5 maja 2009 roku ukaże się premierowa publikacja pierwszej powieści Aleksandra Sołżenicyna, laureata literackiej Nagrody Nobla i autora słynnego Archipelagu Gułag, Kochaj rewolucję! Niedokończona powieść. Sołżenicyn opisuje radziecką armię w pierwszych miesiącach inwazji niemieckiej. Bohaterem powieści jest młody matematyk i wzorowy obywatel sowiecki, szczerze oddany reżimowi i Związkowi Radzieckiemu, który z wszelką cenę próbuje dostać się na pierwszą linię frontu.
W 1946 roku, po rocznym pobycie w więzieniu w Moskwie Aleksander Sołżenicyn przewieziony został do specwięzienia Marfino, gdzie trzymano matematyków, fizyków, chemików oraz uczonych z innych dziedzin, prowadzących tajne badania na zamówienie rządu. Tam kontynuował prace nad zaczętym jeszcze w 1941 roku w obozie wojskowym opowiadaniem Kochaj rewolucję!, które później zamierzał przekształcić w powieść. Pracę nad tekstem musiał jednak przerwać – przeniesiono go do łagru dla więźniów politycznych w Kazachstanie. Manuskrypt autora przechowała jedna z jego współpracowniczek w Marfino, A. Isajewa. Sołżenicyn dokonał rewizji pierwotnego tekstu dopiero w 1958 roku (na zsyłce przebywał do 1956 roku), nie zdecydował się jednak na opisanie dalszych losów Gleba Nierżina, chociaż rozplanował przebieg akcji aż do przewidywanego końca powieści.
Aleksander Sołżenicyn (1918-2008), jest rosyjskim pisarzem, laureatem literackiej Nagrody Nobla w roku 1970, autorem trzytomowego Archipelagu Gułag. Został aresztowany w 1945 roku i skazany na osiem lat obozu pracy, na zesłaniu przebywał do 1956 roku. Aresztowano go po raz wtóry w 1974 roku i, pozbawiając obywatelstwa ZSRR, przewieziono do RFN. Do Rosji powrócił dwadzieścia lat później.