Klasyk to autor, którego się cytuje, ale nie czytuje.
Laurence Olivier
Laurence Kerr Olivier, Baron Olivier (ur. 22 maja 1907 w Dorking w hrabstwie Surrey w Anglii, zm. 11 lipca 1989 w Steyning w hrabstwie West Sussex) – angielski aktor, reżyser teatralny, producent. Sławę światową przyniosły mu role bohaterówszekspirowskich w teatrze i filmie. W 1949 roku dwukrotnie uhonorowany Oscarem za film Hamlet w kategoriach najlepszy film i najlepsza rola męska. Jest także laureatem honorowego Oscara z 1978 roku za całokształt pracy aktorskiej. Był także jednym z pretendentów do roli Vito Corleone w ekranizacji Ojca chrzestnego. Rolę miał prawie zagwarantowaną, lecz odmówił jej przyjęcia z powodów zdrowotnych, i ostatecznie przyjął ją Marlon Brando. Olivier był wieloletnim dyrektorem Teatru Narodowego w Londynie i często określany, jako największy aktor szekspirowski epoki. Za osiągnięcia na polu teatralnym królowa Elżbieta nadała mu tytuł szlachecki z przydomkiem Sir. Z Teatru Narodowego odszedł w 1968 po odmowie Zarządu teatru wystawienia sztuki "Soldaten"Rolfa Hochhutha. Ta sztuka sugerowała, że Winston Churchill zaaranżował śmierć generała Sikorskiego na Gibraltarze . Olivier wystąpił w ponad stu filmach, z których wiele mogło poszczycić się wysokimi notacjami w zestawieniach amerykańskiego box office'u. Laurence Olivier był trzykrotnie żonaty. Ze związku z pierwszą żoną Jill Esmond miał syna Tarquina. Rozwiódł się z nią w 1940, by poślubić wschodzącą gwiazdę kina Vivien Leigh, znaną później z roli amerykańskiej heroiny Scarlett O'Hary wPrzeminęło z wiatrem i Blanche Dubois w Tramwaju zwanym pożądaniem. Leigh za obie role została uhonorowana Oscarem za pierwszoplanową rolę kobiecą. W czasie tego małżeństwa Vivien oraz Larry uchodzili za najsłynniejszą i najpopularniejszą parę aktorską. Z powodu choroby Vivien (choroba maniakalno-depresyjna), Laurence Olivier rozwiódł się z nią w 1960 roku i poślubił początkującą aktorkę Joan Plowright, z którą miał trójkę dzieci i u boku której pozostał już do swojej śmierci. Olivier był biseksualistą. Romansował z Marlonem Brando, z którym wystąpił w filmie Tramwaj zwany pożądaniem. W obsadzie filmu znajdowała się również Vivien Leigh i David Niven. Podczas zdjęć do filmu, Niven był świadkiem pocałunku Oliviera i Brando, do którego doszło w basenie. "Odwróciłem się i wróciłem do Vivien. Jestem pewien, że wiedziała, co się dzieje, lecz o niczym nie wspominała. Ja również. (...)" – wyznał po latach Niven. (Wikipedia)