Search

Archiwalne treści — Magazyn O.pl

© O.pl 1998-2020

O nas

Archiwalne treści — Magazyn O.pl — © O.pl 1998-2020

Artykuły autora

Kama Wróbel

KAMA WRÓBEL (1986) – absolwentka Instytutu Historii Sztuki na Wydziale Historycznym Uniwersytetu Wrocławskiego. W 2010 roku obroniła pracę magisterską pt. Polska sztuka wideo w latach 1989-1995. W latach 2008-2009 współpracowała z Centrum Sztuki WRO oraz w 2010 roku z nieistniejącą już łódzką Galerią NT. Zajmuje się analizą zjawisk na rynku sztuki oraz wystawiennictwem, jako kurator zorganizowała szereg wystaw w takich miejscach jak Galeria Fotografii Prospero/Lublin, Galeria Sztuki Współczesnej Platon/Wrocław, Galeria w Centrum Kultury Agora/Wrocław. Występuje również jako kurator niezależny. Współpracuje z TIFF Collective, Fundacją Fly with Art oraz wrocławską Galerią Miejską. Teksty jej autorstwa publikowane są na portalach o tematyce artystycznej oraz w magazynach kulturalno-artystycznych.

Adam Śmietański, Podróż do Opola, 1945 (źródło: dzięki uprzejmości MNWr)
Wyświetl artykuł
  • 7 min

Horyzonty nowych mediów

Z pewnością więc jest to wystawa bardzo dobrze przygotowana pod względem merytorycznym. Poprzez prezentację poszczególnych sylwetek prezentuje nam owe nowe horyzonty w nowych mediach, które jednak dla osób nie związanych ze sztuką mogą być trochę nieczytelne. Niewątpliwe jednak wystawa ma sporo mocnych akcentów, a fakt, że możliwość zobaczenia tej właśnie kolekcji – a właściwie jej fragmentu – nie zdarza się często, dodatkowo podkreśla jej znaczenie.
„Uporczywe upodobanie” (źródło: materiały prasowe organizatora)
Wyświetl artykuł
  • 8 min

Delectatio morosa w lubelskim wydaniu

Czym właściwie jest uporczywe upodobanie? W tekście wprowadzającym Paulina Kempisty i Aleksandra Skrabek odnoszą się do słów św. Tomasza z Akwinu, który „[…] w 12 tomie «Sumy teologicznej» zatytułowanym «O wadach i grzechach» analizował pochodzenie grzesznych myśli i udział w nich rozumu oraz sił pozarozumowych (takich jak np. pożądanie). W polskim przekładzie Sumy «delectatio morosa» tłumaczone jest jako «zatrzymywanie się myślą na niedozwolonej przyjemności»”. Ten właśnie motyw stał się punktem wyjścia wystawy, w ramach której zgromadzono prace nawiązujące do grzesznych myśli, natręctw, obsesji, fascynacji czy lęków.
Barnaby Barford „Do it again, I didn’t press record”, 2009, dzięki uprzejmości artysty, Fot. Noah Da Costa, © Barnaby Barford (źródło: materiały prasowe organizatora)
Wyświetl artykuł
  • 11 min

Nature morte, czyli współcześni artyści i martwa natura

Wystawa Nature morte została opowiedziana wyjątkowo prostym językiem, który w klarowny sposób obrazował ponadczasowość i atrakcyjność martwej natury. Była to również interesująca próbą uchwycenia aktualnej kondycji starego przecież tematu, jak też w pewnym sensie jego rehabilitacją. Zaprezentowane obiekty pokazały nam, że martwa natura nie musi być nudna, nawet, jeśli inspirowana jest klasycznymi kompozycjami czy nawiązuje do obrazów wielkich mistrzów.
Wanda Gołkowska, „Październik 1996”, 1996, fot. Stanisław Sielicki (źródło: materiały prasowe organizatora)
Wyświetl artykuł
  • 7 min

Sztuka sprzeczności i wewnętrznego buntu. Gołkowska

Wanda Gołkowska – artystka powszechnie znana, a przynajmniej znana każdemu, kto choć trochę interesuje się polską sztuką współczesną. Mimo to odnoszę wrażenie, że znajomość jej dorobku nie jest szczególnie głęboka – bo czy możemy powiedzieć o niej coś więcej, niż to, że żyła we Wrocławiu, aktywnie działała w środowisku tamtejszej awangardy, zajmowała się abstrakcją geometryczną i była prekursorką konceptualizmu w Polsce?
Prace Anastazji Jarodzkiej, wystawa 12. Konkursu Gepperta w galerii Awangarda BWA Wrocław, foto: Alicja Kielan (źródło: dzięki uprzejmości organizatora)
Wyświetl artykuł
  • 12 min

A co Ty robisz dla malarstwa?

