Diana Grabowska tworzy mity. Historie o ludziach i przedmiotach, które nie mogą się wydarzyć. Ale po dekonstrukcji znaczeń zostają ubrane w nowe funkcje i sensy – stają się nośnikami własnej mitologii artystki.
W centrum twórczości Diany jest człowiek. Często tworzy go na swoje podobieństwo. Subiektywna optyka determinuje intymność i indywidualność spojrzenia artystki, skupionej na nadawaniu fizycznego kształtu ulotnym stanom emocjonalnym. I choć pozornie jej prace odwołują się do bretonowskich ready-mades, to w rzeczywistości bliżej im do obiektów niemożliwych, mitycznych form pochodzących z równoległej rzeczywistości, stworzonej nie po to, by ukrywać prawdę, ale by pokazać wielość możliwości.
Twórczość Diany Grabowskiej wywodzi się zarówno z tradycji rzeźbiarskiej, jak i sztuki ready-made. Reprezentuje cielesność przywodzącą na myśl lalki Bellmera, anatomiczność ilustracji Fritza Kahna, a zarazem zmysłową intymność prac Bourgeoise. Jej sztuka zachęca do zatrzymania się i refleksji, choć pozbawiona jest konceptualnego chłodu i antyhumanizmu. Prace Diany – obiekty niemożliwe – eksplorują pojęcia pustki i braku, przywodząc na myśl medytacyjne aspekty estetyki japońskiej, a zarazem stanowią krytyczny komentarz do aktualnych tematów: postępującej symulakryzacji życia w erze cyfrowej, roli intymności w świecie bez prywatności, pozycji sztuki w świecie zachłyśniętym designem, sytuacji młodej kobiety w patriarchalnym społeczeństwie, peryferyjnej lub pośledniej roli dyskursów zbudowanych wokół emocji, uczuć. Na tych filarach artystka buduje swoje mitologie – własny, osobny język, którym mówią tworzone przez nią artefakty, przekazując nam to, co niewypowiedziane.
Autorka tekstu: Agata Tomaszewska
27 listopada 2015 roku miało miejsce uroczyste otwarcie wystawy Coming Out 2015 – Najlepsze Dyplomy ASP. Zwyciężczynią konkursu Coming Out 2015 została Diana Grabowska z rzeźbą Z głowy, którą uzupełnia wideo. Praca ta, to wyrafinowany plastycznie obiekt, stworzony z oryginalnego i intrygującego materiału – bielizny. Poszczególne fragmenty zostały połączone niewielkimi magnesami, które z czasem stracą swoje właściwości, pozbawiając maskę formy. Mimowolny striptiz odsłoni głowę, która według autorki jest symbolem skrywanych emocji, myśli i odczuć.
Koncentruję się na motywie głowy jako reprezentacji człowieka i najintymniejszej części jego ciała, związku widzialności i egzystencji oraz odwiecznym problemie odwzorowania człowieka za pomocą obrazu. Ten obraz-reprodukcja staje się maską za każdym razem, gdy sporządzamy ludzki wizerunek. Do zamaskowania głowy posłużyłam się bielizną, by obudzić skojarzenia z intymnością i nagością, a choć w pracy przybrała formę fizyczną, to w moim zamyśle jest obiektem symbolicznym, przedmiotem z zewnątrz, służącym do opisu tego, co jest wewnątrz. Proces rozbierania, który ostatecznie okazuje się osobliwą formą striptizu, wskazuje na autoreferencyjny charakter pracy oraz wyraża utopijne próby sprowadzenia twarzy do jednego wyobrażenia – mówi o projekcie Diana Grabowska.
Diana Grabowska (ur. 1989) – studiowała na Wydziale Rzeźby ASP w Warszawie w latach 2009–2015. Uzyskała stypendia: półroczne artystyczne m.st. Warszawy (2012); Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego za wybitne osiągnięcia (2013); Rektora ASP w Warszawie dla najlepszych studentów za osiągnięcia artystyczne (2014). Dziedziny działalności artystycznej artystki to: rzeźba, rysunek, wideo. Współpracowała z Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie przy projekcie indywidualnym (2012) i warsztatach (2014). Otrzymała nagrodę Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego dla najlepszych studentów (2015).
XM, wystawa Diany Grabowskiej, laureatki Coming out 2015
Otwarcie wystawy 9 grudnia 2016 roku
Wystawa czynna od 12 do 22 grudnia 2016 roku
Galeria Salon Akademii w Warszawie
