[ POMIĘDZY MIĘDZYWARTOŚCI
Określenie STANU prowokuje pytanie, co jest poza STANEM, czy między STANAMI. To nieokreślone, czasem bardzo cienkie POMIĘDZY w istocie dokonuje wszystkich PRZEMIAN.
POMIĘDZY jednym stanem a drugim jest strefa nieznana, czynnik inności. To ona budzi ciekawość, podsyca do podjęcia działań, ma być tylko niewielkim przesmykiem czasu, lecz niespodziewanie staje się nową dziedziną sztuki.
POMIĘDZY przemienia się niekiedy w STAN o cechach trwałości, sztuka jest przecież wędrówką po krawędzi.
Tak rodzą się MIĘDZYWARTOŚCI – wartości stanów nieokreślonych. Gdyby nie MIĘDZYWARTOŚCI, świat zamarłby w wiedzy i porządku.
MIĘDZYWARTOŚCI budzą stare pojęcia, polewają je zimnym strumieniem niewiedzy. Popychają je ku sobie, zderzają śpiące autorytety, robią zamęt w filozofii.
Co jakiś czas sztuka znajduje się POMIĘDZY MIĘDZYWARTOŚCIAMI, wtedy określone stany zapewniają jej senny odpoczynek.
[ POTENCJALIZM
to stan gotowości do tworzenia, wyraz nie ukierunkowanej jeszcze mocy, oczekiwanie na iskrę.
Pojęcia: potencji, potencjalizmu, potencjalności – są bardzo stare. Dla Arystotelesa energia była formą bytu, potencja zaś (w znaczeniu: siła i możność) formą materii. Pojęcie potencji brało się z wewnętrznego doświadczenia siły.
Dla Jana Berdyszaka “obraz potencjalny” jest miejscem spotkania: twórcy, widza i materialnego dzieła. Dlatego pojęcie potencjalizmu jest początkiem, ale i końcem procesu twórczego.
Jan Berdyszak w kalendarium swoich działań pisał:
1968 – Pełne uzmysłowienie przestrzeni rozdzielonej jako OBRAZU POTENCJALNEGO pozwala mi na jednoczesne zaistnienie trzech podstawowych składowych:
– przedmiotu prowokującego
– obrazu potencjalnego
– wyobraźni samodzielnej tzw. “widza”.
