Search

Archiwalne treści — Magazyn O.pl

© O.pl 1998-2020

O nas

Archiwalne treści — Magazyn O.pl — © O.pl 1998-2020

Photo by Tim Mossholder on Unsplash

Artykuły

Nagroda dla debiutu Güeros w reżyserii Alonso Ruizpalacios, 64. Berlinale, 2014, fot. Alexandra Hołownia (źródło: dzięki uprzejmości A. Hołowni)
Wyświetl artykuł
  • 3 min

Nagrody 64. Berlinale

Berlinale pragnie być festiwalem politycznym, nadającym kierunek sztuce, wyławiającym talenty, zmieniającym świat. Dlatego wielokrotnie spektakularne nagrody przyznawane są nie tylko za osiągnięcia artystyczne, lecz także z chęci przeciwstawienia się dyktaturze, reżimowi czy religii.
Ai Weiwei, „Disposition”, Biennale Sztuki w Wenecji, 2013, fot. Ewa Wójtowicz (źródło: dzięki uprzejmości E. Wójtowicz)
Wyświetl artykuł
  • 8 min

Pytania rudymentarne

Rok 2013 wydaje się być czasem zadawania pytań o wartości rudymentarne – o autorytety i uznane aksjomaty w świecie sztuki, o znaczenie centrów i instytucji kultury w świecie, w którym doraźnie formowane grupy łączą ludzi na zasadzie opisanego przez Howarda Rheingolda „bystrego tłumu”, o brak kontroli nad przyszłością i wreszcie o naszą własną przeszłość, którą coraz mniej rozumiemy, ponieważ ulega szybkiej dezaktualizacji w procesie ciągłego przyrostu nowych treści.
Lech Lechowicz, „Historia fotografii. Część I: 1839-1939”, Wydawnictwo PWSFTviT, Łódź 2012, proj. graficzny Izabela Jurczyk (JURCZYK DESIGN/www.jurczykdesign.com), fot. Mateusz Palka (źródło: dzięki uprzejmości autora tekstu)
Wyświetl artykuł
  • 8 min

Inna historia?

Wizualną klamrę dla książki Lecha Lechowicza Historia fotografii 1839-1939 stanowią dwie fotografie. Pierwsza, autorstwa Julii Margaret Cameron, to kolodion z 1867 roku przedstawiający angielskiego naukowca Johna Herschela, który dał fotografii jej dzisiejszą nazwę. Druga to wykonany w 1931 roku przez Józefa Głogowskiego portret Witkacego, eksperymentującego z własnym wizerunkiem artysty awangardowego, którego samobójcza śmierć w 1939 roku splata się z momentem wybuchu II wojny światowej, wyznaczającym upiorną górną cezurę w historii fotografii.
Agnieszka Ziemiszewska, „Nic osobistego”, Lublin, Warszawa, Łódź, 2013 (źródło: dzięki uprzejmości Artystki)
Wyświetl artykuł
  • 5 min

Do kogo należy przestrzeń publiczna?

Przestrzeń publiczna jest miejscem sztuce potrzebnym, może jedynym, gdzie artysta ma szansę dotrzeć do szerokiego spectrum odbiorców, miejscem debaty społecznej, którą sztuka może inicjować. Przestrzeń ta jest nie tylko rozszerzeniem drogi w komunikacji z odbiorcą, ale też wyjściem sztuki na zewnątrz, nawet poza obszar samej sztuki, miejscem aktywizacji, poszukiwania tego, co nas łączy – wspólnego „terytorium”.
„Materialność i wartość dzieła sztuki. Prace z kolekcji BWA w Białymstoku zgromadzone w latach 1965-1990”, widok wystawy, Galeria Arsenał w Białymstoku, 2014 (źródło: dzięki uprzejmości Kamila Kopani)
Wyświetl artykuł
  • 11 min

Mniej znana kolekcja, nowe perspektywy

Wystawę „Materialność i wartość dzieła sztuki. Prace z kolekcji BWA w Białymstoku zgromadzone w latach 1965-1990” uznać można za przełomową, prezentującą nowe spojrzenie na nieco zapomniany problem, jakim są zbiory sztuki tworzone w okresie PRL-u w instytucjach kultury działających w mniejszych ośrodkach na terenie całego kraju.

Archiwalne treści — Magazyn O.pl — © O.pl 1998-2020