Scenariusz seksualnych spełnień
Wyłaniający się z Uległości obraz politycznej „islamizacji” jest nadzwyczaj optymistyczny. Niewiele się naprawdę zmienia, a jeśli już, to na lepsze.
Artykuły autora
Maciej Jakubowiak
Maciej Jakubowiak — doktorant na UJ, zajmuje się związkami literatury z prawem, okazjonalnie krytykuje książki, pochodzi z Żor, mieszka w Krakowie.
Copernicus, czyli wyzwanie
Przyznana przez władze Krakowa 3-letnia promesa finansowa gwarantuje, że Copernicus Festival na stałe wpisze się w kalendarz najważniejszych wydarzeń kulturalnych w mieście. Trzeba się z tego cieszyć, bo poważna debata nad rolą i zadaniami nauki, szczególnie wobec jej rosnącego autorytetu, jest dziś niezbędna. Konieczne jest pytanie o to, na jakich podstawach budowany jest ten autorytet oraz jakie pozakademickie cele stawia sobie nauka. Copernicus Festival jest o tyle wyjątkową do takiej dyskusji okazją, że podobne pytania stawiają tutaj sami naukowcy.
Nagrody literackie kłamią
Nagrody okłamują wszystkich: autorów – w których umacniają przekonanie o ich wyjątkowości; wydawców – którym obiecują skuteczne narzędzie orientujące ich w gustach publiczności; krytyków – dając im złudne poczucie wielkości; i czytelników – którym zamiast literatury oferują przejrzyste rankingi. Problem polega jednak na tym, że my wszyscy chcemy być oszukiwani.
Na progu historii
Powiedzmy to jasno: Księgi Jakubowe to jedna z najważniejszych książek, jakie powstały w Polsce w ostatnich 20 latach. Nie tylko dlatego, że jest świetnie napisana, ale przede wszystkim ze względu na problemy, z jakimi się mierzy. Nie oznacza to jednak, że imponującej wyobraźni Olgi Tokarczuk należy dać się bez reszty uwieść.
Wszyscy jesteśmy hipisami
Michel Houellebecq, znany skądinąd jako zaciekły krytyk rewolucji obyczajowej lat 60., pisał o niej tak: „Wyzwolenie seksualne zniszczyło ostatnie wspólnoty, które oddzielały jednostkę od rynku. Proces owej destrukcji trwa do dziś”. Jakkolwiek by nie myśleć o tamtych wydarzeniach, to trzeba zgodzić się z autorem Cząstek elementarnych w ocenie ich oddziaływania na zachodnią kulturę. Oddziaływania, być może, większego niż obie wojny światowe.
Hipertekstualne społeczeństwo
Bolter przekonująco pokazuje, w jaki sposób przejście od tekstu książkowego do hipertekstu wpływa na nasze sposoby rozumienia świata i samych siebie. W miejsce stabilizacji i wyraźnych granic, oddzielających jedne zjawiska od drugich, otrzymujemy więc rozproszoną sieć przepływów, w której żadna rzecz, żadna informacja i — co najważniejsze — żadna osoba nie może już dysponować trwale określoną tożsamością.
Sto złudzeń akademika
Wydaje się, że Sto dni bez słońca, książka, która miała swoją premierę 1 kwietnia, jest literackim dowcipem, w ramach którego dobry skądinąd pisarz wciela się na chwilę w rolę zaczadziałego bufona, żeby obśmiać środowisko, w którym sam na co dzień pracuje. I pewnie by się udało, gdyby nie to, że książka ma tak poważną objętość oraz — i to jest problem największy — że stanowi satyrę na coś, co poza umysłem skompromitowanego narratora po prostu nie istnieje.
Morderstwo wygląda dobrze
Miami Blues Charlesa Willeforda to szczególne wydarzenie wydawnicze, nie tylko ze względu na rangę autora i jego znaczenie dla historii gatunku. To też bodaj pierwszy na polskim rynku kryminał, na którego okładce oprócz nazwiska autora widnieje nazwisko ilustratorki — Oli Niepsuj.
Mrożek w cieniu
Jest takie zdjęcie Bohdana Paczkowskiego z początku 1965 roku, zrobione w Vence, na którym obok Jana Lenicy stoją Witold Gombrowicz i Sławomir Mrożek. Mrożek i Lenica przyjechali w odwiedziny do pisarza, którego od dawna podziwiali. Na zdjęciu po prawej Gombrowicz i Mrożek, ten pierwszy z przodu, ten drugi czai się za jego plecami. Spojrzenia Mrożka i Gombrowicza skierowane są w prawie tym samym kierunku.