Tegoroczna edycja Konkursu Gepperta nie pokazała nam nic nowego. Utwierdziła natomiast w przekonaniu, że młodzi artyści coraz częściej i chętniej sięgają po dialog z tradycją, równie często stosując insiderską strategię wypowiadania się, w myśl której artysta za pomocą swojej sztuki opowiada przede wszystkim o sobie albo też o własnej codzienności, rzadziej krytykuje otaczającą go rzeczywistość.
Jakub Banasiak, szef jury oraz laureaci głównych nagród „Bielskiej Jesieni 2015”: od lewej Martyna Czech, Michał Gątarek, Tomasz Kręcicki oraz Irmina Staś (otrzymała jedno z pięciu wyróżnień regulaminowych), fot. Krzysztof Morcinek (źródło: materiały prasowe organizatora)
Wyświetl artykuł
  • 7 min

Powracający kryzys? 42. Bielska Jesień

42. edycja Biennale Malarstwa „Bielska Jesień” już daleko za nami. Opadły pierwsze emocje, uspokoiła się też żywa dyskusja dotycząca kontrowersyjnego – jak się okazało – werdyktu jury. Przyszedł zatem czas na podjęcie tematu tego niejako na nowo, tym razem jednak z nabytym dystansem i zgromadzoną przez minione tygodnie solidną refleksją.
„Dzikie pola. Historia awangardowego Wrocławia”, Zachęta Narodowa Galeria Sztuki, 2015 (źródło: materiały prasowe organizatora)
Wyświetl artykuł
  • 6 min

Dzikie pola i awangarda Wrocławia

Nie ma więc wątpliwości, że Dzikie Pola to przede wszystkim wystawiona Wrocławiowi laurka, swoisty hołd złożony miastu, a w pewnym sensie też pieśń pochwalna o dokonaniach ludzi w nim żyjących, tendencjach w nim wykształconych i tradycji, która się w nim narodziła. Nie powinno więc dziwić, że główny trzon ekspozycji składał się z obiektów, które zdaniem organizatorów można uznać za sztandarowe czy też za rodzaj wizytówki lub towaru eksportowego.
Iwona Demko, „Anioły.net”, Galeria Sztuki w Legnicy, wernisaż (źródło: z archiwum Galerii Sztuki w Legnicy)
Wyświetl artykuł
  • 7 min

Ukryte znaczenia w legnickiej Galerii Sztuki

Co można powiedzieć o prostytucji? Czy temat ten, który przez lata rozpracowywany i analizowany był na wiele sposobów, nie został już wyeksploatowany na tyle, by każda kolejna próba zmierzenia się z nim skazana była na porażkę? Czy istnieje jakikolwiek sposób na to, by adekwatnie zwizualizować uczucia, emocje i inne stany psychiczne towarzyszące temu procederowi?
Wystawa „Roman Opałka. Pierwsze 3 dekady twórczości”, Galeria Miejska we Wrocławiu, 2015 (źródło: ze zbiorów Galerii Miejskiej we Wrocławiu)
Wyświetl artykuł
  • 7 min

Opałki droga do obrazów liczonych

Roman Opałka znany jest niemalże każdemu. Jego twórczość, a przede wszystkim „obrazy liczone”, eksponowane są w najważniejszych muzeach i galeriach na świecie, bijąc jednocześnie rekordy na prestiżowych, głównie zagranicznych aukcjach sztuki współczesnej. Popularność artysty nie przekłada się jednak na prezentację jego twórczości w Polsce, co – ku uciesze wielu – postanowiła nadrobić wrocławska Galeria Miejska.
Aga Piotrowska, „01130613”, fuksyna, bibuła japońska, płótno, 34x40, 2013, fot. Galeria Sztuki w Legnicy (źródło: materiały organizatorów)
Wyświetl artykuł
  • 6 min

Koniec kryzysu w malarstwie młodych?

O młodym polskim malarstwie pisze się niewiele. Przede wszystkim dlatego, że w dalszym ciągu dominuje przeświadczenie o trwającym już od kilku lat marazmie, który objawia się brakiem pomysłów, świeżych postaw i interesujących, nowatorskich rozwiązań, co rokrocznie potwierdza się w czasie dedykowanych młodej sztuce przeglądów, odbywających się w wielu miastach Polski.
Agata Kuś, „Zaginione wina pozostałego przy życiu”, fot. Mirosław E. Koch, wystawa „Rysopis”, WRO Art Center & Griffin Art Space (źródło: materiały prasowe organizatora)
Wyświetl artykuł
  • 5 min

Rysopis sztuki najnowszej

Młodzi artyści nie sięgają po możliwości wykorzystywanych w pracach narzędzi, opierając się na najprostszym ich działaniu, przez co medium staje się wyjątkowo transparentne i mało istotne. Zagadkowym staje się wobec tego pytanie, dlaczego młodzi twórcy coraz częściej wybierają drogę łatwej sztuki?
Pablo Picasso, „Głowa byka”, 20.05.1937, z serii 42 studiów przygotowawczych do kompozycji „Guernica”, edycja Guernica the 42 Preliminary Studies on Paper. New York Harry N. Abrams, 1990. 42 kolorowe litografie w passe-partout (61 x 40 cm), kolekcja prywatna © Succession Picasso 2014 (źródło: materiały prasowe organizatora)
Wyświetl artykuł
  • 5 min

Tauromachia po wrocławsku

Odbywająca się we Wrocławiu wystawa Picasso Dalí Goya. Tauromachia – walka byków jest aktualnie jedną z bardziej kontrowersyjnych ekspozycji w Polsce. Nie chodzi tu o momentami drastyczny aspekt wizualny prezentowanych realizacji, ale o nawarstwiającą się ilość nieścisłości, niedomówień, sprzeczności oraz różnorodnych opinii na temat wartości i autentyczności poszczególnych obiektów.

Archiwalne treści — Magazyn O.pl — © O.pl 1998-2020