Search

Archiwalne treści — Magazyn O.pl

© O.pl 1998-2020

O nas

Archiwalne treści — Magazyn O.pl — © O.pl 1998-2020

Photo by Tim Mossholder on Unsplash

Artykuły

Andrzej Wajda, „Kompozycja”, 1948 (źródło: materiały prasowe Muzeum)
Wyświetl artykuł
  • 5 min

Podróże w czasie

Manfred Sommer twierdził, że „potrzeba kolekcjonowania to pragnienie trwałej obecności wszystkich tych wspaniałych rzeczy, których oglądanie nas uszczęśliwia”. Krakowska wystawa zachęca do wzięcia udziału w dalekiej podróży, której celem jest nie tylko Japonia, ale i identyfikacja symbolicznego kapitału sztuki, budującego osobiste pragnienia i fantazje.
„Slow Future”, 2014 (źródło: materiały prasowe CSW w Warszawie)
Wyświetl artykuł
  • 6 min

„Ty, który tu wchodzisz, żegnaj się z nadzieją”

Wejście w labirynt pokryty funeralną czernią przypomina Dantejską wędrówkę przez piekło: „Ty, który tu wchodzisz, żegnaj się z nadzieją”. Większość prac została zamknięta w poczerniałych salach. Jeśli kolor coś znaczy, a przecież tu nie znalazł się przez przypadek, to być może już ściany stanowią odpowiedź na dramatyczne pytania o przyszłość ludzkości?
Goldex Poldex (źródło: materiały prasowe Gdańskiej Galerii Miejskiej)
Wyświetl artykuł
  • 7 min

Sztuka kontra reżim

Wystawa prezentowana na ulicy Powroźniczej w Gdańsku jest jak prawdziwy statek kosmiczny, ponieważ przedstawia niszowe działania, często niezrozumiałe dla zwykłego odbiorcy. O czym tak naprawdę piszę? O tym, że w sercu ludowego w swoim charakterze Jarmarku Św. Dominika, gdzie piwo przelewa się strumieniami, gdzie woń smażonych oscypków i waty cukrowej przesyca powietrze, znalazło się miejsce dla sztuki wysokiej i to jeszcze jakiej!
Richard Fariña, „Wszystko się spieprzyło, ale chyba będzie lepiej”, tłum. Tomasz Kłoszewski, seria: „Twarze kontrkultury”, Wydawnictwo Officyna, Łódź 2014 – okładka (źródło: materiały wydawnictwa)
Wyświetl artykuł
  • 8 min

Wszyscy jesteśmy hipisami

Michel Houellebecq, znany skądinąd jako zaciekły krytyk rewolucji obyczajowej lat 60., pisał o niej tak: „Wyzwolenie seksualne zniszczyło ostatnie wspólnoty, które oddzielały jednostkę od rynku. Proces owej destrukcji trwa do dziś”. Jakkolwiek by nie myśleć o tamtych wydarzeniach, to trzeba zgodzić się z autorem Cząstek elementarnych w ocenie ich oddziaływania na zachodnią kulturę. Oddziaływania, być może, większego niż obie wojny światowe.
Adelita Husni-Bey, „Pocztówki z samotnej wyspy”, 2010–2011, widok instalacji w Centrum Sztuki Współczesnej Znaki Czasu, dzięki uprzejmości artystki, fot. Wojciech Olech (źródło: materiały CSW w Toruniu)
Wyświetl artykuł
  • 18 min

Na arenie świata

Sztuka jest być może jedynym czystym, wolnym od wpływów i zobowiązań obszarem, który bada złożoność i sprzeczności współczesnego świata. Na nowo przygląda się kategoriom dobra i zła. Wskazuje winnych, bez oglądania się na aktualny kierunek wiatrów politycznych czy koniunkturę. Na jej arenie trudne sprawy przyjmują ludzki wymiar, ludzką twarz, stają się widzialne i mierzalne – czasem za pośrednictwem metafor, czasem liczb, czasem ludzi, którzy głośno mówią o tym, co przeżyli.
Transatlantyk Festival Poznań 2014 (źródło: materiały prasowe organizatora)
Wyświetl artykuł
  • 12 min

Rejs w poszukiwaniu tożsamości: Transatlantyk 2014

Mark Cousins w jednym z tekstów poświęconych festiwalom stwierdza dobitnie, iż jest ich obecnie zbyt wiele w porównaniu z niewielką coroczną podażą rzeczywiście wartościowych filmów. Irlandczyk za sensowne uznaje zredukowanie liczby imprez tego typu. Nawet jeśli proces taki kiedyś nastąpi, pozostaje mieć nadzieję, że festiwale w rodzaju Transatlantyku nie zostaną zatopione.
„Stąd do wieczności”, reż. Fred Zinnemann (źródło: materiały czasopisma „EKRANy”)
Wyświetl artykuł
  • 15 min

Strefy erogenne kina

Owszem, można się całować dla samej przyjemności całowania (i na tej pieszczocie poprzestać), jednak konwencje kina klasycznego mówią nam, że pocałunek to zmysłowa synekdocha seksu, akt (przed)erotyczny oświetlany zazwyczaj w trzech punktach, wiodący do efektu zaciemnienia. A w tym mroku to my już wszyscy doskonale wiemy, co się będzie działo.
Akcja uliczna Pomarańczowej Alternatywy w czasie święta 1 maja, 1989, fot. archiwum PA (źródło: materiały Kwartalnika „Artluk”)
Wyświetl artykuł
  • 11 min

O sztuce Wrocławia lat 80.

„Byli odważni, dowcipni i wyluzowani, skłonni do ryzyka, prowokacyjni, niepokorni” – tak Joanna Ciesielska scharakteryzowała polskich „dzikich”, czyli artystów z lat 80. ubiegłego stulecia. Według niej, tworzyli oni odrębny „świat pozbawiony wszelkich ograniczeń, świat wesołej anarchii, świat »na opak«, w którym toczył się ustawiczny karnawał sztuk wszelakich”. We Wrocławiu działała głównie Pomarańczowa Alternatywa oraz grupa Luxus.
„Magia w blasku księżyca”, reż. i scen. Woody Allen, 2014, fot. Jack English © 2014 Gravier Productions, inc. (źródło: materiały prasowe dystrybutora – Kino Świat)
Wyświetl artykuł
  • 4 min

Spirytyzm i iluzja

Woody Allen nie zwalnia tempa. Po majowej premierze filmu Casanova po przejściach, w którym zagrał jedną z głównych ról, do polskich kin wkroczyła jego własna produkcja – Magia w blasku księżyca. Reżyser postanowił wrócić do Francji, w której powstał jego najgłośniejszy ostatnio film, O północy w Paryżu. Czy i tym razem odniesie sukces?

Archiwalne treści — Magazyn O.pl — © O.pl 1998-2020