Search

Archiwalne treści — Magazyn O.pl

© O.pl 1998-2020

O nas

Archiwalne treści — Magazyn O.pl — © O.pl 1998-2020

Photo by Tim Mossholder on Unsplash

Artykuły

Jacek Dehnel, „Młodszy księgowy. O książkach, czytaniu i pisaniu” – fragment okładki (źródło: materiały prasowe wydawnictwa W.A.B.)
Wyświetl artykuł
  • 10 min

Dehnel nie rozmienia się na drobne

Jacek Dehnel jest zbieraczem osobliwości. Najpierw był Fotoplastikon – album starannie dobranych starych zdjęć wyszukiwanych w antykwariatach albo kupowanych przez internet. Zbiór fotografii nieoczywistych, jak ta przedstawiająca myśliwych pozujących z martwym, ale ciągle stojącym na własnych nogach jelonkiem; jak podobizna lekarza w kitlu, który sportretowany został obok kościotrupa; jak zdjęcie krzepkich gimnastyków tworzących „żywy obraz”...
„Warszawa Białoszewska”, fot. Maciek Bociański / ML (źródło: materiały prasowe organizatora)
Wyświetl artykuł
  • 9 min

Warszawa, miasto osobne

Kiedy myślę „Miron Białoszewski”, samoistnie rodzi mi się w głowie „poeta osobny”. Kiedy do tej sztampowej już mocno myśli Artura Sandauera dodam myśl kolejną „Warszawa”, wychodzi mi następna, tym razem językowa kalka – Warszawa, miasto osobne, a więc prawie Roma, città apperta (Rzym, miasto otwarte, czyli tytuł genialnego filmu Rosselliniego).
Źródło: O.pl Polski Portal Kultury
Wyświetl artykuł
  • 4 min

Lejmy beton dalej

W związku z propozycją Izby Architektów dotyczącą wprowadzenia do szkół lekcji  mających na celu „budowanie świadomości społecznej i wyrabianie poczucia estetyki” w ramach organizowania lekcji architektury, nasuwa się na myśl kilka nieodpartych wrażeń dotyczących postępującego rozwadniania polskiej oświaty. Propozycja Izby Architektów, bez wątpienia, jest szczytna i godna uwagi...
Sala szkolna, autor: Hidrafil (źródło: Wikimedia – zdjęcie w domenie publicznej)
Wyświetl artykuł
  • 6 min

Architektura w szkolnej ławce?

Wraz z rozpoczęciem roku szkolnego ruszył edukacyjny program Izby Architektów RP „Kształtowanie przestrzeni”, którego celem jest przybliżenie uczniom gimnazjów i szkół średnich zagadnień z zakresu architektury i planowania przestrzennego. Czy polska szkoła jest gotowa na wprowadzenie programu i czy forma zaproponowana przez Izbę Architektów sprawdzi się w polskich placówkach edukacyjnych?
Bartek Otocki, Bez tytułu, akryl na płótnie, 2011 (źródło: dzięki uprzejmości artysty)
Wyświetl artykuł
  • 14 min

Balsamowanie czasu

Nigdy nie było koncepcji jednego fotorealizmu, zawsze to były różne postawy – od werystycznej, poprzez syntetyczną, do imaginacyjnej – mające za punkt wyjścia fotografię, która stawała się rodzajem mapy, służącej jako przewodnik w rozpakowywaniu własnej świadomości, współdziałającej lub rywalizującej z medium fotografii. Co daje sięgnięcie do fotografii i dlaczego fotorealizm jest tak istotny? Ba, dlaczego ma być ocaleniem malarstwa?
Buke and Gase (źródło: materiały prasowe OFF Festivalu)
Wyświetl artykuł
  • 9 min

Za murem wzmacniaczy

Występy Sama Amidona, Buke and Gase i UL/KR (w odróżnieniu od tamtych ten ostatni odbył się na Scenie Leśnej) kontrapunktowane były przez elektroniczne zakłócenia i szepty. O ich sile nie stanowiła liczebność zespołu czy wielkość sceny. Nie chodziło nawet o nurt – folkowy śpiew z Appalachów, mroczne elektro czy kanciaste zestawienia głosu i głośnego buczenia. Amidon, UL/KR oraz Buke and Gase należą do pokolenia „elektro-akustycznego”, muzyki laptopowej...
Eustachy Kossakowski, „6 metrów przed Paryżem/ 6 mètres avant Paris”, Wydawnictwo Nous, Cean 2012 – okładka (źródło: materiały Kwartalnika Herito)
Wyświetl artykuł
  • 6 min

