Search

Archiwalne treści — Magazyn O.pl

© O.pl 1998-2020

O nas

Archiwalne treści — Magazyn O.pl — © O.pl 1998-2020

Artykuły autora

Paweł Brzeżek

Paweł Brzeżek jest krytykiem literackim, absolwentem Wydziału Filologicznego Uniwersytetu Śląskiego na kierunku filologia polska, stypendystą Uniwersytetu Florenckiego (Facoltá di Lettere e Filosofia). Zajmuje się dziennikarstwem kulturalnym, krytyką literacką, a także prowadzeniem zajęć kreatywnego pisania.

Tadeusz Różewicz, Praga, 2007 (źródło: Wikimedia Commons)
Wyświetl artykuł
  • 4 min

Różewicz odchodzi

W tych dniach, w których przyjdzie nam pożegnać Różewicza, wyraźna jest potrzeba odrobienia lekcji z tego, co nam chciał przekazać. Pozostanie po nim zapewne pustka, ale na pewno nie Nic, pozostanie bowiem jednak – jak wierzył Norwid – poezja, i to naszym obowiązkiem jest odpowiednio ją zagospodarować.
Piotr Macierzyński, „Kwik”, projekt okładki: Beata Jaśniak, Paulina Jaśniak, Korporacja Ha!art, 2013 (źródło: materiały prasowe)
Wyświetl artykuł
  • 4 min

Kwik tysiąca Spartan

Egzystencjalnie penetrujące są kwiki Piotra Macierzyńskiego z najnowszego „Kwiku”, zbioru wulgarnego i epatującego tym, czym wyrobiona publiczność Teatru Starego w Krakowie pogardza najbardziej, a co wydaje się już ostatnim, chociaż upadającym bastionem sztuki – bezpretensjonalną seksualnością.
Jacek Hugo-Bader, „Biała gorączka”, Wydawnictwo Czarne, 2009 (źródło: materiały wydawnictwa)
Wyświetl artykuł
  • 9 min

Zawód: reporter, zawód: literat

Polska szkoła reportażu to trzy razy K: Kapuściński, Kąkolewski, Krall. Te trzy legendy dziennikarstwa stworzyły kanon, który stał się podstawą polskiej sztuki reportażu. Co jednak ostało się z tego we współczesnej literaturze? Czy nazwiska te funkcjonują już jedynie jako niedościgniony wzór, czy też może nie wytrzymały próby czasu? Jedno jest pewne – literatura faktu przeżywa obecnie swój renesans – przynajmniej w sensie ilościowym. Mamy bowiem do czynienia z prawdziwym wysypem publikacji, które zaklasyfikować można do gatunku literatury faktu, a więc literatury, która stawia sobie za zadanie rzetelny opis rzeczywistości takiej, jaka ona jest. Ale co z jakością? Co z warsztatem?
Pierre Lamaitre, „Ślubna suknia” – okładka (źródło: materiały prasowe wydawnictwa Muza)
Wyświetl artykuł
  • 2 min

Nagroda Goncourtów dla Au revoir la-haut Pierra Lemaître

W miesiąc prawie po ogłoszeniu literackiego Nobla, przyznanego jak zwykle za zachowawczość i ku pochwale cnót, we Francji przyznano Nagrodę Goncourtów. Osobiście uważam tę nagrodę za znacznie istotniejszą od Nobla, bo wprawdzie honoruje jedynie Francuzów, ale przynajmniej nie rości sobie prawa do uniwersalnych światowych wartości, których przecież podobnie jak Nobel – nie reprezentuje. W tym roku to symboliczne wyróżnienie dla najlepszej francuskiej powieści przyznane zostało Au revoir la-haut Pierra Lemaître.
Wiesław Myśliwski, fot. Mariusz Kubik, http://www.mariuszkubik.pl (źródło: Wikipedia. Wolna Encyklopedia. Zdjęcie na licencji Creative Commons)
Wyświetl artykuł
  • 4 min

Morfologia wspomnień

Krótki wykład z neurologii: ludzka pamięć to wynik reakcji chemicznych zachodzących w komórkach nerwowych. Na tej biochemicznej matrycy odciska się całość doświadczeń zewnętrznych i wewnętrznych człowieka. Koniec wykładu. O tym jak mroczna jest to chemia opowiada Wiesław Myśliwski w Ostatnim rozdaniu.
„Warszawa Białoszewska”, fot. Maciek Bociański / ML (źródło: materiały prasowe organizatora)
Wyświetl artykuł
  • 9 min

Warszawa, miasto osobne

Kiedy myślę „Miron Białoszewski”, samoistnie rodzi mi się w głowie „poeta osobny”. Kiedy do tej sztampowej już mocno myśli Artura Sandauera dodam myśl kolejną „Warszawa”, wychodzi mi następna, tym razem językowa kalka – Warszawa, miasto osobne, a więc prawie Roma, città apperta (Rzym, miasto otwarte, czyli tytuł genialnego filmu Rosselliniego).
Ziemowit Szczerek, „Przyjdzie Mordor i nas zje”, Korporacja Ha!art (źródło: materiały prasowe)
Wyświetl artykuł
  • 4 min

Graniczne zaburzenie osobowości

Zakrapiana balsamem Wigor wiwisekcja, eksperyment poznawczy: ile Słowianina jest w Polaku, ile Polaka jest w Ukraińcu, ile Ukraińca w Polaku, ale też czy Ukrainiec to gatunek Polaka, Ruskiego, może na odwrót, a może jeszcze coś zupełnie innego – taka jest błyskawiczna niczym kozacka szarża, próba syntezy narracji książki Przyjdzie Mordor i nas zje, czyli tajna historia Słowian.

Archiwalne treści — Magazyn O.pl — © O.pl 1998-2020