Search

Archiwalne treści — Magazyn O.pl

© O.pl 1998-2020

O nas

Archiwalne treści — Magazyn O.pl — © O.pl 1998-2020

Artykuły autora

Jaromir Jedliński

JAROMIR JEDLIŃSKI (ur. 1955) – niezależny kurator, krytyk. Wcześniej dyrektor Muzeum Sztuki w Łodzi oraz kierownik Galerii Foksal w Warszawie, członek AICA (Międzynarodowe Stowarzyszenie Krytyków Sztuki), członek CIMAM (Międzynarodowy Komitet Muzeów i Kolekcji Sztuki Nowoczesnej) przy ICOM-UNESCO, członek Stowarzyszenia Historyków Sztuki.

Whielki Krasnal, „Piramida zwierząt - na podstawie pracy Katarzyny Kozyry”, 2008, olej, płótno, 92x65 cm, fot. The Krasnals (źródło: dzięki uprzejmości autora)
Wyświetl artykuł
  • 16 min

Whielki Krasnal. The Krasnals. Szczerość

To, co robią Whielki Krasnal. The Krasnals przepełnione jest uczuciami – tymi, jakich doznają autorzy oraz jakie odzwierciedlane są w owocach ich pracy – malowanych i rysowanych obrazach, tekstach, akcjach. Percepcja tych rzeczy i działań również przepełniona jest wyrazistymi emocjami odbiorców. A uczucia i emocje stanowią przecież zasadniczą rzecz sztuki, w dwudziestowiecznej sztuce i humanistyce nieco wszak zapoznaną.
Jarosław Kozłowski, „Gra w czujność”, 2004-2014, LED box, płyta MDF, 70×180 cm, Galeria Muzalewska, 2014, fot. Natalia Brandt (źródło: dzięki uprzejmości autora tekstu oraz Galerii Muzalewska)
Wyświetl artykuł
  • 17 min

Moja postawa wobec sztuki pozostała podobna

Zmieniły się niekiedy narzędzia, zmieniły się też procedury, natomiast obszar penetracji różnych problemów de facto pozostał bardzo bliski temu, który był aktualny przed czterdziestu laty. Oczywiście świadomość nie jest pasywna i zmienia się, ponieważ codziennie doświadczamy czegoś, co ją poszerza, wymaga redefinicji, zmusza do refleksji z innej perspektywy.
The Krasnals, „Małpia zabawa w sztukę”, dzięki uprzejmości The Krasnals
Wyświetl artykuł
  • 4 min

Demografia w sztuce?

Na sugestię wyjaśnienia definicji „młodej sztuki”, a także wyznaczenia granicy między „młodą sztuką” a sztuką nie mam innej odpowiedzi niż przypomnienie, że sztuka ma długą historię, a jej istotę stanowi rezonans, przekaz, ciągłość, trwałość. Kategoria „młodej sztuki” zatem – klasyfikacja jedynie demograficzna – tak się ma do sztuki, jak nowe słoje w pniu drzewa do jego rdzenia – narastająco.
Wystawa „Mikołaj Smoczyński”, Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski, 1993, Warszawa dzięki uprzejmości Archiwum Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski
Wyświetl artykuł
  • 13 min

Głębia. Uwagi o Mikołaju Smoczyńskim

Mikołaj Smoczyński kierował się w swym postępowaniu instynktem, chociaż nie stronił od rozważań teoretycznych, a wtedy nie unikał racjonalizowania. Postępował intuicyjnie, ale i potrafił ujmować swą aktywność w sposób analityczny. Był przy tym pragmatyczny. Smoczyński celowo mylił tropy, ale i gubił się nieraz sam w zakamarkach budowanych przez siebie labiryntów.
Diana Fiedler, Pokój 609, pokój 610, 2009/2012, Lightjet C-type print, 2 x 80cm x 189,6cm
Wyświetl artykuł
  • 5 min

Pokój 610, pokój 609

Interesuje mnie, w jaki sposób architektura zawiera i łączy w sobie i fizyczne, i mentalne struktury, jak staje się częścią jestestwa. Ciągle jesteśmy świadkami konstruowania, destrukcji, łatania, przeobrażania się miejsc. Gdzieś w tym odczuwa się obecność systemu i materializację czasu.
Izabela Żółcińska, Koszula kapilarna (Chiridota Cor capillare), 2012, obiekt wyszywany, płótno, rozmiar 42 (źródło: materiały prasowe)
Wyświetl artykuł
  • 23 min

O Biofilii, redterapii i zajwiskach kapilarnych

Bardzo mocno kiedyś zareagowałam na stwierdzenie, że biofilia jest to wewnętrzne uczucie emocjonalnej bliskości względem innych istnień. Tak twierdzi Edward Osborne Wilson, z tym, że on jako biolog i socjolog (socjobiolog) zajmował się powinowactwem człowieka i organizmów żywych. Dla mnie natomiast to pojęcie usamodzielniło się, przestało należeć tylko do świata organizmów żywych, czy raczej do świata organizmów, które my klasyfikujemy jako organizmy żywe.