Milczenie wokół 6 mètres avant Paris

Zrealizowany latem 1971 roku we Francji zapis fotograficzny Eustachego Kossakowskiego zatytułowany 6 mètres avant Paris okazał się spektakularnym sukcesem. Nieznanemu fotografowi z Polski, całkiem świeżemu imigrantowi starającemu się o przedłużenie wizy pobytowej, zorganizowano indywidualną wystawę w Musée des Arts Decoratifs, która objechała potem galerie europejskie, w tym miejsca tak prestiżowe jak Moderna Museet w Sztokholmie.
Margit Baumann, „Meret Oppenheim i Śniadanie w futrze«”, 1971 © Margrit Baumann, Bern (źródło: materiały prasowe wiedeńskiego Bank Austria Kunstforum)
Wyświetl artykuł
  • 14 min

Umrę, zanim spadnie pierwszy śnieg

Jesteśmy przyzwyczajeni do tego, że jeżeli artysta prowadzi życie takie, jakie chce – wszyscy przymykają na to oko. Kiedy jednak artysta jest kobietą, ci sami ludzie otwierają szeroko oczy. Artystka musi się z tym liczyć. Powiem więcej, kobieta-artystka ma obowiązek swoim życiem udowodnić, że uważa za nieważne zakazy, za pomocą których podporządkowuje się ją od tysięcy lat – Meret Oppenheim.
Sławomir Mrożek, fot. P. Piotrowski (źródło: dzięki uprzejmości Wydawnictwa Literackiego)
Wyświetl artykuł
  • 6 min

Intymna przestrzeń literatury

Umarł Mrożek, czy może raczej – pozostając przy retoryce medialnych reakcji na ten fakt – „odszedł wielki pisarz”. Odszedł i natychmiast pojawił się zalew wspominkowych tekstów, biograficznych rekonstrukcji i literackich komentarzy, sławiących twórczość „polskiego klasyka”. Entuzjasta absurdalnej poetyki, pozwalającej swobodnie deformować i obnażać paradoksy PRL-owskiej rzeczywistości, dostaje pośmiertnie tekstowy pomnik pamięci.
Magdalena Abakanowicz, „Wehikuł”, 1994 – praca prezentowana na wystawie „Magdalena Abakanowicz – retrospektywa” w Orońsku, fot. Jan Gaworski (źródło: materiały prasowe organizatora)
Wyświetl artykuł
  • 15 min

Sytuacje człowieka współczesnego

Dorobek artystyczny Magdaleny Abakanowicz onieśmiela każdego, kto próbuje dokonać jego analizy. Niewątpliwie wielkie znaczenie miała dla artystki figura ludzka. Można powiedzieć, że człowiek istniał w sztuce rzeźbiarki zawsze i w wielu wymiarach, nawet gdy tworzyła ogromne, organiczne formy Abakanów, gdzieś w tle majaczyła opowieść o ludzkim losie.
Sławomir Mrożek, fot. P. Piotrowski (źródło: dzięki uprzejmości Wydawnictwa Literackiego)
Wyświetl artykuł
  • 3 min

Mrożek w cieniu

Jest takie zdjęcie Bohdana Paczkowskiego z początku 1965 roku, zrobione w Vence, na którym obok Jana Lenicy stoją Witold Gombrowicz i Sławomir Mrożek. Mrożek i Lenica przyjechali w odwiedziny do pisarza, którego od dawna podziwiali. Na zdjęciu po prawej Gombrowicz i Mrożek, ten pierwszy z przodu, ten drugi czai się za jego plecami. Spojrzenia Mrożka i Gombrowicza skierowane są w prawie tym samym kierunku.

Archiwalne treści — Magazyn O.pl — © O.pl 1998-2020