Trwanie – to ciągły postęp przeszłości, która wgryza się w przyszłość i nabrzmiewa idąc naprzód.
Henri Bergson
Henri Bergson (ur. 18 października 1859 w Paryżu, zm. 4 stycznia 1941 tamże) – pisarz i filozof francuski. Henri Bergson został laureatem Nagrody Nobla w dziedzinie literatury za rok 1927. Przyjmowany za głównego twórcę intuicjonizmu. Pochodził z żydowskiej rodziny – jego ojcem był Michał Bergson z Warszawy, prawnuk Samuela (Szmula) Jakubowicza Sonnenberga, zwanego Zbytkowerem (1756-1801), żydowskiego kupca, bankiera, od którego wywodzi się nazwa jednego z osiedli Warszawy, Szmulowizny[1], a matka pochodziła z żydowskiego rodu z Anglii i Irlandii. W 1868 osiedlili się w Wielkiej Brytanii. Twórca nurtu uznającego, że świat poznajemy za pomocą intuicji a nie intelektu. Wspierał antyracjonalistyczne poglądy artystów przełomu wieków XIX i XX. Bergson głosił, że główną rolę w procesie życiowym odgrywa nie rozum, ale irracjonalizm - pęd życiowy. Twórca kieruje się intuicją. Wg Bergsona świat podlega ciągłemu rozwojowi a życie człowieka jest strumieniem przeżyć i czynów. Najwyższą wartość stanowi wolność. Stworzył koncepcję élan vital, siły motorycznej, będącej przyczyną wszelkiej aktywności organizmów żywych. Wikipedia.pl