuowanym od 14 lat, a wystawa z tego cyklu po raz drugi zagości w Legnicy. Patronat nad przedsięwzięciem objęło Zjednoczenie Łemków z siedzibą w Gorlicach. Kuratorkami wystawy są pochodzące z tamtych stron artystki Natalia Hładyk i Joanna Zemanek. Realizacja tego projektu integruje łemkowskie środowisko artystyczne, które w swych twórczych poszukiwaniach porusza różne kwestie związane z tą kulturą. Coroczne ekspozycje ukazują niszową (jeśli chodzi o zakres tematyczny) twórczość artystów związanych (także symbolicznie) z łemkowszczyzną. Na wystawę składa się kilkadziesiąt prac z różnych dziedzin (malarstwo, grafika komputerowa, film), powstałych podczas tygodniowego pleneru. Hasłem i inspiracją tegorocznego spotkania twórczego była praca Nikifora pt. Autoportret potrójny.
Uczestnicy wystawy: Joanna Zemanek, Grzegorz Sztwiertnia, Leon Tarasewicz, Edward Dwurnik, Zenek Iłarion Daniluk, Małgorzata Dmitruk, Daniel Białowąs, Michał Kastory, Natalia Hładyk, Magdalena Kulesza-Fedkowicz, Mychajło Barabasz, Tereza Barabasz, Danyło Mowczan, Tetjana Skoromna
Nikifor – Autoportret potrójny
Obraz powstał w pierwszej połowie lat dwudziestych. Należy do bogatej serii autoportretów, które malarz tworzył przez całe swoje życie. Wielokrotnie przedstawiał siebie jako nauczającego kaznodzieję lub gustownie ubranego mężczyznę. Wśród napisów pokrywających kompozycję znajdują się „Jan malarz” (chodzi o Jana Matejkę) oraz „Pamiątka z Krynicy”, którymi Nikifor często podpisywał swoje prace.
Piętnaście lat temu, mimo katastroficznych zapowiedzi, obudziliśmy się jak zwykle. Cóż, wielka historia bywa banalna. Wieczorem w gronie przyjaciół świętowaliśmy drugie tysiąclecie, tocząc akademickie spory. Niezastąpiony Olek Maślej usiłował znaleźć odpowiedź na pytanie: czy wystarczy sam fakt, iż artysta czuje się Łemkiem, aby stwierdzić, że jego potencjalne dzieła stanowić będą dziedzictwo sztuki łemkowskiej? Być może przełom wieków lub intensywność dyskusji sprawiły, że nie do końca pamiętam wszystkie wątki tego wieczoru. Jednak dni następne pokazały, że nasz wysiłek nie był daremny. Początkowo pomyślane jako próba odpowiedzi na stawiane wówczas pytania przedsięwzięcie artystyczne pod poetycką nazwą Łemkowskie Jeruzalem osiąga powoli wiek męski. Pod bezkompromisowym przewodnictwem Natalii Hładyk żyje własnym, pełnym sukcesów życiem. Łemkowskie Jeruzalem stało się ważne nie tylko dla organizatorów i coraz ambitniejszych artystów w nim uczestniczących. Jest też niezaprzeczalnym, szeroko znanym nie tylko w Polsce świadectwem, że współczesna sztuka łemkowska to istotny element narodowej kultury naszych przyjaciół.
Zdzisław Tohl, dyrektor Muzeum Dwory Karwacjanów i Gładyszów w Gorlicach
Wystawa Łemkowskie Jeruzalem: Autoportret potrójny
Od 12 sierpnia do 2 września 2015 roku
Wernisaż: 21 sierpnia 2015 roku, godz. 19.00
Galeria Sztuki w Legnicy
