Fryderyk Engels

Fryderyk Engels, Friedrich Engels, (ur. 28 listopada 1820, Barmen (obecnie Wuppertal), zm. 5 sierpnia 1895, Londyn) - niemiecki filozof i socjolog. Był jednym z głównych ideologów komunizmu, jednym z organizatorów i przywódców I i II Międzynarodówki. Był synem właściciela zakładów włókienniczych w Barmen i w Manchesterze, gdzie produkcja bawełny stała się rodzinną tradycją. Do historii przeszedł jako jeden z najbliższych współpracowników Karola Marksa (którego rodzinę utrzymywał) oraz twórców marksizmu i socjalizmu naukowego. W dziele Zasady komunizmu nakreślił wizję społeczeństwa po rewolucji dając wiele ogólnych, ale praktycznych wskazówek jak osiągnąć realizację idei komunistycznych. Wskazówek tych nigdy nie wykorzystano w żadnym państwie komunistycznym (przykładem może być postulat takiej organizacji systemu nauczania, aby robotnicy mogli się szybko przekwalifikowywać, co mogłoby zapobiegać bezrobociu i potrzebie tworzenia sztucznych miejsc pracy). Pod maturę podjął pracę w biurze jednej z fabryk ojca, później pracował w dużej firmie handlowej w Bremie. Służbę wojskową odbył w Berlinie, gdzie poznał zwolenników Hegla. Poglądy heglistów wpłynęły na ukształtowanie się światopoglądu młodego Fryderyka. W latach (1842-1844) pracował w zarządzie fabryki ojca w Manchesterze. W roku 1844 wyjechał do Paryża, gdzie poznał Karola Marksa. Zapisał się także do związku komunistów i innych organizacji robotniczych. Od roku 1844 był współpracownikiem wydawanych przez Karola Marksa i A. Rugego: „Deutsch-französische Jahrbücher". W 1844 napisał wspólnie z Marksem traktat Święta rodzina, czyli krytyka krytycznej krytyki, w którym poddał krytyce heglizm. W latach (1845-1848) przebywa razem z Marksem w Paryżu i Brukseli. Na przełomie lat (1848/1849) należał do redakcji „Neue Rheinische Zeitung". Z powodu udziału w powstaniu badeńskim uciekł do Anglii. W latach (1856-1869) mieszkał w Manchesterze, od 1870 pracował na polu publicystyki w Londynie, zakładając tam I i II Międzynarodówkę oraz biorąc udział w obronie Komuny Paryskiej. Główne dzieła: „Die Lage der arbeitenden Klasse in England" (1845), „Manifest der kommunistischen Partei" (1848, razem z Marksem); wydał z rękopisu 2 i 3 tom „Kapitału" Marksa. Wikipedia.pl