Życie ludzi nie różni się aż tak bardzo…

Charles Bukowski

Henry Charles Bukowski (ur. 16 sierpnia 1920 w Andernach, zm. 9 marca 1994 w San Pedro, Kalifornia), amerykański poeta, powieściopisarz, nowelista, scenarzysta filmowy i rysownik niemieckiego pochodzenia. Bukowski przez wielu zaliczany do pokolenia Beat Generation, sam nigdy nie dał się jednoznacznie sklasyfikować. Sławę zyskał dzięki cyklowi powieściowemu, w którym stworzył postać alkoholika i „ćmy barowej” − Henry'ego Chinaskiego. Twórczość Bukowskiego inspirowana była jego własnymi doświadczeniami, związanymi z seksem, alkoholem, biedą, niedolą pisarza i słabościami każdego człowieka. Pomimo wulgarnego języka i prostego stylu, jego twórczość ujmuje wrażliwością i głębokim zrozumieniem ludzkiej natury. Sam Bukowski był znany z awanturniczego, pełnego skandali życia, toteż typowy bohater jego − częstokroć mocno autobiograficznej − prozy to człowiek z marginesu społecznego, outsider przepełnionysceptycyzmem wobec ludzi, a jednocześnie wiecznie poszukujący bliskości z nimi. Urodził się w Andernach (Niemcy). Jego ojciec był amerykańskim weteranem pierwszej wojny światowej polskiego pochodzenia, a matka Niemką. W 1923 jego rodzice wyemigrowali do Los Angeles zabierając ze sobą dwuletniego syna. Bukowski często opisywał swoich rodziców na kartach swoich książek, z reguły niepochlebnie. W Z szynką raz!, opisał swojego ojca jako człowieka brutalnego, pełnego uprzedzeń i podcinającego młodemu Henry'emu skrzydła. Po ukończeniu Los Angeles High School, Charles Bukowski dostał się do miejskiego college'u w Los Angeles (Los Angeles City College), gdzie przez dwa lata studiował dziennikarstwo. Po opuszczeniu szkoły Bukowski zaczął pracować. Pracował w wielu miejscach, podejmując z reguły kiepsko płatną pracę fizyczną. Zamieszkiwał wtedy w biednych robotniczych dzielnicach wielkiego miasta. Wtedy też stał się bywalcem spelunek i torów wyścigowych. Jego wielką pasją przez całe życie były wyścigi koni, na których częściej tracił niż zarabiał, przy okazji barwnie je opisując. Na początku lat 50., podjął pracę na poczcie (United States Postal Service), gdzie przepracował (z przerwami) dwanaście lat. Swoje przemyślenia dotyczące pracy listonosza (a potem niższego urzędnika pocztowego) przelał na karty powieści Listonosz. W 1957 roku poślubił pisarkę Barbarę Frye. W tym czasie Bukowski próbował zerwać z nałogiem alkoholowym (bez skutku), co kilkakrotnie opisywał w różnych opowiadaniach. Ich małżeństwo przetrwało do 1959 roku. W 1964 roku urodziła się córka Charlesa i jego partnerki Frances Smith (z którą nigdy nie był żonaty), Marina Louise Bukowski. W 1976, Bukowski poznał Linde Lee Beighle, właścicielkę restauracji ze zdrowym jedzeniem. Po dziewięciu latach związku pobrali się. Razem z Lindą, Charles przeprowadził się z East Hoolywood (w którym mieszkał przez większość życia) do San Pedro. Na kartach książek Bukowskiego Linda Lee pojawia się jako „Sara”. Bohaterem dużej części powieści i opowiadań Bukowskiego, był on sam. Rzadko jednak pojawiał się pod swoim imieniem i nazwiskiem, używając pseudonimu „Henry Chinaski”, Bukowski przez większość swojego życia był alkoholikiem. Jeden z jego wierszy opisuje jego radość po przeglądzie lekarskim, gdy okazuje się, że alkohol nie zostawił żadnych odczuwalnych skutków na jego zdrowiu. Jako poeta debiutował w 1946 r. na łamach filadelfijskiego magazynu literackiego „Matrix”. Był niezwykle płodnym autorem, między rokiem 1960 a wczesnymi latami 90., wydał prawie 50 pozycji, zarówno poetyckich, jak i prozatorskich. Jego twórczość wywarła wpływ na wielu ludzi, wśród których można wymienić choćby muzyka Toma Waitsa, który wykorzystał słowa wiersza Bukowskiego w jednej ze swoich piosenek. Zmarł 9 marca 1994 na skutek białaczki, niedługo po ukończeniu powieści „Szmira” („Pulp”). Miał 73 lata. Na grobie Bukowskiego widnieje epitafium: „Don't try” („Nie próbuj”). Jego żona Linda Lee Bukowski twierdzi, że ma to oznaczać: „Jeżeli spędzasz cały czas próbując, wtedy wszystko co robisz to tylko próbowanie. Więc nie próbuj. Po prostu rób”. W polskim tłumaczeniu słowa te brzmią: Jeżeli już o coś zabiegasz, idź na całego, W przeciwnym razie nawet nie zaczynaj (Wikipedia.pl)