„Patrz, jak pięknie, prawie tak, jak w filmach”
Swoją aktywnością twórczą Hubert Czerepok zwraca uwagę na kwestię funkcjonowania dzieł w kulturze. Pokazuje jak można bawić się obrazami, grać z nimi, dokonywać ich trawestacji.
Artykuły wg tagu
Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku
Ecce Animalia – zwierzę też człowiek?
„Zwierzęta zyskały status tego, co nieludzkie dopiero wraz z rozwojem rozumu i humanizmu” – pisał Jean Baudrillard w Symulakrach i symulacji{{1}}. Wystawa Ecce Animalia w Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku podejmuje problem relacji między zwierzętami a ludźmi, posługując się przedstawieniami istot żywych w sztuce na przestrzeni ostatnich stu pięćdziesięciu lat.
Sytuacje człowieka współczesnego
Dorobek artystyczny Magdaleny Abakanowicz onieśmiela każdego, kto próbuje dokonać jego analizy. Niewątpliwie wielkie znaczenie miała dla artystki figura ludzka. Można powiedzieć, że człowiek istniał w sztuce rzeźbiarki zawsze i w wielu wymiarach, nawet gdy tworzyła ogromne, organiczne formy Abakanów, gdzieś w tle majaczyła opowieść o ludzkim losie.
Pokochać mutanta
Festiwal Sztuki im. Jerzego Buszy Random in Radom w 2012 r. miał już swoją szóstą odsłonę. Od początku funkcjonował jako spotkanie grona przyjaciół patrona festiwalu i nie bez przyczyny w 2007 r. otwierała go wystawa fotografii, na których znajdował się Busza. Ich autorami byli artyści, którzy tworzyli najistotniejsze zjawiska w sztuce polskiej, jednak to Busza był głównym bohaterem pokazanych zdjęć.
Kondensacja formy
Stefan Krygier należy do grona artystów, którzy w istotny sposób wpłynęli na polską sztukę drugiej połowy XX w. To był jego czas, bo żył w latach 1923–1997, bo od 1948 r. zaczynał iść w sztuce swoją własną drogą, bo, w dużej mierze, jemu zawdzięczamy istotne wskazówki interpretacyjne twórczości Władysława Strzemińskiego.
CMENTARZ – OBSESJE. ŚWIATŁO I CIEMNOŚĆ
Uwe Schloen nie jest artystą mainstreamowym. Wszystko na to wskazuje, że z wyboru wiedzie byt niezależny, obojętny na wpływy jakiejkolwiek ideologii, dawnej czy współczesnej.
Ustawka Tomka Kulki
Tomasz Kulka (rocznik 79) wyreżyserował tę „ustawkę” z porcelanowych figurek wielkości liliputów. Jego wzrok jest równie przenikliwy i okrutny co Swifta. Roi się to całe towarzystwo między porcelanowymi kioskami, wiatami, a pełnym gruzu kontenerem jakiejś zaniechanej budowy.
Meble publiczne, meble intymne
Artysta tworzy świat zaludniony fantastycznymi postaciami i enigmatycznymi obiektami, będący mieszaniną wspomnień, radości, rozpaczy, nostalgii, fascynacji, o zagęszczonej, często poetyckiej atmosferze. W obiektach i instalacjach Wagnera główną rolę odgrywają przedmioty znalezione, wyrwane z kontekstu rzeczywistości, aranżowane i montowane w nowe układy i struktury. Przedmioty dotąd realne, wpisane w artystyczne kompozycje, stają się symbolicznymi obiektami.
Pies pośród cytatów – wobec tradycji artystycznej
„Granica” – słowo wieloznaczne, którego pojawienie się wywołuje refleksję zarówno nad kresem, końcem pewnego świata, rzeczywistości, jakiegoś stanu, jak i tę dotyczącą istoty, esencji poszczególnych sytuacji. Czy przekroczenie wyznaczonych (przyjętych / narzuconych) wartości będzie możliwe bez naruszenia wewnętrznej spójności. Czy kolejny krok jest dozwolony?
CHOPIN – EN MASSE
Rok Chopinowski obfitował w wiele istotnych wydarzeń. Jest to oczywiste zważywszy na wagę jubileuszu dwustulecia urodzin osoby, która stała się przedmiotem narodowej dumy – żywą personifikacją polskości, która współcześnie przeistoczyła się w najlepiej rozpoznawalną polską markę. Takie czasy!
Erozja, czyli proces niszczenia
Pokazane w „Kaplicy” prace nie realizują ogólnie przyjętego kanonu piękna, wręcz przeciwnie, ich urok zawiera się w ich brzydocie. Nie posiadają typowych elementów tradycyjnej rzeźby, często brakuje im podstawy, trudno określić gdzie znajduje się bok czy góra.
Niebo a ziemia Roberta Kaji w CRP w Orońsku
Poprzez wystawę Niebo a ziemia, przedstawioną w CRP w Orońsku, Robert Kaja po raz kolejny powraca do kluczowych dla jego pracy rozważań nad istotnymi elementami wyznaczającymi horyzont ludzkiego życia.