Magazyn O.pl

Plakat do wystawy Gabriel Morvay – malarz nieznany (1934-1988), którą można było oglądać w 2009 roku w Muzeum Okręgowym w Tarnowie (źródło: materiały prasowe)

10 min

Artykuły

Bezdomny artysta o dwóch ojczyznach

Gabriel Morvay jest do dziś artystą malarzem mało znanym zarówno w miejscu swego urodzenia – w Polsce, jak i tam, gdzie urodził się jego ojciec – na Węgrzech. A przecież zrobił niebywałą karierę na zachodzie Europy. Dokonał tego, choć należał do gatunku nieznajdujących gniazda ptaków wędrownych.

Joseph Mann, kadr z wideoklipu (dzięki uprzejmości artysty)

Wyświetl artykuł

2 min

Artykuły

Zupełnie inny świat

Joseph Mann żmudnym i pracochłonnym tworzeniu swoich modeli poświęca się tak bardzo, że nieraz trzeba go przywołać z powrotem do właściwego, pierwotnego zadania, jakim jest kręcenie obrazów. Dlatego też, jak opowiada w jednym swoich wywiadów artysta, najcenniejszą radą, jaką kiedykolwiek otrzymał, były słowa Matthew Day’a: „Odłóż to Joe i po prostu to nakręćmy” .

17 kwietnia 1988, Warszawa, Polska 45. rocznica powstania w getcie warszawskim. Marek Edelman przemawia pod Pomnikiem Bohaterów Getta. Za nim stoi Tadeusz Mazowiecki, obok Jacek Kuroń, fot. NN, zbiory Ośrodka KARTA, przekazała Maria Lipska, wdowa po Janie Józefie Lipskim

Wyświetl artykuł

9 min

Artykuły

Testament Marka Edelmana

Pytacie, co jest najważniejsze w życiu? Najważniejsze jest samo życie. A gdy już jest życie, najważniejsza jest wolność. Potem oddajemy życie za wolność. I wtedy już nie wiadomo, co jest najważniejsze. Na pewno nie patriotyzm.

Wyświetl artykuł

15 min

Artykuły

Cztery dekady Ojca chrzestnego

W ubiegłorocznej ankiecie czasopisma „Sight & Sound” pierwsza część gangsterskiej epopei Francisa Forda Coppoli otwiera trzecią dziesiątkę najwybitniejszych filmów w historii kina. W ocenie publiczności wypada jeszcze lepiej – na portalu IMDb obie części Ojca chrzestnego solidarnie okupują podium rankingu filmów wszechczasów. Po 40 latach od premiery moc oddziaływania sagi rodu Corleone nie maleje. Początki produkcji nie były jednak łatwe.

Widok wystawy „Korespondencje”, piętro 2, fot. P. Tomczyk (źródło: materiały Muzeum Sztuki w Łodzi)

Wyświetl artykuł

11 min

Artykuły

Czy idee Waltera Benjamina można przełożyć na dyskurs o sztuce?

Ekspozycja Korespondencje. Sztuka nowoczesna i uniwersalizm jest największą wystawą zbiorową, jaką dotychczas pokazało w ms² Łodzi. Jest połączeniem dwóch kolekcji: Kunstmuseum Bern, opartej na zbiorze Rupf Stiftung, ze zdecydowanie mniejszą ilością dzieł, niż kolekcja Muzeum Sztuki w Łodzi. Tylko, że w łódzkim muzeum nie ma obrazów Picassa, Wasilija Kandyńskiego, czy wideo Billa Violi. Polskich instytucji nie stać na takie zakupy.

Yoann Lemoine aka Woodkid podczas Hyeres Fashion Festival, France, Maj 2011, autor: Rufywainy (źródło: Wikipedia. Na licencji Creative Commons)

Wyświetl artykuł

3 min

Artykuły

Głęboki sen

Yoann Lemoine, dla wtajemniczonych znany także pod pseudonimem Woodkid, to niezwykle zdolny fotograf i reżyser wideoklipów. Ten młody, bo urodzony w 1983 roku artysta, opowiada o sobie, że wychowywał się w środowisku pełnym historii z okresu II wojny światowej i podróży do Europy Wschodniej, gdzie sięgają korzenie jego rodziny. Dorastanie upłynęło mu pod znakiem rysowania, które zadecydowało o przyszłych losach artysty.

