Search

Archiwalne treści — Magazyn O.pl

© O.pl 1998-2020

O nas

Archiwalne treści — Magazyn O.pl — © O.pl 1998-2020

Artykuły wg tagu

Zuzanna Sokołowska

72 artykuły
Kadr klipu „We Can Make It Out” zespołu Spokes w reż. Dan'a Low'a
Wyświetl artykuł
  • 3 min

Nieprzewidywalność obrazu

Zaczyna się niewinnie. Biała ściana, zawieszony na niej obrazek i ludzka dłoń chwytająca czarny mazak. Brak jakiegokolwiek napięcia. Za to obecne jest przeczucie, że uzbrojona w pisak ręka zaraz zacznie mazać nieskazitelne ściany. Widz się nie myli. Gwałtowne ruchy niszczą białe przestrzenie, rysując bez ładu i składu, ale na pewno w rytm muzyki.
Natalia LL na paradzie gejowskiej w Nowym Jorku w 1977 (źródło: materiały prasowe organizatora)
Wyświetl artykuł
  • 8 min

Gotowi na wszystko

Wystawa Radziszewskiego to nie tylko zaznaczenie ewentualnych różnic i podobieństw pomiędzy Wschodnim i Zachodnim rozumieniem sztuki czy podążanie śladami swojej idolki, ale także prawdziwy depozytariusz przeszłości, w którym naprzemiennie obecne są dawność, trwanie i przemijanie. U Radziszewskiego umieszczone one zostały w konkretnej czasoprzestrzeni, mnożącej niezwykłe detale, skazane na co dzień na znikanie w próżni.
Woof Wan-Bau, kadry z teledysków (dzięki uprzejmości artysty)
Wyświetl artykuł
  • 3 min

Kolekcjoner pingwinów

Jak twierdzi Woof Wan-Bau, teledyski zaczął tworzyć z bardzo egoistycznych powodów: chciał po prostu poeksperymentować i pobawić się filmowymi technikami, nie podejrzewając, że kręcenie obrazów stanie się wkrótce jego najważniejszą pasją. Na początku filmowej drogi, artysta traktował swoje realizacje jako odrębny projekt, stąd też przyjął pseudonim Woof Wan-Bau, który stanowi zabawną, językową konstrukcję, związaną z odgłosami szczekającego psa w języku angielskim (woof), japońskim (wan) i włoskim (bau).
Wernisaż prac Agnes Janich, MCSW Elektrownia w Radomiu, 12 października 2012 roku (źródło: materiały prasowe organizatora)
Wyświetl artykuł
  • 7 min

Wojna i ciało

Wystawa „Body Memory” stanowi pewnego rodzaju studium ludzkiej destrukcji, którego wspólnym elementem jest ciało. To właśnie w nim ukryty jest gen przeszłości, który według Janich należy odczytać, rozkodować. Jego najbardziej czytelną formą staje się fizyczny ból, który przywraca właściwy obraz świata.
Toby Dye, „Paradise Circus”, dzięki uprzejmości artysty
Wyświetl artykuł
  • 3 min

Nieznośna lekkość przeciwieństw

Toby Dye to niepokorny twórca dokumentów, reklam i teledysków. Artysta z wyrafinowaną lekkością rejestruje najbardziej newralgiczne fragmenty rzeczywistości, o których chciałoby się zapomnieć, by później, jak za dotknięciem magicznej różdżki, swobodnie snuć narracje o zanurzeniu w błogiej, szczęśliwej codzienności.
Wystawa „Zmienne – Stałe – Błączące AC / DC / IT” w Centrum Sztuki WRO we Wrocławiu (źródło: materiały prasowe)
Wyświetl artykuł
  • 9 min

W sztuce nie ma uniwersalnych metod ani uniwersalnych środków

Oglądając prace moich studentów, czy w ogóle młodych artystów, widzę w nich zmaganie się z You Tube czy Facebookiem, ale już nie z telewizją. To jest na pewno wielka zmiana nawet do sytuacji jeszcze z początku tego millenium. Medialna wizualność ma teraz zupełnie inny wymiar komunikacyjny, niż telewizja. Wcale nie uważam że jest to wymiar wirtualny, tylko całkiem realny.
Lionel Esteve „L1000550” (źródło: materiały prasowe Galerii BWA w Katowicach)
Wyświetl artykuł
  • 6 min

Konstelacja sztuki

Wystawa w katowickim BWA jest niesłychanie różnorodna, choć na pewno lekko rozczarowany może poczuć się widz, który oczekiwał od artystów jasnych deklaracji i alchemicznego opus, pomocnego w poradzeniu sobie ze zbyt upłynnioną rzeczywistością, biegnąca zbyt wartkim nurtem.
Charlotte Cotton, „Fotografia w życiu codziennym”: „Album Rodzinny”, Towarzystwo Inicjatyw Tworczych (źródło: materiały prasowe)
Wyświetl artykuł
  • 8 min

Zamrażanie obrazu

Miesiąc Fotografii w Krakowie w tym roku obfituje w różnorodność poruszanych zagadnień, które nie tworzą ścisłej, narracyjnej osi. Jednakże zestawienie najlepszych tradycji fotograficznych ze współczesnymi pokazało, jak wiele transformacji dokonało się w tej dziedzinie sztuki, która swoim zróżnicowaniem przekazuje wiele egzystencjalnych treści, na co dzień niedostrzegalnych przez ludzkie, wiecznie pędzące przed siebie oko.
„RGB Ray Gun Beam Virus” for Paul Sharits, fot. Z. Kupisz (źródło: materiały prasowe organizatora)
Wyświetl artykuł
  • 7 min

Imitacje rzeczywistości

Współczesna kultura zaprogramowana jest na obraz, który stanowi dzisiaj jeden z nieodłącznych elementów poznawania i definiowania otaczającego świata. Niejednokrotnie poddawany krytyce, zmierzającej do ustalenia granicy pomiędzy tym, co realne a fikcyjne, staje się ekranem, stwarzającym możliwość naśladowania czy reprodukowania wybranych fragmentów wyobrażeń, całkowicie redefiniując komunikacyjną świadomość.
Jekaterynburg / Rafał Milach z cyklu 7 Rooms, 2004-2010, dzięki uprzejmości artysty (źródło: materiały prasowe galerii)
Wyświetl artykuł
  • 7 min

A to Rosja właśnie!

Milachowi udało się za pomocą doskonałej estetyki zdjęć pokazać to, czego nie opowiedzą podręczniki z historii, mianowicie rosyjską codzienność, która niewiele odbiega od polskiej rzeczywistości, gdzie każdy próbuje ją po swojemu udomowić. Artysta wycina z opisywanego środowiska bardzo trafny i wbrew pozorom obiektywny portret Rosji, która nie powinna być tylko i wyłącznie kojarzona ze Związkiem Radzieckim, Putinem i srogim klimatem.

Archiwalne treści — Magazyn O.pl — © O.pl 1998-2020