Gdy w czasach tych zimnych nie ma ideału
Lecz gdy w czasach tych zimnych nie ma ideału, Przez teraźniejszość w złote odleciałem wieki, Bujałem po zmyślonym od poetów niebie, Goniąc i błądząc, w błędach nieznużony goniec; Wreszcie, na…
Cytaty autora:
Adam Mickiewicz
Adam Bernard Mickiewicz (ur. 24 grudnia 1798 w Zaosiu koło Nowogródka lub w Nowogródku, zm. 26 listopada 1855 w Konstantynopolu) – polski poeta, działacz i publicysta polityczny, nazywany poetą przeobrażeń oraz bardem słowiańskim. Obok Juliusza Słowackiego oraz Zygmunta Krasińskiego uważany za największego poetę polskiego romantyzmu (grono tzw. Trzech Wieszczów) oraz literatury polskiej w ogóle, a nawet za jednego z największych na skalęeuropejską. Członek Stowarzyszenia Filomatów, mesjanista związany z Kołem Sprawy Bożej Andrzeja Towiańskiego. Najwybitniejszy twórca dramatu romantycznego w Polsce, zarówno w ojczyźnie jak i w Europie zachodniej porównywany doByrona i Goethego. Prócz tego wykładowca literatury słowiańskiej na Collège de France. Współcześnie znany przede wszystkim jako autor ballad, powieści poetyckich, dramatu Dziady oraz epopei narodowej Pan Tadeusz uznawanej za ostatni wielki epos. Wikipedia
Gdy na dziewczynę zawołają: żono!
Gdy na dziewczynę zawołają: żono! Już ją żywcem pogrzebano! Wyrzeka się przyjaciół, ojca, matki, brata, Nawet.. słowem, całego wyrzeka się świata, Skoro stanęła na cudzym progu!
Kto się z płaczu śmieje
Dzieci, będzie ten płakał, kto się z płaczu śmieje!
Drogi śmierci
Dróg śmierci pokazywać nie chciałbym nikomu.
Miłość wiecznej godna męki?
Czyliż niewinna miłość wiecznej godna męki? Ten sam Bóg stworzył miłość, który stworzył wdzięki. On dusze obie łańcuchem uroku Powiązał ze sobą! Wprzód, nim je wyjął ze światłości stoku, Nim…
Czyli słońce światu płonie
Czyli słońce światu płonie, Czy noc wciąga szatę ciemną; Jej wyglądam, za nią gonię, Zawsze przy mnie, lecz nie ze mną!
Boleść przypomnienia
(…) boleść przypomnienia Nas samych trawi, wokół nic nie zmienia!
Kto rajskie doznawał pieszczoty
Bo kto na ziemi rajskie doznawał pieszczoty, Kto znalazł drugą swojej połowę istoty, Kto nad świeckiego życia wylatując krańce, Jej tylko myślą myśli, jej oddycha tchnieniem, Ten i po śmierci…
Różne są śmierci rodzaje
Ależ bo różne są śmierci rodzaje: Jedna śmierć jest pospolita. Śmiercią tą starzec, kobieta Dziecię, mąż, słowem, tysiące Ludzi umiera co chwila. (…) Ale jest straszniejsza druga, Bo nie umarza…
A kto się Boga boi
A kto się Boga boi, ten się nic nie boi.