Kto szuka Cię…
Kto szuka Cię, już znalazł Ciebie; Już Cię ma, komu Ciebie trzeba; Kto tęskni w niebo Twe, jest w niebie; Kto głodny go, je z Twego chleba.
Cytaty autora:
Leopold Staff
Leopold Staff (ur. 14 listopada 1878 we Lwowie, zm. 31 maja 1957 w Skarżysku-Kamiennej) - polski poeta, tłumacz i eseista, dwukrotnie odznaczony tytułem doktora honoris causa. Jeden z najwybitniejszych twórców literatury XX wieku, poeta laureatus. Przedstawiciel trzech epok: Młodej Polski, Dwudziestolecia międzywojennego oraz czasów powojennych. Początkowo związany z dekadentyzmem (Dzień duszy, 1903), później klasycysta (zaliczany czasem do szkoły parnasistów), a w ostatnim okresie twórczości - awangardzista (Wiklina, 1954). Był bratem wcześnie zmarłego poety Ludwika Marii Staffa oraz ichtiologa Franciszka Staffa. Wikipedia
Chwilą jest mniej niż sto lat…
Kto mówił, że chwilą jest mniej niż sto lat?
Kochać i tracić…
Kochać i tracić, pragnąć i żałować, Padać boleśnie i znów się podnosić, Krzyczeć tęsknocie precz i błagać prowadź Oto jest życie: nic, a jakże dosyć…
Kochaj cierń co dolega…
Kochaj cierń co dolega i kamień co nuży. Jakże ci słodki będzie kiedyś kres podróży.
Każdy z nas jest Odysem…
Każdy z nas jest Odysem co wraca do swej Itaki.
Jedyna godna rzecz na świecie…
Jedyna godna rzecz na świecie: twórczość, A szczyt twórczości to tworzenie siebie.
Im bardziej uszlachetniasz swe serce…
Im bardziej uszlachetniasz swe serce, tym oblicze twej sztuki bardziej prawe.
Głupiec głupotę kosi…
Głupiec głupotę kosi, mędrzec – mądrość. Każdy znajduje to, czego mu trzeba.
Dość się weseli serce…
Dość się weseli serce, gdy daje i sobą się dzieli.
Czytam historię…
Czytam historię I widzę, coś zrobił Przez tysiąclecia, Człowiecze! Zabijałeś, mordowałeś l wciąż przemyśliwasz, Jakby to robić lepiej. Zastanawiam się, czyś godzien, Aby cię pisać przez wielkie C.