Search

Archiwalne treści — Magazyn O.pl

© O.pl 1998-2020

O nas

Archiwalne treści — Magazyn O.pl — © O.pl 1998-2020

Artykuły wg tagu

Berlin

„Roman Vishniac: Fotografia, 1920-1975”, Muzeum Historii Żydów Polskich POLIN, 2015, fot. M. Starowieyska (źródło: dzięki uprzejmości muzeum)
Wyświetl artykuł
  • 10 min

Pytanie o styl i przemiany fotografii Romana Vishniaca

Nienagannie wyeksponowane prace, zarówno te oryginalne wykonane przez samego fotografa, jak i te wydrukowane w 2012 roku z negatywów, są rekonstrukcją całego fotograficznego dorobku Vishniaca. Pokaz zmienia dotychczasowy stan badań nad fotografią rosyjsko-amerykańskiego fotografa, zdecydowanie go pogłębiając i wzmacniając jego znaczenie. Ekspozycja pokazuje, że Vishniac konsekwentnie poszukiwał określonego obrazu świata, który chciał ocalić (lata 30.), a potem odbudować (druga połowa lat 40.).
Audrey Toutou, fot. Alexandra Hołownia, 65. Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Berlinie, 2015 (źródło: dzięki uprzejmości autorki)
Wyświetl artykuł
  • 6 min

Niedźwiedzie 65. Berlinale

Podczas konferencji prasowej postawiono Złotego Niedźwiedzia na pustym podium. Wiadomo, że reżyser, aktor, autor scenariusza i producent nie mógł przyjechać po odbiór nagrody. Irańska agencja informacyjna Tasnim skomentowała nagrodę dla Panahiego pisząc: „Berlinale nagradzając film «Taxi» Złotym Niedźwiedziem osiągnęło najwyższy punkt politycznych rozgrywek”.
Widok ogólny wystawy „Iza Tarasewicz. Collaborating Objects Radiating Environments”, Künstlerhaus Bethanien, Berlin, 2014, fot. Maria Franecka (źródło: dzięki uprzejmości autorki tekstu)
Wyświetl artykuł
  • 4 min

Energia systemu

Antropocentryczne postrzeganie rzeczywistości i uznanie wzroku za najważniejszy zmysł stały się paradygmatami europejskiej kultury, zakorzenionymi w niej na tyle głęboko, że często automatycznie traktuje się je jako niepodważalne. Wystawa Izy Tarasewicz pt. Collaborating Objects Radiating Environments, którą można oglądać do 18 maja w Künstlerhaus Bethanien w Berlinie, zachęca do poddania w wątpliwość tych utartych prawd.
Rozdanie nagród 63. MFF Berlinale – Danis Tanovic z zespołem, fot. Alexandra Hołownia
Wyświetl artykuł
  • 4 min

Nagrody 63. Berlinale

Nagrody 63. Berlinale nie ominęły Polaków. Teddy Award dla najlepszego filmu fabularnego poruszającego tematykę homoseksualną nagrodzono w tym roku W Imię... w reżyserii Małgorzaty Szumowskiej. Polski film wyróżnili również czytelnicy niemieckiego magazynu lesbijek i gejów Siegessäule. Na konferencji prasowej Małgośka Szumowska podkreślała, że W Imię... zarówno nie krytykuje kościoła ani nie jest też żadnym filmem o gejach. Jak widać odbiorcy mieli inne zdanie.
Boris Mikhailov, Untitled (from the series „Luriki”), 1971-1985 (c) Boris Mikhailov / Courtesy Galerie Barbara Weiss, Berlin
Wyświetl artykuł
  • 6 min

Czerwone usta Lenina

Pytany o dołki w swojej karierze, Mikhailov odpowiada, że największy spotkał go, gdy stał się znanym, rozpoznawalnym artystą. Wówczas stracił swoją czapkę-niewidkę, wielu ludzi przestało pozwalać mu się fotografować, zabroniło dostępu do prywatnych miejsc i swoich intymnych historii.
„ Kraj krwi i miodu”, reż. Angelina Jolie, Fot. Ken Regan © 2011 GK Films (źródło: materiały prasowe organizatora)
Wyświetl artykuł
  • 3 min

Berlinale 2012 – Kraj krwi i miodu

Sekcja festiwalowa Berlinale Special zaprezentowała debiut reżyserski Angeliny Jolie zatytułowany Kraj krwi i miodu. Piękna, sympatyczna aktorka, laureatka Oskara za najlepszą rolę drugoplanową w Girl Interrupted (1999) okazała się również utalentowaną, wrażliwą reżyserką. Angelina Jolie w swym pierwszym filmie, do którego sama napisała scenariusz, poruszyła tematykę wojny serbsko–bośniackiej z lat 1992-95.
„Sponsoring”, reż. Małgorzata Szumowska (źródło: materiały prasowe dystrybutora)
Wyświetl artykuł
  • 3 min

Film Elles (Sponsoring) Małgośki Szumowskiej otworzył sekcję Panoramy Berlinale 2012

Oglądając zachowanie osamotnionej, zagubionej w sprawach rodzinnych Anny, odnosimy wrażenie, że spragniona brutalnej erotyki, sama chętnie uległaby pokusie grzechu. Gdy patrzyłam na zbierającą materiał do artykułu, spoufaloną ze studentkami dziennikarkę nie rozumiałam intencji jej działania. Kamera często pokazywała zbliżenia, zmęczonej twarzy Binoche. Myślę, że piękna, prawie zawsze obecna na ekranie, Juliette nie sprostała zadaniu.

Archiwalne treści — Magazyn O.pl — © O.pl 1998-2020