Wystawa Imbalance pod opieką kuratorską Blanki de la Torre pokazuje sztukę jako sposób na rewizję poglądu na zagrożenia, jakie dla środowiska naturalnego niesie ze sobą współczesność.
Ekspozycja kwestionuje powszechne wyobrażenie Natury, wykazując, że w dobie ekocydu dobrostan człowieka zależy – pośrednio lub bezpośrednio – od stopnia, w jakim uprzedmiotawia on środowisko. Imbalance pokazuje, iż sztuka może wytyczać odwrotny kierunek – ku upodmiotowieniu przyrody.
Gwałtowna urbanizacja, wyczerpywanie paliw kopalnych gromadzonych w naturze przez setki milionów lat oraz emisja gazów cieplarnianych to tylko kilka z czynników, które już w roku 1873 zainspirowały włoskiego geologa Antonia Stoppaniego do ukucia terminu „antropocen”. Pojęcie spopularyzowane przez noblistę Paula Crutzena wskazuje, iż człowiek musi wziąć odpowiedzialność za degradację środowiska postępującą w zawrotnym tempie od rewolucji przemysłowej XVIII wieku.
„Antropocen” to jednak generalizacja, która nie uwzględnia złożonej sieci kolonialnych, ekologicznych i politycznych implikacji. Dziś bardziej trafny, bo precyzyjnie wskazujący na epokę kapitalizmu, wydaje się inny termin – kapitalocen – stosowany przez takich badaczy jak Donna Haraway, Andreas Malm czy Jason Moore.
Wystawa w Centrum Sztuki Współczesnej Łaźnia ma strukturę czterech konceptualnych rozdziałów. Pierwszy to „Oswojenie pejzażu, polityki terenowe i dialektyki Natury”. Drugi – „Katastrofy naturalne jako konsekwencja kapitalocenu”. Trzeci nosi tytuł „Ku globalnemu Południu”, a czwarty – „Zarządzanie zasobami i obyczaje konsumenckie”. W ich ramach ponad 20 artystów wykorzystuje rozmaite media i strategie, postulując sztukę zdolną współgrać z założeniami ekologii politycznej.
Ekocyd – masowe wyniszczanie środowiska naturalnego (analogicznie do ang. genocide, ludobójstwo) – stawia nas przed koniecznością ujawnienia nierównowagi wewnątrz współczesnego układu sił na świecie. Artyści biorący udział w Imbalance próbują sprostać temu zadaniu, proponując wizję sztuki zaangażowanej w ochronę środowiska – ekoestetykę.
Większość prac pochodzi z kolekcji MUSAC (Muzeum Sztuki Współczesnej Castilli i León)
Artyści: Lara Almarcegui, Sergio Belinchón, Julius Von Bismark, Kamila Chomicz, Lúa Coderch, Mujeres Creando, Joan Fontcuberta, Philipp Fröhlich, Chus García Fraile, John Gerrard, Máximo González, Andreas Gursky, Federico Guzmán, Cecylia Malik, Antoni Muntadas, Jun Nguyen-Hatsushiba, Oligatega Numeric, Perejaume, Marjetica Potrč, Xavier Ribas, Anri Sala, Allan Sekula, Jennifer Steinkamp, Superflex, Manuel Vázquez
Imbalance
Kuratorka: Blanca de la Torre
Od 22 września do 19 listopada 2017 roku
Wernisaż: 22 września 2017 roku, godz. 18.00
Centrum Sztuki Współczesnej Łaźnia w Gdańsku
