Search

Archiwalne treści — Magazyn O.pl

© O.pl 1998-2020

O nas

Archiwalne treści — Magazyn O.pl — © O.pl 1998-2020

Photo by Tim Mossholder on Unsplash

Artykuły

Brno, widok fragmentu osiedla, od lewej dom dwurodzinny Ernsta Wiesnera, dalej Jaroslava Putny i Hugo Foltýna, trzyrodzinny dom Bohuslava Fuchsa i dwurodzinny dom Josefa Štěpánka, 1928, zbiory prywatne © Muzeum města Brna (źródło: materiały organizatora)
Wyświetl artykuł
  • 6 min

Nowoczesne osiedla dla nowoczesnego społeczeństwa

Urzeczywistnienie koncepcji modernistycznych osiedli należy zawdzięczać powołaniu do życia w 1907 roku w Niemczech stowarzyszenia Werkbund, będącemu odpowiedzą na rodzące się wówczas w Wielkiej Brytanii postępowe nurty artystyczne. Niedługo potem organizacja umocniła swoją pozycję na tyle, że powstały jej lokalne oddziały w Austrii, Szwajcarii i Czechosłowacji.
Alan Sasinowski, „Szczery facet”, okładka (źródło: materiały Wydawnictwa Forma)
Wyświetl artykuł
  • 5 min

Szczery facet

Przecież nie jest tu sam. Przecież nie tylko on dokonał zbrodni. Zrobili to razem, oboje tkwią po uszy w tym emocjonalno-etycznym bagnie. Maja jest potworną zdrajczynią – i tak naprawdę ma bardziej splugawioną duszę niż on. Chłopcy, jak powszechnie wiadomo, tkwią w szponach atawizmów oraz nałogów, nawet jeśli popełnią niecne uczynki, to przecież nie ponoszą za nie pełnej odpowiedzialności.
69. Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Cannes – plakat (źródło: materiały prasowe organizatora)
Wyświetl artykuł
  • 5 min

Cannes. Wielkie kino w morzu próżności

Festiwal w Cannes to najważniejsze wydarzenie filmowe na świecie i ogromne przedsięwzięcie. Przez kilkanaście majowych dni kilkudziesięciotysięczne miasteczko na Lazurowym Wybrzeżu staje się stolicą kina, podziwiającą konstelację prawdziwych gwiazd ekranu. Bo przecież festiwal filmowy w Cannes to nie tylko premiery nowych dzieł wybitnych mistrzów kina, lecz także, a może przede wszystkim, blichtr, splendor i całe morze próżności.
„Czyste wody”, widok wystawy w CSW Znaki Czasu w Toruniu, 2016, fot. Wojciech Woźniak (źródło: dzięki uprzejmości organizatora)
Wyświetl artykuł
  • 9 min

Heterotopologia czystych wód

Współczesna sztuka turecka – jeśli w ogóle uzasadnione jest jeszcze operowanie kategoriami narodowymi w ramach zglobalizowanego art worldu – staje się coraz bardziej widoczna i ekspansywna. Twórcy działający w Turcji lub/i na emigracji odeszli od tradycyjnych technik i bez kompleksów sięgają po potencjał najnowszych mediów, by podejmować istotne kwestie związane zarówno z aktualną sytuacją społeczno-polityczną, jak i z historyczno-artystycznym dziedzictwem Orientu.
„Vanitas z czaszką, gałązką róży i zegarem”, Cornelis Galle I, Antwerpia, 1. poł. XVII stulecia, miedzioryt, ze zbiorów Gabinetu Rycin PAU w Bibliotece Naukowej PAN i PAU w Krakowie (źródło: materiały prasowe)
Wyświetl artykuł
  • 6 min

Pamiątki czasu

Krakowska wystawa Tempus fugit to bez wątpienia wielowymiarowa narracja o czasie, jego destrukcyjnym wpływie, jak również próba odniesienia się do współczesnych interpretacji tego zjawiska. Jest to ekspozycja niezwykle aktualna w dobie powszechnie panującego ageizmu, który spycha na margines wszelkie dyskursy o starości.
Olga Boznańska, Autoportret z japońską parasolką, 1892, fot. A. Podstawka (źródło: materiały MNKD)
Wyświetl artykuł
  • 8 min

Nieznana kolekcja

Mottem wystawy prezentowanej w Muzeum Nadwiślańskim jest fragment wypowiedzi Tadeusza Litawińskiego z 1986 roku: „pragnę, by to piękno, które stanowiło sens mojego życia, które tak bardzo kochałem, służyło innym”. Obecnie nieczęsto spotykamy się z sytuacją, kiedy tak duża – i właściwie zupełnie nieznana – prywatna kolekcja jest prezentowana w całości.
Krystian „Truth” Czaplicki, „Kropla nad i”, Galeria Awangarda i Galeria SIC! BWA Wrocław, 2016, fot. Justyna Fedec (źródło: materiały prasowe organizatora)
Wyświetl artykuł
  • 6 min

Projekcja pustki

Wszechobecna dyscyplina kształtów i przestrzeni, sterylność elementów konstrukcji, układanie poszczególnych przedmiotów w systemy zdają się mozolną próbą ujarzmienia tego, co w tych instalacjach się kryje – emocjonalnego ekshibicjonizmu, samotności, pustki, potrzeby komunikacji mimo własnych barier.
Małgorzata Południak, „Mullaghmore”, okładka (źródło: materiały prasowe Wydawnictwa Forma)
Wyświetl artykuł
  • 3 min

Mullaghmore

Nie przypadkiem za scenę dla swych rozterek i wysiłku przywoływania pamięci epizodycznej poetka wybiera krajobraz surowy, kontrastowy, otwarty i graniczny. […] widok ten czasem zasnuwa mgła, która pozwala albo wycofać się w głąb wspomnień, by nimi zastąpić doznania, albo snuć hipotezy co do ukrytych za tą zasłoną form […] – pisze w posłowiu Piotr Michałowski.
Katarzyna Malejka, „Izolatorium”, 2016, instalacja, szkło, folia, PCV, drewno, „Katarzyna Malejka. Wada ukryta”, Galeria Miłość, Toruń, 2016, fot. Tytus Szabelski (źródło: dzięki uprzejmości Galerii)
Wyświetl artykuł
  • 4 min

Wada ukryta

Teza, że funkcjonowanie człowieka w różnych obszarach życia społecznego generuje sytuacje, w których jego zachowania są oceniane przy użyciu kategorii „zdrowia” i „choroby” (odpowiednio dla jakości pożądanych i budzących powszechną dezaprobatę), pobrzmiewa w wystawie Katarzyny Malejki, zorganizowanej w toruńskiej Galerii Miłość. Artystka balansuje między pojęciami normy i odchylenia.

Archiwalne treści — Magazyn O.pl — © O.pl 1998-2020