W chorobie zwanej miłością…

Aleksander Dumas (ojciec)

Aleksander Dumas, fr. Alexandre Dumas (ur. 24 lipca 1802, zm. 5 grudnia 1870) - pisarz francuski. Aleksander Dumas urodził się w posiadłości Dumas Davy de la Pailleterie w Villers-Cotterêts, Aisne, niedaleko Paryża, był wnukiem markiza Antoniego Aleksandra Davy de la Pailleterie. Dumas zajmował się pisaniem artykułów do prasy. Jednak najbardziej zafascynował go teatr. Napisał kilka sztuk teatralnych, a w 1829 roku, pierwsza z nich została wystawiona i spotkała się z dobrym przyjęciem. W następnym roku, kolejna jego sztuka odniosła sukces, co pozwoliło mu na zajęcie się pisaniem jako głównym źródłem dochodu. W 1830 roku we Francji wybuchła kolejna rewolucja. Do połowy lat trzydziestych XIX stulecia, we Francji było niespokojnie, jednak w końcu kraj zaczął się rozwijać. Dla Dumasa najcenniejszym osiągnięciem rewolucji, był koniec cenzury. Mógł w końcu rozpostrzeć swoje literackie skrzydła. Dumas zajął się pisaniem powieści w odcinkach, które ukazywały się w prasie. Tak powstała jego pierwsza powieść, będąca przeróbką starszej sztuki teatralnej. Był to Kapitan Paul. Dumas jest autorem wielu książek, m. in.: Trzej muszkieterowie (1844, Les trois mousquetaires, wyd. polskie 1846), Dwadzieścia lat później (1845, Vingt ans apres, 1846), Wicehrabia de Bragelonne (1848-1850, Le vicomte de Bragellone, wyd. polskie 1849), Wilczyce, Les coures Machecoul, Hrabia Monte Christo (1844, Le comte de Monte Christo, wyd. polskie 1846), Córka regenta (1845), Biesiada widm, Królowa Margot (1845, La Reine Margot). (Wikipedia)