Artystka należy do osób całkowicie oddanych sztuce. Nie ukrywa, że bez niej nie może żyć.
Na jej wyjątkową na polskim gruncie działalność można spojrzeć jak na rozwój implikowany przemianami sztuki neoawangardowej, ale wyznaczony rytmem własnej osobowości – ciała i duszy. Najistotniejszy wydaje się wpływ konceptualizmu i body-artu. Mimo ogólnych inspiracji sztuką światową od początku lat 70. jej twórczość jest bardzo odrębna, dlatego trudno ją sklasyfikować czy porównywać.
Aspekt intelektualizmu w rzadki sposób łączy z przemianami biologicznymi, które zawierają w sobie skłonność do pytania o podstawy bytu i naturę człowieka. Praca artystyczna jest dla niej źródłem poznania. Efekty artystyczne uzyskane przez Natalię LL są godne najwyższego zainteresowania. Dla mnie najbardziej cenne prace powstały w końcu lat 80. Miała odwagę porzucić fotomedializm, potem materializm i w końcu feminizm, poszukując ciągle prawdziwej sztuki.