W minionym roku Muzeum Manggha wzbogaciło się o zespół ciekawych kimon, pasów obi oraz akcesoriów do tego tradycyjnego japońskiego stroju, a to za sprawą dwóch kolekcji, podarowanych Muzeum przez panie Reiko Nagakurę i Małgorzatę Olejniczak. Pozostając z ogromną wdzięcznością dla darczyńców, Muzeum Manggha prezentuje na najnowszej wystawie najciekawsze obiekty z tych zbiorów.
Różnorodność w tradycyjnym japońskim stroju osiągana jest poprzez wykorzystanie wielu rodzajów tkanin i wzorów. Zdobienia wykonywane ręcznie lub maszynowo uzyskiwane są rozmaitymi metodami: tkanymi, malowanymi czy z użyciem haftu. Przygotowanie ręczne materiałów na kimono odbywa się dzisiaj w wyspecjalizowanych warsztatach, częściej jednak korzysta się z pomocy maszyn i komputerów.
Prosta forma kimona daje możliwość skupienia się na jego dekoracji. Zastosowanie wielu technik i niezwykła pomysłowość projektanta przy tworzeniu wyszukanych wzorów i motywów doprowadziły do tego, że kimono stało się jedną z najpiękniejszych form japońskiej sztuki, a kolejne epoki kreowały jego określone style.
Obrazy użyte w kimonie to piękne, barwne dekoracje, często mające również znaczenie symboliczne. Twórcy kimon najchętniej sięgają do przedstawień zmieniającego się wraz z porami roku świata natury: roślin, zwierząt, wyobrażeń wody, fal, chmur czy płatków śniegu.
Charakterystyczne są również kompozycje oparte na zawiłych wzorach geometrycznych, zwykle nawiązując do kształtów występujących w naturze, takich jak zygzaki, kratki i pasy. Projekt wzoru stanowi zawsze ściśle przemyślaną kompozycję i nawet jeśli kimono zmieni kształt po założeniu go na osobę, widoczne dla oka pozostanie zawsze to, co najciekawsze.
Scenariusz i aranżacja plastyczna: Joanna Haba
Współpraca i teksty: Anna Bielak
Kimono. Forma. Wzór. Rzecz do noszenia
Od 11 lutego do 4 kwietnia 2018 roku
Wernisaż: 11 lutego, godz. 12.00
Muzeum Sztuki i Techniki Japońskiej Manggha w Krakowie