„Portal zdobiony posągami", Marek Huberath, okładka (źródło: materiał prasowy)

Wyświetl artykuł

3 min

Artykuły

Sekretne życie posągów

W założeniu jest naprawdę ciekawie: to opowieść o grupie metafizycznych spiskowców, którzy próbują zbadać naturę zakamuflowanego więzienia, do którego trafili: położonego na odludziu, otoczonego nieprzeniknioną puszczą ośrodka konferencyjnego. Wszystko jest tu niczym szyfr (Huberath inspiruje się malarstwem alegorycznym – w końcu to konferencja historyków sztuki).

Paweł Althamer, Marek and Rein, 2011, plastic on metal wire construction, Marek: 184 x 74 x 77 cm Rein: 179 x 66 x 55 cm. Dzięki uprzejmości Artysty, Fundacji Galerii Foksal, Warszawa i neugerriemschneider, Berlin (źródło: materiały prasowe organizatora)

Wyświetl artykuł

5 min

Artykuły

Ciemne zwierciadło Althamera

W Muzeum Współczesnym znalazło się trzydzieści osiem prac ze stu kilkudziesięciu wykonanych w Berlinie. Nie ma tu już zgiełku krzątających się i dyskutujących ludzi ani pracujących maszyn, znikła atmosfera performansu, duch współuczestniczenia w procesie twórczym ulotnił się. Pozostało wewnętrzne przeżycie widza i jego refleksja w obliczu tradycyjnego dzieła sztuki (po prostu rzeźby) w muzealnej aurze.

Wyświetl artykuł

7 min

Artykuły

Cyfrowa Biblioteka Babel

Współcześnie obserwowany boom literatury cyfrowej prowokuje do pewnych obserwacji dotyczących powszechnej digitalizacji zasobów tradycyjnych bibliotek i dysonansu pomiędzy e-literaturą a tradycyjnym przemysłem papierowej książki.

„Operacja Argo” w reż. Bena Afflecka – zwycięzca w kategorii najlepszy film (źródło: materiały prasowe)

Wyświetl artykuł

5 min

Artykuły

Po ceremonii

Mam worki pod oczami, w trzęsącej się ręce kubek z kawą, a tiki nerwowe występujące za każdym razem, kiedy Seth MacFarlane pojawia się na ekranie ze swoim uśmiechem rodem z Cheshire. Stanowisko całodobowego widza to bastion ostatniej próby; szczególnie w noc Oskarów. Lista nominacji zapowiadała pojedynek Tytanów i, w przeciwieństwie do zeszłorocznej gali, w tym roku było na co czekać.

Stefan Krygier „Kondensacja formy” – zdjęcia z ekspozycji w Galerii „Oranżeria” (źródło: materiał Kwartalnika Orońsko)

Wyświetl artykuł

7 min

Artykuły

Kondensacja formy

Stefan Krygier należy do grona artystów, którzy w istotny sposób wpłynęli na polską sztukę drugiej połowy XX w. To był jego czas, bo żył w latach 1923–1997, bo od 1948 r. zaczynał iść w sztuce swoją własną drogą, bo, w dużej mierze, jemu zawdzięczamy istotne wskazówki interpretacyjne twórczości Władysława Strzemińskiego.

„Hobbit: Niezwykła podróż”, reż. Peter Jackson – kadr z filmu (źródło: materiały prasowe)

Wyświetl artykuł

9 min

Artykuły

Całkiem niezły koniec świata. Filmowe podsumowanie 2012 roku

Nigdy nie pamiętam, czy filmy, które zachwycały w lutym bądź w styczniu, rzeczywiście wyświetlano w kinach, czy może wciąż byłem pod wrażeniem tych obejrzanych pod koniec roku wcześniejszego. Nie zamierzam komplikować sprawy. To nie Terminator, ani tym bardziej Looper, by z zegarkiem wodzić po wstędze Möbiusa. Obejdzie się bez paradoksów. Tym razem robiłem notatki.

Search

O nas

Artykuły

Bezdomny artysta o dwóch ojczyznach

Zupełnie inny świat

Testament Marka Edelmana

Cztery dekady Ojca chrzestnego

Czy idee Waltera Benjamina można przełożyć na dyskurs o sztuce?

Głęboki sen

Sekretne życie posągów

Ciemne zwierciadło Althamera

Cyfrowa Biblioteka Babel

Po ceremonii

Kondensacja formy

Całkiem niezły koniec świata. Filmowe podsumowanie 2012 roku